part 25

261 19 1
                                    

Έναν μήνα αργότερα είχαν ξανά αρχίσει τα σχολεία και όλα μπορώ να πω ότι ήταν κάπως φυσιολογικά όταν ξαφνικά ένα αγόρι στο σχολείο με άρπαξε και θα με ειχε σκότωσει αν δεν ήταν ο Scott κοντά.

Scott: είσαι καλά;

Εγώ: ναι. Αλλά τι ήταν αυτό;

Scott: δαίμονας!  Κάτι μου λέει ότι ο Peter τα κατάφερε. 

Εγώ: και εμείς τώρα πρέπει να τον σταματήσουμε πριν κάνει κακό στους ανθρώπους...

Scott: ναι

Συμφώνησε και πήγαμε στους άλλους για να τους πούμε αυτό που μόλις είχε γίνει.

[...]

Όταν πλέον ήμασταν στο σπίτι συζητούσαμε όλοι μαζί

Derek: πρέπει να βρούμε τον Peter.

Είπε ενώ σηκώθηκε από την θέση του

Lydia: Derek έχεις τίποτα δικό του;

Derek: ναι... Έχω μερικά πράγματα από τότε που ήμασταν παιδιά...

Εγώ: Lydia τι σκέφτεσαι; 

Stiles: σκέφτεται να εντοπίσετε και οι δύο σας τον Peter μέσω του αντικειμένου

Είπε 100% σίγουρος

Lydia: ακριβώς

Εγώ: εεε τότε τι περιμένουμε; Ας το κάνουμε

[...]

Λίγες ώρες αργότερα ο Derek είχε έρθει με ένα παιδικό παιχνιδάκι

Εγώ: Lydia τι πρέπει να κάνουμε;

Lydia: δώσε μου το χέρι σου

Διέταξε και της το έδωσα

Εγώ: άααα...

Μου χάραξε την παλάμη με ένα μαχαίρι.

Lydia: άσε το αίμα να σταξει πάνω από το παιχνίδι.

Δευτερόλεπτα μετά έκανε και αυτήν το ίδιο.

Εγώ: τώρα;

Lydia: θα πιάσουμε μαζί το παιχνίδι και πρέπει να σκέφτεσαι μόνο τον Peter.

Την στιγμή όμως που πιάσαμε το παιχνίδι είδαμε τον Peter. Και ναι ο Peter βρισκόταν σε ένα σημείο λίγο πιο έξω από την πόλη. Το μόνο που δεν κατάλαβα ήταν το τι έκανε... Φαινόταν σαν θυσία...

Εγώ: Lydia τι έκανε;

Ρώτησα όταν πλέον είχαμε πει στα παιδιά αυτά που είχαμε δει

Lydia: ελέγχει τους δαίμονες με το αίμα των ανθρώπων

Είπε σοκαρισμένη

Derek: πάμε! πρέπει να τον σταματήσουμε...

Scott: ναι πρέπει! Derek που είναι το διαμάντι;

Ο Derek έβαλε το χέρι του στην τσέπη και έβγαλε ένα πανέμορφο κολιέ

Εγώ: είναι πανέμορφο

Είπα καθώς πλησίασε και μου το έβαλε στον λαιμό

Derek: ναι είναι αλλά έχει πάρα πολύ δύναμη

[...]

Λίγη ώρα αργότερα ήμουνα με τον Stiles έξω από το αμάξι και περιμέναμε τους άλλους.

Εγώ: Stiles...

Είδε τον φόβο μέσα από τα μάτια μου

Stiles: όλα θα πάνε καλά μην φοβάσαι

Είπε και με φιλισε τρυφερά...

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

Hey guys ❤

Ναι ναι το ξέρω ότι έχω καιρό να βάλω αλλά sorry γιατί δεν προλαβαινα να γράψω... 😢

Ααα και δεν είμαστε στο τέλος της ιστορίας μην φοβάστε. Έχει ακόμα μπόλικα part 😉👏

+Άμα θέλετε διαβάστε την άλλη μου ιστορία " My bestie " 💜

-- Kisses 😘

My Step Brother Where stories live. Discover now