roadtrip (DUTCH)

dag 1, uur 6

"Coldplay."
"Cóldplay?!"
"Dat heb ik gezegd, Lee-Thee."
"Lee-Thee?!"
Joseph grijnsde.
"En hoe wil je bij Cóldplay naar binnen komen?!"
"Pratend."
"Prátend?!"
"Wacht nou maar af."
"Hoe wil je dat ik-,"
"Kijk, zo hysterisch als je nu bent moet je straks ook doen." Zei hij. Joseph stapte in de auto en ik merkte toen pas dat híj de autosleutels had en niet ik.

"Dit is mijn auto, weet je." Zei ik terwijl ik instapte.
"Maar ik rijd."

En we reden. En het was best wel stil. En toen kwamen we ergens aan waar het superdruk was en parkeerde Joseph de auto.

"Kun je alsjeblieft niets zeggen wat dit kan verpesten?"
"Wat moet ik-"
"Niks zeggen. Alleen als ik je een teken geef."
"Ik weet niet eens wat je plan is!" Ik liep achter Joseph aan.
"Je moet mijn hand vasthouden."

"Ik wát?!"

Joseph bleef even staan en keek rond om te zien waar hij heen moest. De rijen waren nog vrij rustig.

"Mijn hand vasthouden."
"Ik ga de hand van Mackenzies vriendje niet vasthouden."
"Oké, dan niet." Joseph liep verder en ik schrok toen ik merkte dat we naar een korte rij toeliepen.

"Stop fucking nerveus zijn." Fluisterde Joseph.
"Ik weet niet hoe!"
"Doe normaal. Koe." Daarna glimlachte hij beleefd naar de man die werkte bij het stadium en begon hij te ratelen.

"Hoi! Sorry, ik en mijn vriendinnetje-" en die koeienmelker pakte mijn hand nog vast ook. En ik moest nog leuk zitten glimlachen alsof ik zijn vriendinnetje was ook. "waren hier net maar toen kwam Claire erachter dat ze haar mobiel kwijt was dus we moesten teruglopen maar we hebben hem gevonden-" nu gaf hij me een por. Ik was nog aan het nadenken over wie Claire was toen ik realiseerde dat ik mijn mobiel moest laten zien. Ik haalde het uit mijn zak en liet het zien terwijl Joseph alweer verder begon te praten. "Door iemand die aan ons vroeg of we toevallig onze mobiel kwijt waren en dat was dus zo en daarna zijn we zo snel mogelijk weer hierheen gegaan want we willen het concert natuurlijk niet missen want het is voor ons 2 jaar durende relatie en-"

"Hebben jullie de kaartjes?"

"Ja! Nou, bij dat gedeelte van het verhaal was ik nog niet. We hadden ons kaartje al laten scannen maar toen raakte Claire nogal in paniek omdat ze zoals ik al vertelde haar mobiel kwijt was die ze nu alweer heeft maar door ons roekeloze gedrag hebben we de kaartjes hier laten liggen en-,"

"Dus jullie hebben geen kaartjes?"

"We hebben wel kaartjes, maar die hebben we alleen niet meer bij ons. Ze waren al gescand maar toen renden we -,"
"Door wie?"
"Uhm, een vrouw."
"En hoe zag ze eruit?"
"Bruin haar, een beetje kort. Heel leuk-"
"Je bedoelt Polly!"
"Ja! Tenminste, ik heb haar niet om haar naam gevraagd. Maar dat had ik wel gedaan als Claire haar mobiel niet had verloren. Maar nu hebben we dus niks om te scannen maar we hebben wel kaartjes maar-"
"Hebben jullie al een armband?"
"Nee! We wilden er dus eentje pakken om om te doen maar toen kwam Claire er dus achter zoals ik al zei dat ze haar mobiel kwijt was maar die heeft ze nu dus maar we hebben nog geen armband door zoals ik al zei ons roekeloze gedrag."
"Loop maar verder."
"Echt?"
"Jullie kunnen jullie armband verderop ophalen."
"Top! Heel erg bedankt! Het spijt ons zeer!" Hij rees onze handen half in de lucht en glimlachte voordat hij verder liep. Pas toen we onze armbanden hebben en in de menigte stonden liet hij mijn hand los en begon hij enthousiast te schreeuwen.

"Holy shit!"
Ik lachte van de zenuwen.
"We hebben het gedaan!"
"Je hebt het gedaan!"
"Ik heb het gedaan!"
"Met je irritante geratel!"
"Met mijn irritante geratel!"
"Je hebt het geflikt!"
"Ik heb het geflikt!"
"Ik hou van Claire!"
"Ik hou van Polly!"
"En nu zijn we in een gebouw waar Coldplay zo gaat optreden!"
"Vet!"
We gaven elkaar een high five.

Niet te geloven.

VCF