Made for You

TEN (1)

“You want me to come home?” Quintin asked with full of amazement.


I bit my bottom lip. We’re on Skype right now and I am thinking if I am going to tell him my problem. The baby is not a problem but our situation is. Everything is so complicated and I don’t think we’re ready for this.


“I want to tell you something but I want to say it on person” I said in a small voice. I don’t want to cry.


He sighed. “Mara, you can say it to me now. I can’t just be there whenever you want. My professionalism is on line” he said in a tired tone.


I sobbed. “Edi ako nalang ang pupunta d’yan. I-request mo ko” I wiped my tears away. “O kaya mag-re-resign nalang ako. Hahanap nalang ako ng online job. I need to be with you, Quin”


Mukhang gulung-gulo na s’ya sakin.


“Last time you want me out of your life. And now you’re desperate to be with me. Pinapasakit mo ulo ko, Mara. Wala naman sana ako dito kung hindi mo ko pinagtabuyan” medyo nanunumbat na sabi n’ya.


Napalabi ako. “Kasalanan mo naman kaya wala kang karapatang mag-reklamo. Saka ikaw naman ang OA sa space. Ang ibig ko lang naman sabihin ay ‘yong ‘wag naman tayo sa isang trabaho lang. ‘Wag naman ‘yong twenty-four seven tayong magkasama. Ang kaso, napaka-drama mo!” I hissed at him.


He chuckled. Mas nainis naman ako. Ako iyak nang iyak, tapos s’ya ay nagagawa pang tumawa.


“Mara, my baby, just tell me what’s bothering you” he said in a sweet tone.


I calmed myself. “I won’t say it unless it’s on person.”


I ended the call after that.


I reached for my bag then I get the result of my test. Kanina ay nagpa-test na ako sa OB. Ayokong umasa sa PT kit lang. I went straight to a doctor.


And it’s positive. I’m five weeks pregnant.


A smile formed my lips. Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan si Mama.


Medyo nanginginig pa ako habang nag-ri-ring. Kinakabahan ako.


(Kumusta ka na, Mara?) bungad ni Mama. (Mabuti at napatawag ka. Gusto na nga ng Papa mo na puntahan ka namin d’yan)


“Mama” tumikhim ako. “Mama, buntis po ako”nakapitkit na sabi ko. Natatakot ako sa magiging reaksyon n’ya. Pero s’ya ang Mama ko kaya dapat lang na sa kanya ko unang sabihin.


(Buntis ka?) usal n’ya matapos ang mahabang katahimikan.


Napangiti na ako dahil sa nahimigan kong tuwa sa tinig n’ya. “Opo. Kanina ko lang po nalaman. Five weeks na po"


(Alam na ba ni Quintin? Ano’ng sabi? Kailan kayo ikakasal?) sunud-sunod na tanong ni Mama.


Nagakilala na sila Mama at Quin nang minsan umuwi ako sa Laguna at sumama si Quintin. Okay naman s’ya sa parents ko. Actually, masaya si Mama sa pagdating n’ya sa buhay ko. At hanggang ngayon ay good shot pa din s’ya kila Mama dahil hindi ko naman sinumbong nang mag-away kami.


“Nasa Dubai si Quin ngayon, Mama. Hindi ko pa nasasabi sa kanya kasi gusto ko sana na sa personal. Baka ako nalang ang pumunta sa Dubai at doon na muna ako hanggang lumabas ang baby” kwento ko ng plano ko kay Mama.


(Sigurado naman ako na hindi ka na hahayaan ni Quin na mag-trabaho kung ganyan, Mara. Sandali ko palang nakikilala ang batang ‘yon pero alam ko na mabait na tao si Quin. Kaya ngayon na magkaka-anak na kayo, hindi ako tututol kung magpapakasal na kayo. At mas gusto ko na dumito ka nalang muna samin ng Papa para may makakasama ka sa pagbubuntis mo)


“Mama naman. Paano po kami matututo ni Quintin?” nakalabing sabi ko.


Pero sa totoo lang ay gusto ko lang bantayan si Quintin. Kasi wala akong tiwala sa kanya. Paano kung mambabae lang ‘yon?


(E bahala na. Pag-usapan n’yo na muna) sabi ni Mama.


Halos isang oras pa yata kami nag-usap. Napaka-dami ng bilin ni Mama. Sinabi n’ya sakin ang mga ‘wag kong gagawin at lahat ng dapat kong gawin.


Nang matapos kami mag-usap ni Mama ay nag-bukas ako ng FB. Napaka-dami nang messages ni Quintin sakin. Panay picture lang naman ng pinupuntahan at ginagawa n’ya. May mga pictures pa ng mga kasama n’ya.


Napapangiti nalang ako.



Dahil bawal akong mapuyat, natulog na ako kahit alas otso palang ng gabi. Kaya naman kinabukasan ay maaga akong nagising. Bumungad sakin ang isang katutak na missed call ni Quintin. Rich kid talaga s’ya at afford na afford n’ya ang international calls.


Nag-online naman ako sa Skype at pumasok agad ang tawag n’ya.


(Mara, ano ba kasing sasabihin mo?) tanong n’ya agad. Naka-suit pa s’ya kaya naisip ko na kakagaling n’ya lang sa conference meeting.


“Buntis ako” simpleng sabi ko.


Parang gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil nasabi ko agad sa kanya. Na-distract kasi ako sa ka-gwapuhan n’ya kaya nasabi ko tuloy.


I saw how his jaw fell on the floor. Nanlaki ang mga mata n’ya at kulang ang salitang shocked para i-describe s’ya.


(Buntis ka? You’re pregnant?) ulit n’ya na tila hindi talaga makapaniwala.


Inirapan ko na muna s’ya bago tumango.


(YES!) malakas na sigaw n’ya at saka napatayo pa at nagtatalon. Nakita ko pa na nag-running man s’ya. 


Parang may mainit na kamay na humaplos sa puso ko. Quintin is so happy about our baby. Wala sa loob na napahaplos ako sa tyan ko.


Narinig ko pa na binalita n’ya sa mga kasama n’ya na magiging Daddy na s’ya.


(I love you so much, Maria Adelina Raquel Astrid! Wait for me, baby. I’ll be there in a jiffy) he beamed.


I giggled. “Pasalubungan mo ko ng madaming chocolates”


(Yes, ma’am) he smiled. I can see tears on the corner of his eyes. (God! I feel so great. I am only twenty three but I feel like a forty year old man waiting for a child for so long. Thank you, Mara. You’re really the greatest change in my life. And please don’t stress yourself. ‘Wag ka na muna mag-trabaho. I’ll call Papa for your maternity leave. And I’ll be home for you. Please tell the baby that I love him)


I sobbed. Nagiging iyakin na ko dahil kay Quintin.


“Hanggang hindi ka umuuwi, mag-ta-trabaho pa din ako.” Sabi ko.


He sighed. “Hard-headed bitch”


I rolled my eyes. “Whatever”


Nagpaalam s’ya sa mga kasama n’ya at nakita ko na naglalakad na s’ya. He keep on asking details about the pregnancy. And I willingly told him everything.


I know that we’re both not yet ready, but I know that we’re both overwhelmed. I believe that we can make things happen.


Nylon was my paradise. He made me feel special in every possible way. He made me feel safe and secured. He’s the only certain thing in this world for me. He loves me in the most convenient way.


Quintin is my amusement park. He made me feel all sort of feelings. He’s dangerous and unsure, but he made me feel wonderful. He brought bliss beyond contentment. He’s the risk I am willing to take.


If I am going to compare the two, loving Nylon is like riding a carousel. The ride is beautiful and calm. Safe and slow, and will show you the beauty of the world around you.


Loving Quintin is like riding a roller coaster. The ride is dangerous and unsettling. There’s frightening curves and loops, but thrilling along the ride. It brings me to the heights of my emotions, and bringing out the fighter within me. Loving Quintin is like taking a risk of being hurt, but it let me enjoy delightful emotions I never felt with Nylon. It gave me all the adrenaline and rapture 




I loved Nylon, and I love Quin.


And I am happy.


____________________
August 17, 2016 (Wednesday) - 00:45