VOİD İS BACK

Bölüm 3 Part1

Stiles'dan
Uyandığımda beyaz bir ortamdaydım. Etraf o kadar parlaktıki gözlerimi birkaç saniye daha kapamak zorunda kaldım. Sonra ortamda bir gölge belirdi. Önce silikti ancak sonrasında giderek düzeldi ve Nogitsune ortaya çıktı "Sana bir sorum var Stiles,Burda konuşursun ama ordan duyarsın nedir bu?" Düşünmeye başladım. Sorularını bilebilmek büyük bir avantaj olurdu. Sonra beyaz odada siyah renk yayılmaya başladı,belirli bir yere geldikten sonra durdu. "B-bu ne?" Önüme oturdu "Bu senin zihnin" beyazlıkları işaret etti "Buysa benimki" bu seferde siyahları işaret etti. "Soruma bir cevabın yok mu stiles?" Düşünmeye çalıştım ama sanki beynim uyuşmuş gibiydi hiç birşeyi düzgün düşünemiyordum. Siyahlık biraz daha ilerledi ve odanın çeyreği siyahla doldu. "Şimdi uyanmalısın benim küçük tilkim.Arkaşlarına gerçeği söylersen bir sonraki hedefim Lydia olur. Allison'a olanları unutma."
-
Bulunduğum yerden sıçrayarak uyandım öyleki Lydia kafasını bana yaklaştırmıştı ve ben kalkar kalkmaz ona kafa atmıştım. Sıkı bir küfür savurdum. "Ah,iyi misin stiles?" Onlara ne demeliydim? Lydia'nın ölmesini göze alamazdım elbet ancak yardım almazsam Nogitsune ile savaşamazdım."İçtiğim ilacın yan etkisi olmalı iyiyim"  Scott revire daldı "Size iyi bir haberim var. Bugün izinliyiz ve Stiles Sitilinski sayesinde sınavdan yırttık!" Lydia sevinçle el çırptı."Bişeyler yaparız değil mi? Tabi sende iyi hissediyorsan Stiles" düşündüm,kafa dağıtmak bana iyi gelebilirdi "Neden olmasın?" Yataktan kalktım ancak başım hâla ağrıyordu "Stiles dinle Scott'a bak yüzündeki memnuniyetsizliğe bak stiles" Nogitsuneye güvenmek ne kadar doğruydu bilmiyordum ama kafamı hemen Scott'a çevirdim,gerçektende bana hayal kırıklığıyla bakıyordu.Lydia hemen dudaklarıma yöneldi bende ona hiçbirşey söylemedim. "Lydia Martinin dudakları vişne tadında değil mi Stiles" hızla Lydiadan ayrıldım. Beni yanlış anlamış ve hemen bozulmuştu. Bir an ona bu olayı açıklayamıyorcağım için bir kez daha pişman oldum."Başıma bir ağrı girdide" burukça gülümsedi.