~Butterfly Dream~ 《J.K》ASKIDA

~5~

Ding Doong ~ Diing Dooong ~~

Ayssh neden evde kimse yok. Şimdi yataktan kalkıp, drama'yı bir kenara bırakıp, aşağıya inip kapıyı kim açacak ?
Tabiiki de been - - '
Üşengeçliğimi bir kenara atıp indim. Kapıyı açmamla birlikte : " heey selam yan komşuyum ben " dedi benim yaşlarımda olan kız. Elinde ki tabağı bana uzatıp ' bu ne ' diye düşünürken ekledi :

- Pirinç keki annem gönderdi. Sever o böyle şeyleri yeni taşınan komşulara yapıp gönderir.

- Ah teşekkür ederim ..

- Yoona. Diye ekledi. Adım Yoona

- Memnun oldum NahEul bende. Gelsene. Diyerek davet etmiştim eve

-ah yok hayır belki başka bir gün eve gitmem gerek
Deyip arkasını dönüp bağırdı
- SONRA TEKRAR GÖRÜŞÜRÜÜZZ !!
 
~~bir hafta sonra~~

Evet bugün okula başlıyorum. Kore'de ilk okul günüm..
Hayır aklınızdan geçen şey tabiki olmadı. Babamın dediği okula gitmiyordum elbette. Ikna etmiştim ve istediğim okula kaydımı aldırabilmiştim.. ne kadar kolay olmasa da uğraşlarım sonuç vermişti, ilk defa.. 
Ve bilin bakalım ne ? Yoona'yla aynı okuldaymışız. Bunu da iki gün önce öğrendim ve tabiki de sevinçten havalara uçtum. En azından tanıdığım biri olacaktı.

Üstümü değiştirip okulun formasını üzerime geçirip, saçımı yandan örüp okul çantamı alıp aşağı inmiştim. Bir kaç şey yedikten sonra evin zili çalmıştı.

- Ben bakarım !! Deyip ayaklanan kardeşim olmuştu.

- HaRu-ya kim gelmiş ?
Annemin sesi mutfakta yükselirken kardeşimle YooNa mutfağa girmişti bile.

- Merhaba teyze deyip selam verdi. Sonra bana dönüp
- YAH  NAH EUL !! OYALANMA HADII !! Geç kalacağız diyerek başıma bir tane şaplak geçirdi.

'seninle sonra görüşeceeezz'  bakışı atıp başımı okşayarak yerimden kalktım.
Ayşş cidden eli ağırdı bu kızın  bir kafamı yarmadığı kalmıştı --'

Sonunda evden çıkmıştık. Okula varmamız için otobüsle gitmemiz gerekiyormuş yani Yoona öyle söylemişti.

Şu son günlerde tuhaf şeyler olmaya başlamıştı. Onların arasında da en tuhafı o hayalet gibi beliren şey eskisi kadar sık belirmiyordu. Ne demek oluyordu bilmiyorum. 3 sene boyunca hiç durmayan şu ilginç şey birden bire azalmıştı ve git gide daha da çok merak ediyordum.

Uzaktan gelen bir sesle kendime geliyordum

- Nah Eul! NAAH EUUL ?!
Hani uzaktan geliyordu ses ? Benmi yanıldım yani ?
Yani sanırım öyle oldu hani sana bakarsak senin kafan yerinde değil
Iç sesim yine devreye girmişti ama şu an onunla hiç uğraşamazdım.
- Hı ? Yoonaymış. Efendim Yoona bir şey mi oldu?

- Yah ! Asıl sana sormak lazım. Deminden beri konuşuyorum ohooo bizimki dalmış dinlemiyor bile

- ayy kusura bakma yaaa dalmışım. Ne diyor..dun. diye gerilerek sordum

 
-tamam yaa yok bir şey de sana noldu da daldın böyle ?

- önemli bir şey yok sadece.. bilmiyorum çok tuhaf...
Diye başlayıp olan biteni anlattım

-NahEul.. sen.. iyimisin ? Yani demek istediğim çok tuhaf

-bende onu diyorum ya Yoona. Buraya gelene kadar her gün, her saat, kafamı her kaldırdığımda beliren şey ya da kişi her neyse artık o kadar sık belirmiyor alışmıştım sonuçta 3 senedir olan bir şey. Hatta biliyormusun ilk başlarda gerçek biri zannedip konuşmuşluğum bile oldu o şeyle. Bizimkiler psikoloğa kadar götürdüler ama nafile hala devam ediyor

-yani gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum.. AH bizim durak gelmişiz hadi
Deyip indik ve okulun girişine doğru yürüyorduk ki ...

____________

Gecikme için kusura bakmayın~~