Lyrics || Mendes ||

2. Bölüm

İyi okumalar

Adım Melanie. Çok küçük yaşlardayken ailem müziğe olan ilgimi fark etti. Ve beni gitar kursuna yazdırdı . Klasik gitarla başladığım serüveni akor gitarla devam ettirdim. Akor çalarkende yavaş yavaş söz yazmaya başladım. İlk başta eğlenceli ,pop tarzında sözler yazıyordum. Ama bir gün sözleri biriktirdiğim defteri incelediğimde ne kadar saçmaladığımı farkına vardım ve defteri eve en yakın geri dönüşüm fabrikasına yolladım.

Ailemin hiçbir zaman söz yazma durumundan haberi olmadı çünkü hep beni durduracaklarını düşündüm . 16 yaşıma geldiğimde artık kaliteli sözler yazdığımı bende farkına vardım. Ta ki babamın vefatına kadar. İş yerinden çıkarken geçirdiği trafik kazasıyla babamı kaybetmiştim. Ve o günden itibaren artık tüm şarkılarım babam üzerine oldu. Sürekli onun yokluğunda çektiğim acıları anlattığım şarkılar yazdım. Onun yerini annemin bile dolduramadığını anlatan şarkılar.

Babamın ölümünden sonra evdeki sessizlik ve annem ile birlikte yaşam zordu.Annem ile birbirimize çok benzemiyorduk. O bana göre biraz daha rahattı. Ben ise daha disiplinli daha planlı bir gençtim.

Bir gün doğum gününde anneme söz defterimde babama ithaf yazdığım şarkıları gösterdim. Çok şaşırmıştı. Çok duygulanmıştı.

Bana bunları müzik ile ilgilenen bir arkadaşına götürebileceğini ve beğeneceğininde garantisini verdiğini söyledi. O zamanlar küçüktüm. Müziğe olan ilgimden başka sanatçıların, menajerlerinde haberi olmasını istiyordum. Teklifi kabul eder etmez annem ertesi gün arkadaşı ile konuştu , onlar sözlerimi beğendi ve beni şu anda listelerin başında olan sanatçılarla çalıştırdılar.

İsmim "ünlü , genç söz yazarı" olarak tanındı . Sanatçılar arasında lakabım, zor zamandaki yardımcımız oldu. Ancak yardımcı olma işi bir zamana kadardı.

18 yaşıma geçtiğim aylarda artık bir satır bile yazamıyordum. Yolda yürüyen bir insandan etkilenen Melanie, artık babasının ölümü aklına gelince bile etkilenmiyordu. Sanatçıların yanında çalıştığım zamanlar eğitimimi de devam ettirmek istediğim için açık öğretim sınavlarına girdim, kazandım ve o şekilde okudum.

Ancak ilham artık gelmemeye başladığında ve sanatçılarla çalışmayı bıraktığımda evimde ders almak zorlaşmıştı , çünkü öğretmenlerim okulda gösterdiği konuları bana evde anlatmıyordu. Ve eğer sanatla işinizi bitirmişseniz geriye sadece düzgün bir meslek sahibi olmak kalıyordu.

Sınavı kazanamadım. Tekrar söz yazarlığına başlamaya çalıştım, olmadı.

Ama şimdi elimde son bir şans var. Kapımıza bırakılan daha kesesinden çıkarılmamış bir dosya var. Ve annemde ,bende bu dosyanın içinde ne olduğunu çok iyi biliyoruz.

İhtiyacım olan o dosyayı açmak, ama devamı yok. İnsanların umutlarını boşa çıkarmak istemiyorum.

Merhaba arkadaşlar. Hikayeyi kavrayabilmeniz için 2. Bölümü de aynı günde yazayım dedim. Umarım beğenmişsinizdir. Aklımdaki kurgu çok güzel. Sadece birkaç geçiş bölümü yapmak istiyorum.
Kendinize iyi bakın :))