Hayat bazen o kadar üstüne gelir ki, sıcacık bir oda da bile üşürsün bazen. Okulda zaten kötüsündür, özel hayatın ise berbat. Kafanda kurduğun cümlelerle, ağzından çıkan tam tersidir. Bildiğin şeyi anlatamazsın bile, sadece hayallerde yaşarsın. Tembel misin yoksa aptal mı? İkisinin ortasında kalmışsın ve o ikisi arasındaki boşluktan atlamışsın gibi uyanırsın, uyanırım bazen.
İçim kan ağlar ama dışım çocuk parkı gibi... "Ne oldu da bu kadar üzdüler seni" derler, söylesek çok umursayacaklarından sanki. Onların ki sizin üzüntünüzle sevinmektir...
Yazım da beynimden çıkan kelimler gibi kötü, çokta önem vermem aslında, ne kadar özen göstersemde aynıdır sonuçta.
Ben bir konuda nasıl sabit kalınıp yazılır bilmem, şair değilim ki zaten. Kafama ne gelirse onu yazarım. Güzel mi, çirkin mi, dikkat etmeden yazarım ama hayat hep 4'4 lük ister herşeyi. Bazen her şeyi birleşik yazacak kadar önemsemem hiç bir şeyi. Hayat, önemsenecek kadar uzun değil. Bu satırlar bir sonuca bağlanmıyor. Dediğim gibi, şair değilim ki.. Hayat kısa, bizim üzüntümüz için bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Terk edilmiş cümleler
ChickLitHerkesin bir derdi vardır. Bazıları geçer, bazıları geçmez. Bazıları anlatırlır, bazıları da anlatılmaz. Bunlar anlatamadıklarım..
