4. Hikaye

877 36 2
                                        

Okulların açılmasına bir gün kaldı. Kim mutlu olur ki bu gün? Ama ben mutluyum. Unutmam 18 Mart 2014. Onu ilk gördüğüm zaman. Bizim okulumuza nakil gelmişti. Arkadaşlarım bahsetmişti ama ben merak etmiyordum. Sonra kantine gittim ve onu gördüm. Yeşil gözlü, kumral saçlı deri ceketli klasik kendini bir şey sanan bir insanlardandı.Kızları yanına toplamış kahkahalar atıyordu. "Bunun neresine hayran oldunuz ki aptalın teki" dedim bizimkilere.
Bir dahaki tenefüs ben sınıfa yürürken ayağım kaydı ve yere yapıştım. Çoğu kişi gülmüştü. Ama o gülmedi. Elimi tuttu ve ayağa kaldırdı. "İyi misin sakar kız?" . İlk defa o güzel sesini duymuştum. Ayağım kanıyordu ve revir en alt kattaydı. Ne olduğunu anlamadan kucağında buldum kendimi. Hiçbir şey yapamıyordum. Adeta donakalmıştım. İşimiz bitene kadar bekledi beni. "Te teşekkür ederim" . Her zamanki ben işte utangaç bir insandım. "O kadarda aptal değilmişim değil mi?" . Son dediği cümleyi anlamaya çalışıyordum.Nerden duymuştu ki? .Birkaç dakika bakıştıktan sonra "Yardım istememiştim" dedim geçiştirerek.
Biraz zaman geçti artık konuşuyorduk. Bir gece kapıma geldi ve seni seviyorum diye bağırdı. O gece yendim utangaçlığımı. "Bende seni seviyorum" dedim. Sarıldı bana. Öyle bir sarıldı ki kemiklerim kırılacak sandım. Birlikte çok eğlendik hem dost hem sevgiliydik. Lunaparka gittik, denize gittik,sinemaya hatta annemle bile tanıştırdım. Koskoca bir yıl geçti. Artık soğumaya başlamıştım ondan. Her buluşmak istediğinde bir bahane bulmaya başladım. En sonunda söyledim ayrılmak istediğimi. Anlayışla karşıladı ama bırakmadı. Her şeyde yanımda oldu. Birkaç ay sonra başka biriyle çıkmaya başladım. Onunlada çok eğlendik. Ama onun yerini tutmadı. Çok uzun çıkmadık. Sebebi ise beni aldatmış olmasıydı. Ağlayarak gittim Barış'ın yanına. "Aldatmış beni" dedim incelmiş sesimle. Sarıldı bana "Üzülme güzelim geçecek" . O gün ağlayarak uyuyakalmışım yanında. Uyuyordu ve bana hala sarılıktı. O gün söyledim hala sevdiğimi. Tekrar çıkmaya başladık. Birkaç aylığına şehir dışına gitti. İşte yarın dönüyor. Ve ben şu anda dünyanın en mutlu insanıyım.

-Tumblr Hikayeleri-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin