Κεφάλαιο 18

1.4K 164 9
                                    

Το κινητό που ακόμα βρισκόταν πάνω στα χέρια μου καθώς άνοιγα την πόρτα για να μπω μέσα. Μια ευχάριστη εικόνα με περίμενε. Η γιαγιά μου ήρθε! "Γιαγιά!" Της φώναξα και την αγκάλιασα αμέσως. "Αγάπη μου,μου έλειψες" αναφώνησε. "Και εμένα αλλά γιαγιά νυστάζω. Να τα πούμε αύριο;" της είπα και το έβαλα προς το δωμάτιο μου.

Άνοιξα το κινητό μου και το βλέμμα μου καρφώθηκε στο μυνημα που μόλις μου είχε στείλει ο Νίκος. Αποφάσισα ξαφνικά να του απαντήσω.
《Το ξέρω. Αλλά γιατί μου το λες;♡》 του έστειλα και απενεργοποίησα το κινητό μου και κοιμήθηκα.

Δευτέρα.
Και όπως κάθε πρωί αυτής την ζωής μου το ξυπνητήρι μου χτυπάει ακριβώς στις 7. Πόσο μου τι σπάει. Θέλω να πάρω ένα σφυρί και να το καταστρέψω αλλά η γιαγιά μου λέει πως μετά δεν θα πάρω άλλο και θα αναγκαστώ να με ξυπνάει εκείνη με ένα κουβά νερό. Έκανα ένα κρύο και γρήγορο ντουζ και αποφάσισα για την σημερινή μέρα να επιλέξω να φορέσω μια μπλούζα adidas, μια γκρι φόρμα και τα nike αθλητικά μου, αφού σήμερα είχαμε γυμναστική. Δεν τα πάω και πολύ καλά στην γυμναστική εγώ αλλά πιστεύω να μην γίνω ρεζιλι όπως τις πιο πολλές φορές. Έβαλα τα ρούχα, εφαγα πρωινό και έφυγα σφαίρα για το σχολείο. Η ώρα ήταν 7:55 και το κουδούνι χτυπάει στις 8:10.

Φτάνω στο σχολείο στην ώρα μου σχετικά και αντίκρισα τον Κώστα. Πήγα προς το μέρος του αν και ήταν με μια κοπέλα(ο θεός να την κάνει δηλαδή). Έβηξα κάπως περίεργα και αφού με είδε ο Κώστας αμέσως άφησε από πάνω του την κοπέλα και ήρθε προς το μέρος μου. "Κώστα και εσύ εδώ;" τον ρώτησα. "Ναι, θα είμαστε στο ίδιο σχολείο και μάλιστα στο ίδιο τμήμα εεε" μου έκλεισε το μάτι. "Ωραία" είπα και πήγα στην Μελίτα που ήταν με τον Μάρκο.
"Γεια Μελίτα, έρχεσαι λίγο να σου πω;" την φωνάζω και την πιάνω από το αριστερό της χέρι. "Κρίστι, δεν λες γεια;" είπε ο Μάρκος και τον κοίταξα. Τώρα παρατήρησα τα μπλε του μάτια. 💬ΚΡΊΣΤΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΊΚΟ. ΔΕΝ ΚΟΊΤΑΣ ΆΛΛΟΝ!!!💬
"Απλά βιάζομαι μωρέ μην με παρεξηγήσεις" του είπα καθώς έφευγα.

"Τι έγινε ρε Κρίστι μου;" με ρώτησε ενώ το βλέμμα με προδιδε με περιέργεια. "Ήρθε ο Κώστας, ο παιδικός μου φίλος και δεν φαίνεται να τον συμπαθεί ιδιαίτερα ο Νίκος. Τι να κάνω; Χθες ο Νίκος μου έστειλε ένα μυνημα που έλεγε πως είμαι μόνο δική του." της είπα. "Μάλιστα..κοίτα δεν μπορείς να παρατήσεις τον Κώστα, για να είσαι μόνο με τον Νίκο, επειδή εκείνος δεν το θέλει. Είναι δικός σου φίλος και πρέπει να το σεβαστεί. Όσο για το μυνημα μάλλον θα ένιωσε κάτι και στο έστειλε. Τέτοια μυνήματα δεν θα στέλνουν όλα τα αγόρια στις μέρες μας..." είπε και τότε κατάλαβα πως είχε δίκιο.

The new boyOnde histórias criam vida. Descubra agora