The Basement

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

 Το πρωινο που η Hanna και οι γονεις της εγκατασταθηκαν στο νεο τους σπιτι ηταν ενα απο τα πιο ηλιολουστα που ειχε δει. Σε αντιθεση με την οψη του σπιτιου, που φαινοταν να κρυβει κατι σκοτεινο μεσα. Τα τοιχωματα ηταν παλια και το τριξιμο των παραθυρων ακουγοταν μεχρι την μπροστινη εισοδο. Η συνολικη του εικονα, σε συνδυασμο με το δασος που απλωνοταν στο πισω μερος του, εδιναν την εντυπωση οτι ειχε χρονια να κατοικηθει και οχι οτι μολις τους παρεδωσαν τα κλειδια οι προηγουμενοι ιδικτητες. Μαλιστα, αφου τους εξηγουσαν επι μιση ωρα ποσο σημαντικο ειναι να μεινουν μακρια απο το υπογειο, η γυναικα φανηκε να ψαχνει τρομαγμενη κατι κοιτωντας μια το σπιτι, μια το δασος.

  Οταν πλεον μπηκαν μεσα, η Hanna ενθουσιαστηκε με το εσωτερικο του. Ερχοταν σε πληρη αντιθεση με την εξωτερικη εικονα. Καθαρο και αριστοκρατικο απ' ολες τις αποψεις. Ισως με αυτον τον τροπο το σπιτι προσπαθουσε να κρατησει μακρια τους ανεπιθυμητους επισκεπτες και ταυτοχρονα να ικανοποιησει τους ιδιοκτητες, σκεφτηκε. Ετρεξε πανω στην ξυλινη σκαλα προκειμενου να βρει το υπνοδωματιο της.

 "Και να θυμασαι Hanna, μακρια απο το υπογειο"

 Εψαξε ολα τα δωματια του πανω οροφου. Το τελευταιο ομως ηταν αυτο που της κεντρισε το ενδειαφερον. Σχετικα μικρο σε σχεση με τα υπολοιπα και το μονο που ειχε παραθυρο με μεγαλο περβαζι. Τοποθετησε στις θεσεις τους τα λιγοστα πραγματα που ειχε παρει μαζι της, μιας που ηταν ηδη επιπλωμενο, και ξεκινησε να τακτοποιει τα ρουχα της. Σε καποιο σημειο βρηκε ενα αποκομμα εφημεριδας. Ειχε πανω μια φωτογραφια ενος αγοριου και ο τιτλος ελεγε για δολοφονια!!!

 Την εβαλε μεσα στο συρταρι του γραφειου της. Μολις τελειωσε με τα ρουχα, μπηκε στο μπανιο. Ο φωτισμος εκει ηταν περιεργος. Κοιτουσε τον εαυτο της στον καθρεφτη και φαινοταν σαν πεθαμενη. Μετα το ντους, τυλιχτηκε με το μπουρνουζι της και βγηκε. Κοιταξε εξω απο το παραθυρο και το θεαμα την παγωσε. Ο ηλιολουστος ουρανος ειχε καλυφθει πληρως απο τεραστια, μαυρα συννεφα. Πρωτη φορα εβλεπε τετοια αλλαγη καιρου μεσα σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα και χωρις να ειχε ουτε ενα συννεφο πριν. Πλησιασε αργα και κοιταξε απ' εξω. Ολα ειχαν αποκτησει μια πιο σκουρα αποχρωση. Το δωματιο της ειχε θεα στο δασος. Ενω προηγουμενως φαινοταν ενδειαφερον να το εξερευνησεις, τωρα η οψη του και μονο παγωνε τους παντες.

 Προχωρησε στο κρεβατι, οπου και την περιμενε αλλη μια εκπληξη. Το κομματι της εφημεριδας, αυτο που ειχε κλεισει μεσα στο συρταρι της, βρισκοταν τωρα πανω στο κρεβατι της. Διπλα του ενα τριανταφυλλο. Μαυρο. Η καρδια της χτυπησε δυνατα. Προσπαθησε να πεισει τον εαυτο της οτι ποτε δεν εβαλε την εφημεριδα στο συρταρι και οτι δεν θα αφησει τα λογια των γονιων της και των προηγουμενων ιδιοκτητων να την επηρεασουν. Το μαυρο τριανταφυλλο δεν ηθελε καν να σκεφτει πως βρεθηκε εκει. Απλα το πεταξε εξω απο το παραθυρο της. Αποφασισε πως δεν ηθελε να ξαπλωσει ακομα. Κατεβηκε τις σκαλες και κατευθυνθηκε στο σαλονι. Διαλεξε μια ταινια να δει και ξαπλωσε στον καναπε. 

 Οσο περνουσε η ωρα, ο αερας εξω ολο και δυναμωνε. Οι γονεις της θα πηγαιναν να ολοκληρωσουν τις διαδικασιες αγορας του νεου σπιτιου και πωλησης του παλιου. Πρωτη φορα ενιωθε αβολα που εμενα μονη της. Μολις το μεγαλο ρολοι στη μεση του διαδρομου σημανε μεσανυχτα, τα φωτα τρεμοπαιξαν τρεις φορες και η τηλεοραση εκλεισε μονη της. Η Hanna πεταχτηκε και στην προσπαθεια της να διατηρησει την ισορροπια της, σκονταψε πανω στο τραπεζακι διπλα απο τον καναπε. Οσο ηταν ξαπλωμενη στον καναπε το τραπεζακι βρισκοταν πισω της, οποτε δεν ειχε δει τιποτα. Ενα μαυρο τριανταφυλλο ηταν τοποθετημενο πανω σε αυτο. Απο την κατασταση στην οποια βρισκοταν καταλαβε οτι ηταν το ιδιο που προηγουμενως ειχε πεταξει. Και μονο η σκεψη οτι καποιος ηρθε πανω απο το κεφαλι της προκειμενου να το αφησει εκει αρκουσε για να στειλει ριγη σε ολο της το σωμα. Διπλα απο το τριανταφυλλο υπηρχε ενα μικρο σημειωμα. Με τρεμαμενο χερι το σηκωσε και το εφερε μπροστα στα ματια της.

 "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΦΑΙΡΕΣΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΟΣ...

                                                                                                                          -N.H "

 Το αφησε να πεσει απο τα χερια της καθως τα φωτα τρεμοπαιξαν παλι, ο αερας εξω ολο και δυναμωνε κανοντας τα παντα να τριζουν. Ταυτοχρονα, εκκωφαντικοι  ηχοι ερχοντουσαν απο το υπογειο...