De Selectie Fanfictie

Hoofdstuk 8:Het nieuws is best spannend

Zenuwachig wip ik heen en weer op mijn stoel. Ik krijg geen hap door mijn keel omdat ik super zenuwachtig ben omdat we vandaag bekent gaan maken dat ik zwanger ben!
'America, doe rustig, je konigt geen nationale oorlog aan' zegt Marlee lachend.
Zij is een van de drie mensen die weet dat ik zwanger ben: zij, Maxon en de verloskundige. Gavril weet dat we iets spannends bekend gaan maken, maar hij weet niet wat.
'Ik weet het maar ik ben gewoon zenuwachtig' zeg ik.
We zijn aan het eten, ik zit naast Marlee. Maxon is nog aan het werk, maar ik heb hem laten zweren dat hij bij het nieuws zou zijn.
~~~~~~~~~~~~
'3, 2, 1, ENNN WE ZIJN GESTART!' Roept de opnameleider. Zenuwachtig knijp ik in Maxons hand. Dat doe ik al de hele tijd dus volgens mij is zijn hand nu fijn geknepen maarja...

Het volkslied klonk. Heel even vergat ik alles; ik hield nog steeds van het volkslied.
'Dames en heren... Vandaag gaan de koning en koningin van Illéa een belangrijke mededeling doen... Ik weet zelf ook niet wat dus voor mij is het ook een verrassing, dus geef ze een hartelijk applaus: Koning Maxon en koningin America!' zei Gavril.

Uit het publiek steeg applaus op. Zenuwachtig stond ik op. Ik hield Maxons hand nog steeds vast. We liepen naar de verhoging.
Ik had buikpijn van de zenuwen, maar dat kon natuurlijk ook van de zwangerschap komen.😂
'Dusss... Wat is uw belangrijke medeling?' vroeg Gavril.
Van de zenuwen kreeg ik geen woord uit mijn mond. Normaal ging het wel maar nu...
'Ehm... Nou...' begon Maxon. Hij zag er net zo zenuwachtig uit als ik me voelde.
'Ik ben zwanger. Van een tweeling' flapte ik er uit.
In het publiek werd naar adem gehapt.
Okee dat was ongemakkelijk. Waarom reageerden ze zo?
Vonden ze het niet leuk? Vonden ze ons te jong? Oke we waren wel jong (hij 20 ik 18. Btw mijn verjaardag was leuk). Maar toen hoorde ik iets wat ik niet verwachtte. Applaus. Eerst aarzelend, toen steeds harder. Mijn hart zwol van trots.
'Wauw, ehm... Wat een verrassing. Maar ik ben heel blij voor u. Weet u al wat u wordt?' vroeg Gavril een beetje van zijn stuk gebracht.
'Nee, maar u mag namen insturen en misschien kiezen wij er wel eentje' zei Maxon, zijn zenuwen waren opeens weg en hij was weer kalm, zoals altijd eigenlijk.
'Dat was het' zei Maxon.
'Dank u, Majesteit' zei Gavril
'ENNN.... GESTOPT!'
Ik rende het podium af en vloog Marlee in de armen. We begonnen te gillen en daarna te lachen.

Wat een geweldige dag!
'Kom America we gaan' zei Maxon.
'Ik kom!' riep ik en ik gaf Marlee nog een knuffel en liep met Maxon de kamer uit.

Daar kleedde ik me snel om en toen ging ik bij Maxon in bed liggen.
'Het ging goed vandaag hè?' zei Maxon.
'Jah, eigenlijk wel ja' antwoordde ik.
Ik gaf hem een laatste kus en toen viel ik in slaap.

Sorry, sorry, sorry voor het lange niet posten. Maar wij zijn luie kindjes enzoo, maar dat is geen excuus 😅 Hoop dat het deeltje het een beetje goed maakt.
Trouwens R.I.P. mensen die weer naar school moeten. In welke klas zitten jullie? Wij in de 2e.😢
Love y'all
Xxxx Amy en Daphne ❤