Secret Life / Harry Potter

/Weerwolf\

Ik liep door de gangen, met Remus, Peter en Sirius. Ze wisten niks meer en we hadden het "Goed" gemaakt.

Sirius en James hadden me wel aan het denken gezet, waarom deed ik het eigenlijk? Ik zou moeilijk kunnen stoppen, ik denk zelfs dat het me niet zou lukken. Maar toch, ik kende inderdaad geen liefde. Ik wist wat het was en kon het ook voelen. Maar ik had het nog nooit gedaan, behalve voor mijn kat. Maar of dat nou zo heel speciaal was betwijfelde ik.

'Scarlett?' vroeg Sirius. 'Hmm?' zei ik. Hij zuchtte. 'Weet jij iets over The Chamber of Secrets? Aangezien jij Lily haatte en die nu Versteend is' zei hij. Ik keek hem dodelijk aan.

'En dat is ook echt een reden om mij ervan te beschuldigen dat ik de Chamber heb geopend' zei ik kil. Ze keken me verbaasd aan. 'Niet gedacht dat ik ook kil kan zijn?' vroeg ik spottend. Sirius rolde met zijn ogen. 'Nee, eigenlijk dacht ik dat niet'. Ik kreeg een glimlachje op mijn gezicht. 'Dan kennen jullie me nog niet' besloot ik. Remus haalde zijn schouders op.

'Je bent een leugenaar Moore!' gilde iemand. Ik keek om en zag een meisje een jongen slaan. 'Ik deed niks!' schreeuwde de jongen. 'Leugenaar!' gilde het meisje. 'Lieg niet!'.

Ik keek weer naar Sirius, die keek bezorgd naar Remus. Ik keek ook naar Remus, de wonden waren alweer open gegaan. 'Hoe kan dat nou weer?' vroeg ik bezorgd/verbaasd. Hij haalde zijn schouders op. 'Ik weet het niet, ik had het opeens. Ik denk dat iemand mijn geheugen heeft gewist' zei hij. Peter kreeg grote ogen. 'Misschien was het degene die de Chamber heeft geopend' piepte hij. Ik keek hem aan. 'Mijn god Peter, ik wist niet dat je zo slim was' zei ik oprecht verbaasd. Hij keek beschaamd naar beneden. Ik grinnikte zacht.

'Hé maar Scarlett, dat van Jeweetwel is niet erg, trek je vooral niks van Lily aan. Niet dat dat nog kan nu. Wat ik wel raar vind is dat James ook Versteend is, hij was tenslotte volbloed' zei Sirius. Ik glimlachte. 'Ik heb ook geen idee wat James betreft, ze werden bij elkaar gevonden toch?' vroeg ik. Ze knikten. 'Misschien probeerde James Lily te redden maar ging het mis' zei ik, ze knikten weer. 'Dat klinkt best logisch voor James' zei Remus. Ik grinnikte. 'Zeker'.

Ik keek op mijn magische horloge, ik had hem gekregen van mijn vader. Voordat ik naar Hogwarts ging.

'Het is vanavond volle maan, dat is mooi' mompelde ik. Sirius kreeg glimmende ogen. 'We kunnen de onzichtbaarheidsmantel van James gebruiken en gaan kamperen' zei hij. Peter en ik knikten instemmend. 'Klinkt leuk' zei ik.

Iedereen keek verwachtingsvol naar Remus, die bleek was aangelopen.

'Ik- kan niet, mijn moeder is ziek' zei hij. Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan.

'Had je niet gezegd dat jouw moeder dood was?' vroeg ik verbaasd. Ze keken me verbaasd aan. 'Het kan ook iemand anders zijn geweest hoor, ik weet het niet' zei ik.

Ze knikten sceptisch. Ik haalde mijn schouders op en ging naast Sirius lopen.

Remus zuchtte. 'Nee, mijn moeder is echt ziek, ik kom elke volle maan naar haar toe. Dat wilt ze graag,' zei hij. Ik rolde met mijn ogen, zonder dat iemand het kon zien.

Het was de slechtste smoes die hij kon bedenken.

En hij gebruikte hem.

'Oke, gaan wij drieën dan kamperen?' vroeg ik. Sirius en Peter knikten. 'Eigenlijk snap ik het ook wel dat Lily Versteend is, ze is een Dreuzeltelg, en daarbij. Ze loog best vaak,' zei Sirius. Ik knikte. 'Een leugenaar, dat was ze!' piepte Peter. Remus' wond begon weer te bloedden. Ik zuchtte. 'Vanaf nu gaan we dat woord niet meer gebruiken,' zei ik. De rest knikte instemmend.