roadtrip (DUTCH)

dag 1, uur 9

4 woorden.

PIERCING, TATTOO & HAIR SHOP

"Je gaat toch niet zeggen dat we hier naar binnen gaan,"
Ik moet zeggen dat praten tegen Joseph erg makkelijk was. Misschien omdat hij zelf zoveel praatte.

"Waarom niet?"
"Kijk naar die enge man die op het trappetje bij de deur zit!"
"Ben je racistisch?"
"Hoe kom je daarbij?"
"Je vind het geen goed plan om hierheen te gaan alleen maar omdat er een gespierde man met tattoo's en piercings op de trap zit."
"Is dat dan niet logisch?!"
"Nee. Bovendien is zijn haar cool. Ik wil dat ook."
"Hij heeft een lange vlecht."
"En wie zegt dat ik er geeneen wil?"
"Ik zeg niks,"
"Hoe is het om lang haar te hebben?"
"..."
"Ik bedoel, is het niet warm, ofzo?"
"Het is-,"
"Of vervelend? Dat het in je gezicht waait?"
"..."
"Aan de andere kant, in een vlecht merk je er niks van."
"..,"
"Oké, laten we naar binnen gaan."
"Dude!" Ik trok de autodeur dicht die hij zojuist een stukje opengedaan had.
"Wat nou weer?!"
"Je gaat toch niet serieus je haar verven?"
"Jawel!"
"Maar-"
"Maar?"
"Moet dat echt in een piercingwinkel?"
"Ik zou niet weten waarom niet."

Ik kon wel janken.
Vastberaden was hij.

"Ga je mee?"
"Hoe ga je je haar verven dan?"
"Weetikveel! Kom!" Hij deed de deur open en stapte uit en ik kreunde geïrriteerd terwijl ik naar het plafond van de auto keek. Uiteindelijk stapte ik uit en liep ik achter hem aan.

"Mac zou het haten."
"Mac houdt van me en ik van haar dus ze moet het maar accepteren."
"Ik ben er zwaar van overtuigd dat jij dronken wordt van adrenaline en vrolijkheid."
Tevreden grijnzend keek hij me aan. "Je hebt helemaal gelijk."

We liepen naar binnen en ik kon wel in elkaar krimpen van de mensen die er liepen; stuk voor stuk angstaanjagend.
Niet gemeen bedoeld ofzo, maar brede mannen met tattoo's en piercings en lang haar en vrouwen met tattoo's en piercings en eng haar maken me gewoon ongemakkelijk.

"Hallo!" Joseph voelde zich ver van hoe ik me voelde.

Een enge vrouw die achter de balie zat keek op. Haar haar was van de zijkanten opgeschoren en felrood. Piercings vulden haar gezicht en haar armen zaten vol tattoo's. Licht afkeurend trok ze een wenkbrauw op.

"We zijn een beetje laat maar ik wil mijn haar laten verven." Zei Joseph.
"Je wilt je haar laten verven?" Vroeg ze alsof ze er zeker van wilde zijn dat hij geen grapje maakte.
Ik wilde gewoon weg.
"Jup! Kan dat?"
Ze knikte en stond op, liep toen weg en liet ons achter met een enge man die in het tattoogedeelte zat en een andere enge man die in het piercinggedeelte zat.

En ik zou ze vermijden.
Maar Joseph,

"Dus jullie werken hier?" Hij liep naar ze toe.

Een van de mannen had een lange gevlochten baard en geen haar. Laten we hem baard noemen. Hij zat bij de piercings.
De andere had een vol getatoeëerd gezicht. Laten we hem tattoo-face noemen.

Baard mompelde iets onverstaanbaars.
Tattoo-face zei: "wat wil je, jongeman? Ik hoop dat je hier niet bent voor een tattoo."
De mannen lachten en Joseph schudde zijn hoofd.

"Nope, ik ga mijn haar verven."
"Roze?" Baard moest om zichzelf lachen en ik wilde gewoon wegrennen. Ze lachten ons uit. Want wij waren normale saaie stadsmensen en hun rare niet normale stadsmensen en die wegen kruisen elkaar niet op geen enkele manier.

"Ik moet zeggen dat dat best cool zou zijn, maar, nee."
De mannen zwegen.
"Mag ik je baard voelen?" Joseph keek naar 'Baard' en ik trok een wenkbrauw op. Baard ook. "Wat?"

"Heb je hem wel eens gemeten? Hij is echt lang!" Joseph liep naar hem toe en net toen hij zijn baard wilde voelen schraapte iemand haar keel en keek Joseph op.

"Als je je haar nog wilt verven, kapper staat klaar."
"Oh, bedankt."

Ondertussen lag tattoo-face in een deuk.

Joseph liep weer terug en liep naar het kappersgedeelte. Ik liep met hem mee.

Een man met haar met alle kleuren van de regenboog stond klaar. Toen hij begon te praten zag ik een tongpiercing en niet om het een of ander; hij klonk gay.

"Dus je wilt je haar verven?"
"Jup."
"Om," hij keek op de klok. "Kwart over elf s'avonds?"
Joseph haalde zijn schouders op terwijl de man hem in de stoel duwde. "Impuls."
"Goed, en waar dacht je aan?"
"Uhm, ik wil vlammen."
"Je wilt vlammen?" De man kamde zijn handen door Joseph's haar en ik ging ongemakkelijk zitten op een van de wachtrij stoelen.
"Ja, rode haarpunten ofzo,"
"Oké, cool! En je vriendinnetje is het daarmee eens?" De man keek achterom naar me.

"Oh, dat is mijn vriendin niet hoor. Mijn vriendin is op anderhalve dag rij-afstand. Ik denk niet dat ze het kan waarderen."
"Oh," de man keek weer naar Joseph.
"Maar dat maakt niet uit want liefde ligt niet aan welke haarkleur iemand heeft."
"Precies. Ik ga de verfspullen halen."

Joseph knikte. Ik wilde gewoon weg.

VCF