(Medyada Miray ın çizimi)
〰〰〰Herhangi Bir Kişiden〰〰〰
"Batu hadi kalk sana anlatacaklarım var" dedi Mehmet abi başımın dibinde ben burda uyuyorum gelmiş bana anlatacaklarım var diyor sanki ben kalkınca anlatsa ölecek sanki sakin ol Batu sakin.
"Ne var Mehmet abi ya ne olur biraz daha uyusam" dedim yerimde kıpırdayarak bu kez beni dürtükledi Mehmet abi bende gözlerimi açmak zorunda kaldım
" Ben aşağıya iniyorum 10 dakika ya aşağıya in çabuk ol" dedi ve odadan çıktı çok önemli olmasa beni kaldırmaya gelmezdi o yüzden yataktan kalktım banyoya rutin işlerimi hallettim odama geri döndüm dolabımın başına geçtim siyah pantolon ve beyaz tişört giyip aşağıya indim Mehmet abi beni salonda bekliyordu yanına gidip üçlü Koltuğa oturdum
" Batu sana söyleyeceklerim biraz saçma olabilir ama artık gerçekleri öğrenme vaktin geldi oğlum " dedi Mehmet abi ne diyor be adam ne gerçeği
"Hadi Mehmet abi be söyleyeceksen söyle hadi daha şirkete gidicem babam beni bekliyor" dedim
" Batu oğlum baban öldü" dedi be diyor lan bu adam babam falan ölmedi daha 2 gün önce konuştuk
"Ne ölmesi Mehmet abi babamla daha iki gün önce konuştum hem bugün buraya gelecek beraber şirkete gidicez baba oğul gün yapıcaz" dedim
"Batu Şahin senin baban değil o seni daha on günlük bebekken Türkiye den kaçırdı yani sen Şahin in oğlu değilsin seni en yakın arkadaşından kaçırdı seni büyüttü seni kendi oğlu yerine koydu ama sen Şahin in oğlu değilsin seni kaçırdığı günden beri senin yanindaydım sana bunları birgün anlatacaktım ama hep Şahin bana engel oldu senin gerçek ailen Türkiyede" dedi şok olmuştum kocaman gözlerle Mehmet abiye baktım bana Üzgün gözlerle bakıyordu yıllarca baba dediğim adam kendi öz babam değildi
"Yalan söylüyorsun benim babam Şahin ben onun oğluyum" dedim aklım herseyi düşünüyordu
"Batu biliyorum bu çok zor sana bütün gerçekleri anlatıcam ama önce sakin ol" dedi ne sakin olması ben kimin oğluydum yıllarca baba bildiğim babam babam değilmiydi o kadar çok güzel anılarımız vardı babamla o sinirle ayağa kalktım ve duvara yumrugumu geçirdim Mehmet abi hemen yanıma geldi elime baktı bir yandan da anlatmaya başladı anlattıkça daha çok sinirleniyordum ve daha çok öfkeleniyordum babam dediğim adam gerçekten bunları yapmışmıydı beni bebekken kendi yanına alıp beni ailemden koparmışmıydı hemde kardeşim dediğim adama bunu nasıl yapmıştı yüzüne nasıl bakmıştı sonunda Mehmet abi anlatmayı bitirdi elime bir resim tutuşturdu ve gerçek kimliğimi kimliğimi bakmadım daha doğrusu bakamadım daha soyadımın ne olduğunu bile bilmiyordum nede 'gerçek anne babamın' ismini elimdeki resme baktım dört kişilik bir aileydi hepsinin yüzü gülüyordu kız aynı annesine benziyordu mavi gözleri uzun kahverengi saçları bakışlar babasına benziyordu onun gibi asi bakıyordu oğlan ise gözleri babası gibiydi çift yaşlı değildi ikiside fitti kadın yaşına uygun bordo elbise vardı üzerinde adamda ise çok şık takım elbise vardı kızın üstünde diz üstü yeşil askılı elbise oğlanın üstünde beyaz pantolon ve yeşil gömlek vardı hepsi uyumluydu hepsinin gözlerinin içi parlıyordu bunlar benim gerçek ailemdi iki tane kardeşim vardı resmi cebine koydum yukarı çıktım eşyalarımı bavulumu koydum ilk uçakla İstanbul'a gidecektim gerçek ailemin yanına biliyorum bu çok zor bir karar diyeceksiniz ki hemen gerçek ailesinin yanına gidiyor diye ama benim yıllarca hasretim bitecek babam dediğim adam ayda bir veya iki kere gelirdi en fazla iki gün kalırdı annem desen o hiç yoktu bana seni doğururken öldü dediler ben yıllarca mezarına gittim onun kokusunu topraktan çektim anne dedim ona mezarına bakıp gidip onunla dertleştim mezar taşını öptüm onunla güldüm herşeyimi ona anlattım ilk karne aldığım gün gittim yanına yanına oturdum elimdeki karneyi gösterdim anne bak ilk karnemi aldım hepsi Pekiyi dedim saatlerce ağladım çocuk aklı işte farklı zamanda gittim yanına bu defa ilk ve son aşkımı çocukluk aşkımı anlattım heyecanlı heyecanlı annem bugün aşık oldum kızı görmen lazım güneş sarısı saçları masmavi gözleri vardı anne dedim daha yedi yaşındaydım çocukluk aşkımla tanıştığımda sonra ki zaman tekrar gittim bu defa gözlerim kızarıktı ağlamıştı annem hariç birisi için yanına oturdum anne bugün beni bırakıp gitti ben bu kızı çok seviyorum anne dedim daha on yaşındayım bir anda gülmeye başladım anne ama gitmeden önce onu öptüm hemde dudağından ben bugun erkek adam oldum dedim bir başka zaman tekrar gittim anne hani sana bahsettigim kız vardiya beni kendi isteğiyle bırakmamış ailesinin tayini çıkmış gitmek zorunda kalmış dedim ondan sonra her özel animda gittim ama hepsi birer yalanmış o mezar bile sahteymiş suan benim yaşadığım hayat gibi burdan kurtulacaktım onların yanına gidecektim eşyalarımın hepsini bavula koydum yanıma biraz para alıp odadan çıktım aşağıya indim Mehmet abi salondaydı ona sarıldım ve gideceğimi söyledim oda kabul etti bana onların adresini verdi istanbul da ev ayarladı ikimiz beraber havaalanına gittim hemen biletimi aldım bir saat sonra New York - İstanbul uçağı na binecektim gitmeden önce Mehmet abiyle neler yapacaklarımı konuştum her zaman yanında olduğumu bana yardım edeceğini söyledi son olarak gitmeden söyle dedi

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZEL GÖZLÜM
Teen FictionBu hikaye Playboy la masum saf kızın hikayesi değil bu hikayede Playboy var ama serserinin teki ve masum kıza gelirsek kız hiçte masum değil tam bir psikopat "Sen kimsin Miray her gün başka birisin" dedi Meriç "Ben kimmiyim ben Miray Çetinkaya yım...