Seonsaengnim | Park Jimin

7.

Yuri's P.O.V.

"LIPSTICK CHATEAU WINEBIT COLOR~ "

Πετάχτηκα πάνω. Είχα ξεχάσει πως είχα αλλάξει τον ήχο του ξυπνητηριου μου. Τουλάχιστον σηκωθηκα νωρίς για μια φορά.

Αφού πλυθηκα βρήκα τον εαυτό μου να κοιτάζει την ντουλάπα. Κατέληξα με ένα μαύρο σχισμενο τζιν και το αγαπημένο μου φουτερ που είναι αρκετά μεγάλο για να φανεί ο ένας μου όμως. Ο Mark μου έχει πει πως του αρέσει γιατί μπορεί να με φιλαει στο λαιμό καλύτερα (a/n: Τι στο καλό γράφω?). Ελπίζω να αρέσει καί στον Jimin...

Πήρα την τσάντα μου που μάλλον δε θα είχε καν τα σωστά βιβλία, μα δε με πολυενοιαζε και κατέβηκα κάτω για να φάω πρωινό. Όταν τελείωσα χαιρετησα τη μητέρα μου και βγήκα έξω. Είδα τον Mark να έρχεται προς το μέρος μου.

"Oppa!! " έτρεξα πάνω του και τον αγκάλιασα. Φιλησε τα χείλη και μετά το λαιμό μου. Πέρασε το χέρι του γύρω από τη μέση μου και αρχίσαμε να περπαταμε προς την στάση.

"Ξυπνησες νωρίς σήμερα. Θα σου έκανα έκπληξη αλλά ήσουν έτοιμη πριν προλάβω να έρθω." μου χαμογελασε και εγώ ήρθα ακόμα πιο κοντά του.

"Πώς και με είπες Oppa? Τι σε έπιασε? "

" Δεν έχω ιδέα." δεν συνηθιζα να τον λέω έτσι, αν και του άρεσε " Εσύ πως και ήρθες με τα πόδια και οχι με το αυτοκίνητο σου?"

"Νιώθω άσχημα για χθες, ήθελα να κάνω κάτι για να με συγχωρεσεις... " κοίταξε το πεζοδρόμιο και κοκκινισε. Ήταν τόσο χαριτωμένος.

"Δε σου θυμωσα ποτέ, απλά ανησύχησα για σένα"

"Α οκ... "

Το λεωφορείο δεν άργησε να έρθει και αν και ήταν νωρίς η Taeyeon ήταν ήδη μέσα και μας έκανε νόημα να έρθουμε δίπλα της.

-

Mark's P. O. V.

Προσπάθησα πολύ να φερομαι φυσιολογικά φυσιολογικά πάνω στη Yuri. Οι φωνές δε με άφηναν να πάρω τα χάπια. Όχι πως είχα πρόβλημα βέβαια...

Δε θα τις άφηνα να χαλάσουν τη σχέση μου. Έπρεπε μόνο να προσέχω, αν θυμωνα ή στεναχωριομουν θα γινόταν ότι και χθες και αυτό ήταν είναι το τελευταίο που θέλω.

Η μέρα είχε ξεκινήσει πολύ ωραία. Μιλουσαμε με την Taeyeon από το λεωφορείο έως την είσοδο του σχολείου.

"Yuri πάμε μαζί μέχρι την τάξη μου?" τη ρώτησε. Η Yuri πήγε να αφήσει το χέρι μου και να πάει μαζί της, όταν την τράβηξα πίσω απότομα. Ξαφνιαστηκε και γύρισε να με κοιτάξει με ένα βλέμμα γεμάτο απορία. Τόσο χαριτωμένη...