Omegle J.J.

Chapter 11

Benthe's pov*

Ik word wakker door een schreeuwende Yasmina. "Calum! No, i can explain" wordt er door het hele huis geschreeuwd.

"Wes, was just a one time thing, i only love you" hoor ik volgend.

Volgens mij zit ze weer te dromen, dat ze vreemd gaat met Wes en dat ze dan met Calum heeft ofzo. Yasmina is Yasmina.

Je weet nooit wat je te wachten staat met haar, netzoals die ene keer dat ze mij zo maar soort van ontvoerde in het laatste jaar van mijn middelbare school en we reden samen zo maar naar Las Vegas om daar het weekend door te brengen. Ze trok mij zo maar uit mijn klas en zei tegen mijn leraar dat het een noodgeval was.

Maar  dat is juist een leuk ding aan Yasmina. Ze is avontuurlijk. Ook al zou je dat niet altijd van haar verwachten aangezien ze ook erg lui kan zijn en dan alleen maar Netflix kijkt.

Ik kreun luid als Yasmina door schreeuwt en zoek dan voor mijn telefoon. Ik haal mijn hele bed overhoop en vind hem nog niet.

Ik volg dan uiteindelijk het snoertje van mijn oplader en zie dan dat hij leidt naar de grond, maar net tussen de muur en mijn bed in. Ik zucht diep uit en stap uit mijn bed.

Ik schuif mijn bed aan de kant en pak mijn telefoon. Ik loop slaperig naar Yasmina's kamer en spring dan op haar. "Het is niet echt, je hebt geen relatie met Calum shut te fuck up" schreeuw ik en ze schrikt wakker.

Het eerste wat ze zegt is "In mijn hoofd heb ik echt de beste relatie met Calum, shut up, your just jealous" zegt ze en dan duwt ze mij van het bed af.

"de grond houdt tenminste van mij" zeg ik random en ze kijkt mij aan. En we beginnen samen hysterisch te lachen.

We worden onderbroken door mijn ringtone. Het is een eenden geluid maar zo weet ik tenminste dat ik gebeld word, en niet iemand anders. Met al die basic Ringtones.

Yasmina probeert mijn telefoon te pakken om op te nemen. Wat haar dan vervolgens op de grond doet belanden. Gelukkig was ik al opgestaan, dus ze belandt niet bovenop mij.

Ik neem mijn telefoon op.

"Hey met Jack"

"Oh hey Jack, wat is er?" vraag ik. Yasmina staat zo dichtbij mogelijk om het gesprek mee te luisteren.

"Ik had een vraagje" zegt hij.

"en ik heb waarschijnlijk een antwoord"

"Kan de date misschien iets eerder? Rond 6e ofzo? En als je al plannen had moet je het gewoon zeggen, it is just" ratelt hij weer eens door.

Ik lach.
"Is goed hoor" zeg ik neutraal.

"oh okay, great" zegt hij blij. "Tot dan, sms je adres please" zegt hij erna en hangt dan op. "Okay dan?" zeg ik hardop en Yasmina kijkt mij verward aan.

"Sowieso een casual date" zegt ze dan vast besloten en ik kijk haar nog verwarder aan.

"Hoezo dat dan?" zeg ik. "Ik ken het date leven en basic jongens, het is een casual date"

"okay dan, Maar Jack is geen basic jongen ja?" zeg ik.

"Jongens zijn jongens" zegt ze dan, om haar zelf er uit te redden?

" Ik zie vanavond wel weer wat ik aan doe"

We lopen samen naar beneden.

"Yasmina, jij maakt ontbijt" zeg ik als ik languit op de bank ga liggen.

"Nee, zullen we gewoon naar de subway ofzo? ik wil niks maken" zegt ze zeurend als ze nog staat. "okay" zeg ik en sta op. Ik kijk naar mijn pyama.

Ik besluit om gewoon zo naar de subway te gaan, fuck it. " Zullen we throwback doen en onze onesies aan doen?" zegt Yasmina en ik zucht en knik dan.

Yasmina rent naar boven en gooit dan mijn onesie naar beneden en ik trek hem aan. Mijne is een koala en die van haar is een giraff.

We lopen naar buiten en ik stap in de rijders stoel.

"Let's go"

--

Bij de subway  en in de auto net ook al zit Yasmina alleen maar te appen. Ik word er uiteindelijk een beetje geïrriteerd van. 

"Yasmina Hood" zeg ik, wetend dat ze daar alleen op reageerd.

we worden raar aangekeken door mensen om ons heen, mij boeit het geen ene flikker. Just let me be.

Ze kijkt op. " Wat wil je eten" zeg ik als ik haar telefoon uit haar handen pak.

Ze krijgt een berichtje en ik kijk wie het is. Nieuwschierig wie belangrijker is dan eten.

Jack?

Ik snap het niet, welke Jack bedoelt ze. Is het Jack J? of Gilinsky? Of een totaal andere Jack.

ik voer haar wachtwoord in en merk dan, ze heeft haar wachtwoord veranderd, net nog.

Wat is er zo geheim dat ik het niet mag weten?

We vertellen elkaar alles, echt alles.

Yasmina probeert haar telefoon uit mijn handen te pakken.

Ik zucht en geef het dan terug. Ik weet zeker dat dit nu al mijn dag gaat verpesten.

Ik geef Yasmina een glimlach.

Iets wat ik wel eens vaker doe, als ik sad ben, en niet echt dat mensen er door heen kunnen kijken. Yasmina alleen soms, maar ze heeft het nu njet door, gelukkig.

Het lijkt net alsof mijn beste vriendin mij bedriegt?