Son kez kanallara bakarken anahtar sesini duydum. Logan'ın geldiğini anladığımda kanepeden kalkarak kapıya doğru yürüdüm. Gördüklerim karşısında büyük bir şok geçirdim. Gözümün önünde o kadar hevesli yiyişmeye dalmışlardı ki beni fark etmeleri için boğazımı temizledim. Logan bana baktı ve kıkırdamaya başladı. "Merhaba Sophia. Ihm, bu Debbie. Bu gecelik senin yapamadıklarını yapacak." Sanki suçlu kendisi değilmiş gibi beni iğneleyerek konuşuyor olması sinir sınırımı zorluyordu. "Logan. Evimden defol." "İstersen sende bize katılabilirsin bebeğim ." Göz kırptığında sinirle arkama dönüp merdivenleri çıkmaya başladım. Eşyalarımı toplamayı düşündüm ama bu evde bir dakika daha fazla kalmaya tahammülüm yoktu. Yine de küçük sırt çantama birkaç eşya tıkıştırdım ve komodinin üzerinden araba anahtarını alıp aşağıya hızlı adımlarla indim. Onlara göz ucuyla baktığımda işi daha ileri seviyeye taşıdıklarını gördüm. Bu midemi bulandırmaya tek başına büyük bir neden olmuştu. Kapıyı açıp hızlıca kendimi dışarı attım.
Doğruyu söylemek gerekirse çok fazla üzülmemiştim. Yine de bana bunu yapmasına gerek yoktu. Arabayı çok hızlı sürdüğümü fark ettiğimde yavaşladım. Logan ile isteyerek evlenmemiştik ki zaten evlilik için daha gençtik. Logan her zaman daha özgür olmayı isterdi. Sadece birine bağlanmayı değil ya da zamanının çoğunu evde geçirmeyi değil.
Arabayı garaja park ettikten sonra garaj kapısından içeri girdim. İçerisi sessizdi fakat ben merdivenleri çıkarken annemlerin odasının kapısı açıldı. "Sophia? Burada ne işin var?" "Ah, merhaba anne nasılsın?" Bu konuyu şu an annemle konuşmaya istekli değildim. "İyiyim tatlım fakat bana hala burada ne aradığını söylemedin. Bir sorun mu var?" "Anne şu an bu saatte bu konuyu konuşmak istemiyorum. Lütfen yarın sabah konuşalım. Ben odama geçiyorum, uyuyacağım. Sana iyi geceler." Ağır adımlarla çatı katındaki odama çıktım. Çantamdaki pijama takımını üzerime geçirip işlerimi hallettikten sonra yatağıma uzandım. Hala olaylar kafamın içinde dönüyordu. Bu olayı nasıl halledeceğimi tam olarak bilmiyordum fakat sanırım en iyi sonuç verecek olan çözüm ayrılmamız olacaktı. Babamla daha önce bu konuyu konuşmuştuk ama kabul etmemişti.
Bu sefer kabul etmesi için sağlam bir sebebim vardı ve kabul etmek zorundaydı. Bu Logan'ın ailesi için tam bir facia olacaktı fakat sonucundan hem Logan hem de ben memnun kalacaktık. Bütün düşüncelerimi kafamdan uzaklaştırmaya çalışırken gözlerimi kapattım.
Kapımın üst üste sertçe çalınmasıyla gözlerimi açtım. "Ne var?" diye bağırdım. Kapının arkasındaki ses "Ah, Sophia kardeşine karşı daha kibar olmalısın. Bu beni çok kırdı." Histerik bir şekilde güldü. Bunun kardeşim Matthew olduğunu anladığımda ona küfür etmek istedim ama son anda kendimi tuttum. Birkaç saniye sonra matthew kapıyı açtı ve koşarak üzerime zıpladı. "Hey nasılsın? Uzin zamandır buraya uğramıyordun. Eşin ile aran çok iyi sanırım." Ne kadar güzel espiri yapabilen bir kardeşe sahibim. Lanet olsun. "Tabi Logan'a karşı tarif edilemez bir sevgim vardı her zaman." Kıkırdayarak beni yattığım yerden kaldırdı. "Annem hepimizi kahvaltıda görmek istiyor kalk hadi." "Uh, peki geliyorum birazdan." O odadan çıkarken kalktım. Hızlıca üzerimi değiştirdikten sonra saçımı bağlarken merdivenleri indim. Mutfağa girdim ve oradan bahçeye çıktım. Herkes masada otururken dün gece olanları nasıl açıklayacağımı düşünüyordum. "Günaydın." Dedim hızlıca. Annem merakla bana bakarken konuyu açmak için çok fazla zaman kaybetmeyeceğini biliyordum. Masaya oturduğumda konuyu ilk annem değil babam açmıştı. "Neden buradasın Sophia? Logan ile aranızda bir şey mi oldu?" Ne kadar güzel. Sabah bana söylediği ilk cümle bu muydu yani? "Evet. Hem de fazla önemli." Üçü birden merakla bana bakarken tekrar konuşmaya başladım. "Logan dün gece sarhoşken eve başka bir kı ile birlikte geldi." "Ne?" Dedi birden babam sinirle. "Duydun." Umursamazca konuşuyordum. "Onunla boşanmak istiyorum baba." Kabul edeceğine emin- "Hayır, öyle bir şey olmayacak." Sinirle kaşlarımı çattım. "Beni aldatan adamla hala evli kalmamı mı savunuyorsun?" "Ses tonuna dikkat et." Babam beni uyardığında tek takıldığı noktanın bu olması beni deli ediyordu. Masadan hızlıca kalkıp kapıya doğru yürürken ona bağırdım. "Ondan bu sefer boşanacağım ve sen buna engel olamayacaksın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lawyer // Cameron Dallas
Teen Fiction"Zaten başka ne düşünebilirdim ki. Arkadaşlık olayı yalandı değil mi? beni sadece bunun için aradın. Babana bir şey söylemeye hakkın yok Sophia çünkü sende ondan farklı değilsin."
