My Step Brother

part 10

Δεν μπορώ να κοιμηθώ βλέπω το ρολόι μου και είναι 6:00 π.μ, σηκωθηκα, έβαλα κάτι στα γρήγορα, πήρα το μπουφάν μου, τα κλειδιά της μηχανής, κινητό και έφυγα για μια βόλτα...

[...]

Τρέχω σαν τρελή με την μηχανή δίπλα από το δάσος εδώ και κάμποσες ώρες όταν ξαφνικά ένας μαύρος λύκος με κόκκινα μάτια, -ακριβώς όπως το όνειρο μου- πετάγεται στον δρόμο με αποτέλεσμα να πέσω πάνω στο δέντρο...

✖ Μεριά Stiles ✖

Stiles: ναι;
Σηκώνει το τηλέφωνο του που χτυπάει πρωί πρωί
Stiles: ερχόμαστε αμέσως
Ντύθηκε στα γρήγορα
Stiles: Thomas ξυπνα η Lucy έπαθε ατύχημα με την μηχανή
Ο Thomas πετάχτηκε από το κρεβάτι του
Thomas: μα πως; 
Stiles: δεν ξέρω
Είπε και έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του

[...]

Λίγο αργότερα ο Stiles με τον Thomas είναι μέσα στο νοσοκομείο
Stiles: που είναι η Lucy ;
Μαμά: είναι μέσα στο δωμάτιο
Ο Stiles μπήκε τρέχοντας μέσα στο δωμάτιο ενώ ο Thomas ρωτούσε την μαμα μου για το τι είχε συμβεί.
Stiles: Αγάπη μου είσαι καλά; Τι έγινε; Εγώ: είμαι καλά μην κλαις ζωή μου σε παρακαλώ...
Stiles: ξέρεις κάτι δεν σε ξανά αφήνω... Όχι ποτέ ξανά... Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα...
Εγώ: ούτε εγώ
Μετά το ατύχημα σκεφτόμουν συνέχεια τι θα μπορούσε να μου είχε συμβεί και ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να πω στον Stiles το ποσό πολύ τον αγαπώ...
Stiles: σ' αγαπώ όσο δεν φαντάζεσαι
Εγώ: και εγώ αγάπη μου
Με φιλισε τρυφερά στο μέτωπο όταν μπήκε μέσα ο Thomas...
Thomas: πως είσαι; 
Εγώ: με σπασμένο χέρι
Γέλασα δυνατά
Thomas: χαχα... Όντως τώρα πετάχτηκε λύκος μες στην μέση του δρόμου;
Εγώ: ναι και ήταν σαν εκείνον στο όνειρο μου
Thomas: αυτό είναι περίεργο...
Μόλις μπήκε η μαμά μέσα σταμάτησαμε να μιλάμε
Μαμά: Αγάπη μου πως είσαι; 
Εγώ: μια χαρά μαμά
Μαμά: ωραία γιατί σε μια ώρα το πολύ θα έχεις φύγει από εδώ
Εγώ: πάλι καλά...
Ναι δεν μου αρέσουν καθόλου τα νοσοκομεία.

[...]

Μερικές ώρες μετά είμαι με τον Stiles ξαπλωμενει στον καναπέ ενώ ο Thomas κάνει μπάνιο
Stiles: τουλάχιστον μέχρι να γίνει καλά το χέρι σου θα σε πηγαίνω εγώ σχολείο
Εγώ: μην χάσεις
Τον φιλισα πεταχτα
Αυτό του σπάει τα νεύρα
Stiles: ξέρεις ότι μου σπάει τα νεύρα και το κάνεις συνέχεια...
Εγώ: ναι....
Τότε με φιλισε άγρια όμως μετά από λίγο μου δαγκωσε το κάτω χείλος και οι γλώσσες μας άρχισαν να κάνουν τα δικά του...
Thomas: μένουν και άλλοι σε αυτό το σπίτι
Μόλις είχε κατέβει κάτω.
Stiles: κάτσε μισό λεπτό... Μμμ δεν με νοιάζει ίσως...
Thomas: θα σου έλεγα κάτι τώρα αλλά έχε χαρι που είναι η Lucy εδώ
Μετά από λίγα λεπτά ακουστικε το κουδούνι
Εγώ: μα καλά ποιος είναι τέτοια ώρα;
Thomas: πάω να ανοίξω εγώ
Άνοιξε την πόρτα...
;: γειά σου Stiles. Τι πάει λάθος με το μαλλί;
Δεν μπορεί να είναι αυτός... Δεν γίνεται... Ομγ επιτέλους ήρθε...
Άρχισα να τρέχω μέχρι που έφτασα στην αγκαλιά του...
Εγώ: Νίκοοοο...Θεέ μου πόσο μου έλειψες...
Νίκος: και εμένα μικρή
Thomas: OK; Εμένα μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος;
Stiles: Thomas από εδώ ο Νίκος αδελφός της Lucys, Νίκο από εδώ ο δίδυμος αδελφός μου Thomas...
Νίκος: χάρηκα για την γνωριμία... Αλλά πως και δεν σε έχω ακουστά;
Εγώ: ούτε εγώ μέχρι που το έμαθα και φρικαρα... Όμως ξέχασα στα στο πω...
Είπα λυπημένη
Νίκος: δεν πηγάζει μικρή...
Stiles: Νίκο πως και από τα μέρη μας;
Νίκος: με πήρε η μαμά τηλέφωνο. Οπότε ήρθα όσο ποιο γρήγορα μπορούσα
Εγώ: είσαι ο καλύτερος
Και βέβαια είναι ο καλύτερος.

[...]

Είναι πλέον βράδυ ο Νίκος φαίνεται να συμπαθεί τον Thomas αλλά δεν θα έλεγα το ίδιο και για τον Stiles, δεν τον συμπαθησε από την πρώτη στιγμή, τι θα αλλάξει τώρα;

Συζητούσαμε για ώρες οπότε αποφάσισα να κάτσω στην πίσω βεράντα όπου βλέπεις το δάσος... Όταν όμως ο ίδιος λύκος με χθες βράδυ πηδηξε τον φραχτη και ήρθε κοντά μου με έναν τρόπο σαν να μου ζητούσε συγνώμη. Εγώ στην την αρχή φρικαρα όμως ο λύκος φαινόταν πολύ ήρεμος. Έτσι αποφάσισα να πάω κοντά του...
Εγώ: Hey λυκακι τι έχεις;
Μα καλά αυτά τα κόκκινα μάτια είναι φυσιολογικά για έναν λύκο;
Τότε όμως πετάχτηκε ο Stiles από πίσω μου
Stiles: Θεέ μου Lucy...
Ο λύκος με το που άκουσε τον Stiles έφυγε τρέχοντας...
Εγώ: Stiles είμαι εντάξει...
Stiles: άμα σε είχε σκοτώσει...
Εγώ: δεν νομίζω... Ηταν λες και μου ζητούσε συγνώμη... Νομίζω είναι ο λύκος που προσπάθησα να μην πατήσω...
Stiles: ας ήταν οποίος ήθελε...
Εγώ: φωβηθηκες;
Stiles: πάρα πολύ... Αφού ξέρεις πόσο σε αγαπώ ρε παιδάκι μου
Εγώ: ξέρω...
Stiles: πάμε μέσα τώρα γιατι ο Νίκος θα φύγει...
Μου είπε ενώ μπήκαμε μέσα στο σαλόνι...
Εγώ: ρε Νίκο μου γιατί δεν κάθεσαι και άλλο λίγο
Νίκος: έχω δουλειά αύριο...
Εγώ: καλά όμως να έρχεσαι ποιο συχνά...
Νίκος: στο υπόσχομαι
Με φιλισε στο μέτωπο καθώς έφευγε...

Λίγες ώρες αργότερα είμαι με τον Stiles ξαπλωμενει στο κρεβάτι μου και μιλάμε για άκυρα πράγματα...

✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖

Hey guys ❤
I hope you enjoy it 😍
Να έχετε το νου σας στον λύκο 😉
Δεν έχω κάτι άλλο να πω 😊
-- Kisses 😘