Stella:Have to choose

κεφάλαιο 7

"Πεινασαα...Θες να πάμε στην τραπεζαρία?"απαντάει κάπως κατσουφιαμενος
"Ναι κ εγώ σαν λύκος.Αν δεν ήταν κ αυτό το γλυκό παιδι που μου πρόσφερε καφέ,θα μουν νηστική όλη μέρα!"του πα κ σήκωσα το φρύδι μ...
"Μμμ τότε πρέπει να σε φροντίσω περισσότερο,γιατί δεν θέλω να χάσεις τίποτα..."αμέσως το βλέμμα του κατευθύνθηκε στο κωλο μ κ κ μου χαμόγελασε αυταρεσκα"
Να το πάλι...πάλι με καίνε!Πώς γίνεται να μου το προκαλεί κάθε φορά αυτό το παιδί!Χωρίς να τι καταλάβω έπιασα μια τούφα κ το απομάκρυνε από το πρόσωπο μου.Τότε πέρασε με τα δάκτυλα του το τμήμα των μαλλιών που 'φυλακισα'την τούφα,την απελευθερωσε κ ακολουθησε σιγά σιγά το μάκρος 4ων μαλλιών μου,όταν πλέων έφτασε στις άκρες,ένιωθα τα χέρια του λίγο πιο πάνω από το κωλο μου-μέχρι εκεί έφταναν κ τα μαλλιά μου-με τράβηξε πάνω του,εγώ έκλεισα τα ματιά μου και προσπαθήσα να πάρω ανάσα,πλησίασε ακόμα πιο πολύ...επικίνδυνα πολύ...
"Δεν θα σε φιλήσω ...όχι ακόμα"μου ψυθιρισε.Εγώ ξεροκαταπια.Τον είδα να χαμογελάει αυταρεσκα κ να μου κάνει σήμα να ακολουθήσω..Καλά να πάθεις Στέλλα,ρεζιλεψες τον εαυτό σου...Τώρα νομίζει ότι είσαι μια κοπέλα που ζητάς απεγνωσμένα να σε φιλήσει...😡
Η τραπεζαρία ήταν γεμάτη.Κατάφερε όμως να ξεχωρίσει τη Βανέσα μέσα σε όλο αυτό το πλήθος.Και αυτή την πρόσεξε,της χαμόγελασε και της έκανε σήμα να ερθει στο τραπέζι της
"Στέφαν,είχα υποσχεθεί στη Βανέσα,στη φίλη μου,να της κάνω παρέα στο μεσημεριανό"
"Οκ,πήγαινε...αλλά θα μου το χρωστάς"μου είπε κ μου έκλεισε το μάτι
"Θα σου το χρωστάω"του χατισα ένα χαμόγελο κ πήρα τον δρόμο προς την φίλη μου...Δεν ξέρω τον λόγο αλλά ένιωσα την αναγκη μετά από μερικά βήματα  να κοιτάξω το μέρος όπου στεκόταν πριν κ προς μεγάλη μ έκπληξη ήταν ακόμα εκεί κ με καρφώνει με τα μάτια μου.Όταν πρόσεξε ότι γύρισα χαμήλωσε το βλέμμα και έσκασε ενα σιγανο χαμόγελο.Θεέ μου πόσο πιο γλυκός.Ήθελα να πάω κ να του σκάσω ενα φιλί..Στέλλα όχι φιλιά!!Τι έχω πάθει θα μου κάποιος?!Όταν γύρισα να τον ξανακοιτάξω δεν ήταν εκεί,τον μιμήθηκΑ λοιπόν κ έφυγα...
Με το που έφτασα στο τραπέζι όπου ήταν η Βανέσα αυτή άρχισε τις λογοκρισίες
"Αυτός που ήταν δίπλα σου ήταν ο Μακγουειν?"
"Μπα,τον μπέρδεψες μάλλον"απλά ήθελα να φάω...
"Δεν μπερδεύω τέτοια μαναρια εγώ"είπε κ μου έκλεισε το μάτι
"Θα μιλήσουμε μετά,γιατί το μόνο που θέλω τώρα,είναι αυτό  το Burger στο στόμα μου"είπα κ πήρα μια μεγάλη μπουκιά από το Burger...Πρέπει να πεινούσα πολύ😂
"Δεν θα μου γλιτώσεις"μου είπε κοφτά
"Αλίμονο"είπα απλά καθώς μπουκανα κυριολεκτικά το Burger😂
"Γκουχου...γκουχου",μόνο τότε τον πρόσεξα.Ένα ξανθό αγόρι καθόταν ακριβώς απέναντι μου...
"Έχεις λίγη σάλτσα χρυσό μου"μου είπε γλυκά και έδειξε με το χέρι του το αριστερό μέρος των χειλιών μου.Αμέσως μετά πήρε μια πετσέτα και το καθάρισε"Λύθηκε το πρόβλημα "είπε κ μου έκλεισε το μάτι
"Αχχ συγνώμη...Στέλλα από δω ο Λόρεν,το χρυσό παιδί που σ ελεγα.Λόρεν η Στέλλα"
"Χάρηκα Λορεν"είπα απλά,ακόμα σαστισμενη από τα γεγονότα που προηγήθηκαν
"Και εγώ χρυσό μου!Επιτέλους από κοντα...Από το πρωί για ένα μιλάει"είπε δείχνοντας την Βανέσα
"Εσύ έκανες ερωτήσεις κ εγώ απαντουσα!Φταίω εγώ που σαι κοτσομπολης?!"
"Κοτσομπολης εγωω?!!Απαξιωω!"σταύρωσε τα χέρια του κ γύρισε από την άλλη..Τον μιμηθηκε κ η Βανεσα κ εστριψε απο 4η αντιθετη πλευρα!Θεέ μου σαν μικρα παιδία έκαναν αλλά ήταν τόσο γλυκοι😁Έπρεπε να κάνω κάτι..
"Ελάτε μην μαλώνετε..Νιώθω ασχημα,εγώ φταίω"έκανα κ το κουταβισιο βλέμμα,πάντα έπιανε στη μαμά μου.
"Σαχλαμάρες!!"είπαν και οι 2 ταυτόχρονα,αγριοκοιταξαν ο 2να τον αλλον και μετα ξεσπασαν σε γέλια! "Έτσι είμαστε εμείς από τη μια μαλώνουμε κ  από την άλλη τα ξαναβρισκουμε"συνέχισε να λέει η Βανέσα
"Έτσι είμαστε καταβαθως όλα τα κοριτσάκια"είπε με τη σειρά του ο Λόρεν κ μου έκλεισε το μάτι
"Κοριτσάκια?Μπερδεύτηκες!!"ειπα εγω κ έσκασα στα γέλια
"Όχι μαναρι...Ξέρει πολύ καλά τι λέει το 'κοριτσάκι μας'.Ο παίδαρο από δω γουστάρει αγοράκια"μου λέει δείχνω ντα τον Λόρεν..Οπότε αυτό πάει να πει ότι είναι...γκει!
"Αφού λύθηκαν οι απορίες κ οι παρεξηγείσεις...Κυρίες μου δηλώνω ότι ο Λούις ανήκει σε εμένα!"λέει δαγκωνοντας τα χείλη του
"Μόνο ο Λούις?"λέω κάπως χαμηλόφωνα
"Ο μαγκουειν είναι δικός σου,μην ανυσηχειςς;("μου είπε με πονηρό ύφος η Βανέσα
"Δεν είναι δικός μου,δεν τρέχει τίποτα μεταξύ μας"πρόλαβα να πω
"Δυστυχώς ο δικός σου επέλεξε
λάθος  δρόμο.Αυτός έχασε!"είπε επικριτικά ο Λόρεν
"Χμμ γούστα ειανι αυτά Λόρεν μου,κάνεις δεν είναι τέλειος.Ευτηχως για μας.."πρόσθεσε η Βανέσα με κοροιδευτικο τόνο...Στη στιγμή γελάσαμε όλοι με μια φωνή!Είμουν ευτηχισμενη και είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα για αυτά που θα ακολουθήσουν!;)