Nandito na naman ako..

Umalis na kami

A/N:

(di ko po sinasabing maging mapagmataas tayo. Bad un)

.

.

.

Nakangiti parin kami ni Janny.

.di ko malimutan ang nasa itaas..

.

.Pero umalis na kami dahil hap0n na.

Napansin ko ang lungkot ni Janny.

.

."Balik na naman sa dati," sabi nya.

.

"Pwede naman taung pumunta araw araw dun!," sabi ko na nakangiti.

.

."Pero may pasok ka, LenLen.. ,di tau lageng makakapunta d0n.. Ako lang lagi.. .kasi abala ka.."

.

.

.bakit nga va hndi pumapasok ng school si Janny?

.wala man lang syang nababanggit sakin.

.anu kaya ang buhay nya pag di ko sya kasama?

.di ko rin alam ang bahay nya.

.

Lagi ko lang syang nakikitang pumupunta malapit xa amin. Dun xa may puno ko sya unang nakita, nakaupo at nag.iisa.

.

."Malayo va ang bahay ny0?", tan0ng ko.

.

.hndi sya sumagot.

Napansin k0ng tahimik lang sya.

.

."May problema va, Janny?"

.

.ngumiti sya,

"Wala. . Pag malungkot ka, sabihin m0 sakin. .tapus aakyat ulit tau d0n tapos sisigaw ka ah??"

.

."An0ng isisigaw ko?"

.

."Yung nararamdaman m0h. . .para gumaan ang pakiramdam m0..

Nakakawala yun ng mga sakit xa kalo0ban.."

.

.

.ngumiti ako, "Sige ba!"

.

."Basta wag ka ng iiyak ah? Wag ka ng magpapaapi xa kanila"

.

.tumango at ngumiti ulit.