vreemd bezoekje

949 35 2
                                    

vroeg in de ochtend werd ze wakker door het gegil van haar moeder. "Lieverd, er is iemand voor je mijn mooie lieve dochter" zei haar moeder tegen Hayat. Hayat deed langzaam haar ogen open en keek naar de wekker die naast haar hoofd lag. Half zeven. "Wat, zo vroeg a moi, wie is er?" vroeg Hayat. "Yallah, niet zoveel vragen. Ga douchen, kleed je netjes en mooi aan en kom dan gelijk naar beneden." Hayat snapte er niets van. Was het.. nee dat kon toch niet? dacht ze. Ze deed wat haar moeder zei. Ze was per slot van rekening een keurig kind. Die alles wat haar ouders haar vermelde deed. Maar haar ouders luisterden nooit naar haar. Hoe konden ze nou willen dat hun net 18 jarige dochter al met iemand trouwde, iemand waar ze niet van hield.....

Ze stapte nadenkend de douche in, en bleef daar zolang mogelijk totdat haar moeder hard op de deur bleef bonzen. "A lefrita, schiet op! Je bent echt soms een schande voor ons AibadAllah.!"Hayat deed de douche uit en wikkelde zichzelf in een handdoek, ze deed de badkamer deur open en liep haar moeder negerend voorbij. Haar moeder liep snel mompelend naar beneden. Hayat liep haar kamer in. Ze keek rond. "Wat moet ik in Godsnaam aan?" dacht ze. Een stiekeme gedachte was dat ze gewoon naakt de huiskamer binnen zou lopen. En dan maar de reacties van haar aanstaande bruidegom afwachten... Ze kreeg een glimlach op haar gezicht. Hayat deed de kastdeur open. In haar kastdeur zat een lange spiegel en ze bekeek zichzelf. Een slank lichaam was wat ze te zien kreeg. Hayat vond zichzelf altijd te dik, te vol. Ze pakte snel haar ondergoed, een nette zwarte lange rok die ze zelf verschrikkelijk vond, maar goed, zeer gepast voor dit soort daagjes, en een zwarte blouse. Haar haar deed ze in een knot. Ze deed de kastdeur open en bekeek zichzelf. Ze haalde diep adem en liep de kamer uit om vervolgens naar beneden te gaan. Zachtjes ging de deur open en precies zoals ze had verwacht zat haar hij daar. Het was een achter neef, Faisel. Hij was lang, had een fijn gezicht maar Hayat voelde zich totaal niet tot hem aangetrokken. Ze wilde niet, maar had geen keus. Ze moest. De ochtend leek wel een eeuwigheid te duren. Eindelijk gingen ze weg. Faisel had zijn nummer voor haar achter gelaten zodat ze hem eventueel kon bellen om elkaar beter te leren kennen. Hayat's moeder had er zo op door gepushed hem nog diezelfde middag te bellen dat ze het deed. Ze was immers een goed meisje, ze moest wel, ze moest alles goed doen, alles het beste doen, anders was ze niet goed genoeg voor haar familie.

~~~~~~~

En? Wat vinden jullie ervan?
Laat het vooral weten in de reacties.
Vandaag zal ik nog 2 andere delen plaatsen inshAllah

Love after abuse || Dutch || ❌Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu