Lawyer // Cameron Dallas

THE EARLIER THE BETTER

  Uzun bir süre birbirimize sarıldığımızı fark ettiğimde kollarımı ondan uzaklaştırdım ve "Hey," diyerek ona karşılık verdim. Yüzündeki o kocaman gülümseme yaşadığımız onca şeyi unuttuğunu ya da unutmuş gibi davrandığını gösteriyordu. Nash'in sevgilisi olduğunu düşündüğüm kız düşüncelerimden sıyrılmamı sağladı ve "Selam, ben Casey." diyerek kendini tanıttı. "Sophia," diyerek samimi bir gülümseme gönderdim. Aniden bana sarıldığında açıkçası bu kadar samimiyet beklemiyordum.

  Ne kadar içten olduğunu anlamadığım selamlaşma merasimimiz bittikten Cameron'ın yanına oturdum. Nash'in bana baktığını hissettiğim zaman gözlerimi ona doğru çevirdim, gülümseyerek bana bakıyordu. Göz göze geldiğimizde söze başladı, "Çok değişmişsin Sophia. 1.50 olarak kalmandan hep çok korkmuştum ama Tanrıya şükür öyle kalmamışsın." Söylediklerine gülerek karşılık verdim. Eskiden sürekli ikisi birlikte olup boyumla dalga geçerlerdi. "Ah Nash, bende saçlarının hep üç numarada kalacağını düşünüyordum ama görüyorum ki baya uzamış." Casey ve Cameron atışmalarımıza gülerken garson geldi ve siparişlerimizi aldı.

  Nash ciddileşerek "Evlendiğini duydum, nasıl gidiyor?" dedi. Birileri hatırlatmadığı zaman her şey daha güzeldi. "Boşanmaya çalışıyorum." diyerek cevapladım onu. "Ah, sana söylemiştim Cameron. Birbirlerini hiç sevmediler. Siz nasıl düşünüyorsunuz bilmiyorum ama..." Gözlerini gözlerime dikti. ''Bence bu evlilik Bay Espinosa'nın bir projesi dışında pek fazla bir şey değildi.'' Garip bir suratla sırayla ikisine de baktığımda Cameron Nash'e doğru döndü. "Bunu konuşmanın sırası değil Nash." Nash onu duymazlıktan gelerek konuşmasına devam etti "Logan ile evleneceğinizi duyduğumda Cam'e ikinizin birbirinizi sevmeyeceğinizi söylemiştim ama bilirsin Cameron her zaman biraz salak olmuştur, bana 'mutlu gibi görünüyorlar' dedi. Sanırım haklı çıkmamı görmesi için bir buçuk yıl kadar bir sürenin geçmesi gerekiyormuş. Değil mi Cam?'' Cameron boğazını temizlerken kaşlarını çattı. ''Sana az önce bu konuyu kapatalım dediğimi hatırlıyorum.'' Nash kıkırdadı. ''Umarım bana bu yüzden de dava açmazsın. Hey, biliyor musun Sophia çok sevgili arkadaşımız ağaç evinin camını kırdığım için bana dava açtı.'' ''Ne?'' Kıkırdayarak Cameron'a döndüm. ''Neden böyle bir şey yaptın?'' Omzunu silkti. O sırada yemeklerimiz geldi. ''O evin benim için manevi bir değeri olduğunu biliyorsunuz ve senin saçma sapan YouTube videoların yüzünden evime zarar geldi.'' ''Videolarım saçma sapan değil onları izleyen milyonlarca insan var ve bunu komik buluyorlar. Değil mi Casey?'' Nash Casey'yi de konuşmamızın içine katmak için ona döndü fakat Casey bir şeyler söylemek için ağzını açtığı sırada Cameron ona izin vermeden Nash'e karşı çıktı. ''İnsanlar ne zamandan beri ağaç evlerin camını kırıp kaçanlardan hoşlanıyor? Üstelik milyonlarca insan!'' Nash sadece gözlerini devirerek konuyu kapatmak istediğini belli etmişti. Onlarla birlikte burada sadece 15 dakikadır oturuyordum fakat bu 15 dakikada şu anın dışında ilerleyen hayatım sanki bir kabusmuş gibi gelmeye başlamıştı hatta sanki hiç yaşanmıyormuş gibiydi. Daha sonra Cameron'la göz göze geldiğimizde istemsizce gülümsedim. Çünkü o bunu çok yakın bir zamanda yapacaktı. Bütün yaşananları tersine çevirecek beni özgürlüğüme kavuşturacaktı. Ve bu benim için her şey demekti. Birden çalan Cameron'ın telefonu beni bütün düşüncelerimden sıyırdı fakat Cameron kimin aradığına hızlıca bir göz attığında masadan kalkmayı tercih etti. O kadar hızlı davranmıştı ki kimin aradığını görememiştim bile. Yerimde rahatsızca kıpırdandım. ''Bize çok önemli bir konuşmaymış gibi göstermeye çalışıyor ama annesiyle konuştuğuna iddiaya girerim,'' dedi Nash kıkırdayarak. ''Belki de Leslie ile konuşuyordur.'' Casey kendi fikrini belirttiğinde bu beni nedensizce rahatsız etmişti. Onların konuşmasına katılmadan sadece yemeğimi yedim. Cameron konuşmasını bitirdiğinde yanımıza döndü. ''Yemekten sonra işin var mı?'' Kafamı iki yana salladım. ''Konuşmamız gereken önemli bir şey var.'' Ne konuşacağımız hakkında en ufak bir fikrim yoktu fakat sadece yüzündeki ifade bile yemeğin geri kalanında endişeli bir şekilde oturup konuşmalarına katılmamama yetmişti bile. Ve onların beni bütün bu kabustan uzaklaştırmaları sadece 15 dakikayla sınırlı kalmıştı.

  Cameron'la arabada giderken kafamda olabilecek bütün senaryoları oluşturmuştum ve hepsine hazırlıklıydım. Belki de fazla abartıyordum ama eğer gelen telefon dava hakkındaysa kesinlikle abartmıyordum çünkü bunun her adımı oldukça önemliydi. Yine onun evinde ve her zaman oturduğumuz koltukta karşılıklı oturuyorduk. ''Leslie aradı.'' Beni daha fazla merakta bırakmamaya karar verdiği için memnundum. ''Logan kesin olarak boşanmaya karar vermiş ve bir gün belirlememizi istiyorlar.'' Yüzümde koca bir gülümseme ve daha da büyüyerek bir kahkahaya dönüştü. Bu kesinlikle yolda kurduğum paranoyakça planların komikliğindendi fakat daha sonra ciddiyetle Cameron'a döndüm. ''En yakın ne zaman müsaitsen. Bu fırsatı kaçırmayacağım.''