Reynalene's POV
After 9 months...
“Ano ba 'yun, Bella ha?! Kita mong pagod na ako tapos panay ka padin lakad ng lakad!” sermon ko kay Bella.
Nakakainis kasi --- hindi niya maintindihan na nakakapagod nga maglakad! Kita niyang kabuwanan ko ngayon tapos sakto ding pagyaya niya saakin na mag-mall.
Gustuhin ko mang tumangi ay wala na--- paano ba naman kasi, kinausap niya na si Harry. At yung gago naman na 'yon ay pumayag! Kapag talaga dito ako nanganak--ay nako!
Hinihingal akong umupo sa isang bench sa gilid ng isang fast-food restaurant dito.
Napansin naman ni Bella na umupo ako kaya ayun na naman si gaga--- hindi ako tinantanan.
“Ano ba kasi 'yan --- Reynalene! Napaka-ano mo!” sabi niya sabay irap.
Kahit kailan talaga demonyita ang role ni gaga. “Ano bang kagagahan 'tong Bella! Gusto mong sumbong kita kay papa! Sabihin ko na ---” hindi ko na natapos yung sasabihin ko ng biglang humilab yung t'yan ko. “A-Ahh!!”
Napatingin saakin si Bella. “O-Oy! D-Di magandang biro 'yan... Hindi ka n-naman manga-nganak dito, diba?!”
Sa sobrang sakit talaga ay nakuha ko nang hampasin s'ya! “B-Bwesit ka!! A-Ah!! Tumawag ka nang doktor! Da --- AHHH!!”
Bella's POV
“B-Bwesit ka!! A-Ah!! Tumawag ka nang doktor! Da --- AHHH!!”
Hala! Pumutok na ang panubigan n'ya paano ang gagawin ko?! Sa sobrang panic ko, hindi ko na namalayan na na-click ko 'yung speed dial number ni Harry sa phone ko.
Leche kasi 'tong si Harry --- wrong timing lage!
(Hello?)
“H-HARRY, P-PUNTA KA SA T-TAPAT NG GOLIBE!” utos ko sakaniya. Nanginginig na 'yung mga paa ko. Mabuti na nga lang at may mga mabubuting tao na tumulong kay Reyn na buhatin siya.
“Bel--AHH!!!” sigaw ni Reyn. Naka-alalay padin sakaniya yung mga tao dito sa mall.
(B-Bakit an---)
“TAKTE! DALIAN MO!! MANGANGANAK NA SI REYNALENEEEE!!”
*toot toot*
Binaba ko na agad ang phone ko atsaka sinaklolohan si Reyn. Nagpatawag ako ng ambulance. At mabuti na nga lang ay malapit lang ang hospital dito.
Patuloy padin ang pagdaloy ng tubig sa hita ni Reyn kaya kinakabahan na ako. Nako! Sa nakikita ko---parang ayokong mag-kaanak!
“Bel--AHH! T-Tawagan mo...”
“Shhhh~ Don't speak. I already called him.”
Pinapanatili kong kalamado ang sarili ko hanggang sa makarating kami sa ospital. Mabilis na naipasok si Reyn sa isang kwarto doon! Malay ko anong tawag doon?!
“Ma'am—hanggang dito na lang po muna kayo mag-antay!” sabi nung babaeng nurse atsaka hinarang ako.
Naka-upo ako sa bleachers doon ng ilang minuto bago dumating si Harry kasama si Austin.
“Asaan siya?!”
“Nasa loob! Bakit ngayon ka lang!! Dapat andoon ka din daw sabi nung doktor!” panenermon ko.
Yumuko siya at napahilamos sa mukha niya. “Pasensiya na—”
“Babe.. Wag mo namang pagalitan 'yang si Harry—nagpanic na nga 'yung tao eh.” singit naman ng asawa ko.
Oo—asawa ko 'yang si Austin kaya SHATTAP! Inirapan ko nalang sila. “Humanda kayong dalawa saakin kapag may nangyari sa kapatid at pamankin ko ah!”
Yeah! You heard it right. After ng malaman namin ang totoo. My real father died. Which is the father na kinalakihan ni Reyn. That's why dad adopt---no erase that, siya kasi ang totoong Arevalo so meaning ako pala ang inampon.
Gago kasi 'tong si Harry. Magpopropose sa mismong kabuwanan ng kaniyang future wifey! Kalerki! What if pala kung hindi kami kasabwat ni Austin. Edi napano na sila ng pamangkin ko.
MATAPOS ang kalahating oras. Wala paring balita tungkol kila Reyn. Eh sakto namang pagdating ni Jane at Yui. Galing Japan pa 'tong si Yui kaya naman dala pa niya ang passport, visa and etc niya sa kamay niya. For sure yung maleta niya pinahatid nalang niya sa unit niya.
Si Jane naman halatang loshang na. Paano ba naman kasi, nag-pa-accelerate si gaga. Ayun! Gusto ng kumuha ng masteral kaya todo review.
“A-Asaan sila?!” tanong ni Yui.
“Ka-Kamusta?! Ahhyyy!” si Jane.
“Nasa E.R. pa si Reyn kanina pa..” Ayon lang ang tanging naging sagot ko. Wala na akong iba pang maisip eh.
Nabablanko ako sa kabang nararamdaman ko. Para bang kinakabahan ako sa pangangak eh!
Si Austin naman at si Harry walang patawad sa kakalakad. Sa totoo lang hilong-hilo na ako! “Ano ba kayong dalawa?! Kiti-kiti na kayo?! Kaligalig eh!”
Nginisihan nalang ako ni Austin. Samantalang yung isa ay kabado na. Gago kasi yung naisipan eh, diba?! Magpopropose—sa mall?! KABUWANAN pa nang soon-to-be-wife!
Napatigil kaming lahat ng biglang lumabas ang doktor na umasikaso kay Reynalene kanina. “Doc?! How's my wife?!”
“So... Are you her husband?!”
I nod. “How is she po?!”
“She's okay now. And Congratulation Mr. Ventura, because the baby was healthy..”
Napahinga naman kami ng maluwag. Sawakas! Natapos din ang labor at pag-deliver sa baby niya!
“Thanks doc!”
“So, maiwan ko na muna kayo.. I need to visit some of my patients pa. Excuse me..”
We nod. Saka kami nasipasukan sa loob ng room. Nakita namin na naka-prenteng naka-upo si Reyn sa higaan at yung isang nurse naman ay buhat-buhat si baby.
“Ayiiie! Baby girl pala..” I said. Ako ang unang bumuhat sa pamangkin ko. Saktong inilabas ni Yui at Jane yung mga cameras nila. Si Austin naman nasa likod ko lang at gigil na gigil sa baby. Samantalang yung tatay niya—ayon, cry cry cry!
Hayyyst! When everything back to normal—ika nga! 😁
*****
(A/N:) Last Chapter is the next. Lets say its the epilogue. Sorry guys for giving you a lame story. I'm very sorry. Its just—I don't know how to balance my time guys.
But I'll make sure that TPBTIN is on its floor. Catch up also with MBLS..
That's all and thank you~ nigga's.
HYDUUUSH
ALL RIGHTS RESERVED 2016
BINABASA MO ANG
The Bitch Heiresses ✔️
أدب المراهقينKwento ng mga Teen ager girls, na soon to be CEO's. Mayayaman, magaganda, edukada pero ang ugali ay 'PALINGKERA'. Masasabi ko na sobrang sama ng mga ugali nila, dala nadin siguro sa pagiging spoiled brat nila. Ngayon... Basahin na natin ang kwento...
