~11~

87 10 7
                                    

-NahEul bakış açısı-

Konuşmak ? Hareket etmek ? Nefes almak ? Bunlar tamamen anlamını bile unuttuğum kelimelerdi.
Şu an bildiğiniz kütük gibi kaldım. Hani isteseniz bile hareket edemezsiniz ya haa işte şu an bende ayneen öyleyim abi. Yok yani zorluyorum kendimi olmuyor.

Ben hani geri çekilmek isterken sanki o beni kendine daha çok çekiyor gibi. Şu an ismini bilmediğim ama yüzünün her bir çizgisi beynime kazılmış bir çocuk bana sarılıyor...
Bir zamanlar nereye doğru baksam orda olan o şimdi karşımda ve bana sarılıyordu..
yıllardır hissetiğim yalnızlık ve günden güne daha çok derinleşen o yara yok olmuştu.. ne tuhaf değil mi. Ne zaman karşımda belirse, rüyalarıma girse yapboz parçaları gibi savrulan kalbim, sanki o yapboz tamamlanmış tek parça halinde gibiydi. Bir çok anlamsız şeyler bir anda son bulmuştu sanki ... 
Birden bedenimden ayrılan kollarla kendime geldim. Yani öyle sanırım.
Utançtan bakamıyordum yüzüne. Ama bir o kadar da yıllardır parça parça gördüğüm yüzü daha da çok incelemk istiyordum sanki.. tüm hatlarını beynime kazımak için.

HOOPP !! DUR BAKALIM ORDA NAH EUL !! ABI YA DAHA YENI -tam da yeni denmez ama- hadi tamam gerçekte daha yeni gördüğün çocuğun yüz hatlarını beynine neden niçin kazımak istersin ki ?

"Şey.."

Hı ? Ne ? efendim ? Eul sakin olurmusun ??

Iç sesimi duymamazlıktan gelme çabamla kafamı kaldırıp baktığım da ensesini kaşıyan bir adet O gördüm.

"Şey.. benim gitmem lazım program var birazdan başlayacak ve hyunglarım beni bekliyor. Büyük bir ihtimal yanlarına vardığımda kesip asarlar beni" deyip hafif bir kıkırdadı.

"Ah... t..tabii benim de yetişmem gereken bir yer var yoksa seninle aynı duruma düşücem-" aah lanet olsuuuun nasıl unuturum NamJoon'un benden istediği şeyi yaa.
Kızım varya tam bir aptalsın. 
Bir sus sen istersen artık ! Benim başıma gelen şey sanada gelseydi görürdüm o zaman aptalı 😒

"Şey ya.. seninle kalmak istemediğimden değil ama gerçekten gitmem lazım" deyip tabanları yağlayıp koşmaya başlamıştım.

Evet şu an gerçekten 💩'a basmıştım. Kellem koparılıp köpeklere yemek olarak verilecekti..
Ve yeni kavuştuğum, ismini bile bilmediğim çocuğa elveda diyecektim. Evet acıların çocuğu Nah Eul yakında sinemalarda !

Bir dakika ya. Ben. Şu an. O çocuğun. ismini öğrenmeden. Koşmuştum. Lanet olsun. Başa döndük.

O titreyen şey ne ? Ben değilim. Ben değilsem o zaman.. Elime cebime atıp titreyen telefonumu çıkarttım. Bilin bakalım arayan kim ? Tabikide kellemi koparacak olan NamJoon

-efen-

-Eul nerdesin ?

- geliyorum NamJoon senin o şey için mağzaya uğrayıp geliyorum

- gerek yok ona. Gelirken bizim çocuklara aldırdım direk gel sen buraya

- tamamdır özür dilerim yinede

- neyse boş ver onu sorun yok gel birazdan başlayacak zaten

Deyip telefonu kapattı.

Yani şu an aptal değilim de neyim o zaman ?
Şapşalsın Eul.

Tam olarak öyle değil de yine de denilebilirdi.

•••••••

Sonunda yarışmanın olacağı yere varmıştım.
Şimdiiii. Yoona ve HyunJi'yi bulma zamanı diyecektim ki kafama yediğim tokatla buna gerek kalmadığını anlamış oldum.

"YAAH !! EUL ! NERELERDESIN ?? DEMINDEN BERI SENI ARIYORUZ ! TELEFONLARADA CEVAP VERMIYORSUN !"

Telefon ?  Telefonumu cebimden çıkardım ve Yoona'dan 18 cevapsız arama. Şimdi anlaşıldı o tokatın ne için olduğu.

"Kusura bakma Yoona heyecan ve şoktan duymamışım "

" Hayırdır noldu da seni bu kadar heyecanlandırıp şoka sokacak ?"

"Hiç sorma ya. Şimdi sizle ayrıldıktan sonra buraya geldim ve NamJoon'la karşılaştım. O da benden bir şey istemişti gelirken almayı unuttuğum için mağzaya gidiyordum ki-"

"Ki? Noldu kızım ya ??"

"Hiç kolumdan biri tuttu bir baktım o hani anlatmıştım ya senelerdir gözümün önüne belirip duran o çocuk"

"Yoksa Eul.. BİR DAKİKA !!? ONUNLA MI KARŞILAŞTIN !??"

"Evet"

" EE KİMMİŞ İSMİ FALAN !!? " diye heyecanla bağıran HyunJi oldu bu sefer.

"İşte canım arkadaşlarım.. NamJoon aklıma gelir gelmez kaçtım çocuğun yanından.. Yanii.. İsmini bilmiyorum " hatırladıkca kendime sövüyorum zaten birde urghhh...

" İNANMIYORUM SANA EUL !! " iki kuzen aynı anda bağırmıştı. Üstüme atlamadıklarına şükredebilirim sanırım. Zaten bir şans tekrar karşılaşırız değil mi ? Yani öyle umuyordum.

"SANAT OKULLAR ARASI ŞARKI VE DANS YARIŞMASI BİR DAKİKA SONRA BAŞLAYACAK. LÜTFEN HERKES YERİNİ ALSIN "

"Neyse biz yerlemize geçelim daha sonra görüşürüz seninle Eul" deyip ön taraflardaki sandalyelere oturmuş yarışmanın başlamısı bekliyorduk.

"EVET SAYIN SEYİRCİLER BAY VE BAYANLAR SANAT OKULLAR ARASI ŞARKI VE DANS YARIŞMASINA HOŞ GELDİNİZ ! BU YARIŞMAYA KATILAN ÖĞRENCİLER GRUP HALİNDE KATILIP KENDİ ŞARKI SÖZLERİNİ YAZIP KOREGRAFİLERİNİ KENDİLERİ HAZIRLAMIŞLARDIR. VE İLK GRUPLA BAŞLIYORUZ. VE ALKIŞLARINIZLA .. GOT7!! "

Bu çocuklar gerçekten iyiydiler. Bizimkiler ne yapacaklardı acaba? Yine derin düşüncelere dalmıştım. Bir çok grup geçmişti bile sanırım. Nerden mi anladım ? Çok kolay. O sıra sunucu şey diye bağırdı " EVET ŞİMDİ ALKIŞLARINIZLA GEÇEN SENE BİRİNCİ OLAN GRUP. BTS ! "  evet böyle bağırmıştı ve dikkatimi toparlayabilmiştim.

Ve beklenen an !
Yavaş yavaş sahneye çıkmaya başlamışlardı. Bir dakika bu.. NASIL OLUR ???

_______________

Evet arkadaşlar bu uzun gecikmeden dolayı gerçekten çok ama çok üzgünüm..
Baya bir ilhamsızlıkla uğraşıp ardından telefonumun bozulması falan filan derken baya uğraştırdı.. Gerçekten çok özür dilerim..
Umarım bölümü beğenmişsinizdir~

~Butterfly Dream~ 《J.K》ASKIDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin