P@RN STAR "COMPLETE"

7

-Гэгээ-

Сөүлээс хол оршин нэгэн барилга дотор эмэгтэй хүний гинших дуу хадан тал талаас зураг болоод бичлэг хийнэ.Энэ бол Крисын ажил тэрээр шүд зуун хурдан гэгч нь хөдлөж байсан ч толгойд нь Хёна бодогдож байв.Яг одоо түүний хийж байгаа зүйл хэдий түүнд таатай сайхан мэдрэмжийг төрүүлэх ч Хёнад ямар санагдаж байгаа ч Хёнад хар дарсан зүүд....Ээжийг нь тамлаж хориж байсан тэр хүний хүүхэд гэдгээ мэдээд ямар их шаналсан бол? гэх асуултуудыг Крис өөрөө өөрөөсөө асуух боловч хариулт үл мэдэгдсээр...Крис яг одоо энэ ажилыг хурдан дуусгахыг хүсэн хөдөлсөөр Крис тавихтай зэрэгцэн бичлэг дуусан Крис босон хувцасаа өмсөн хэл үггүй гаран гэрийн зүг явлаа.Гэртээ ирэн хувцасаа өмсөн дарс шимэн цонх руу харан зогсохдоо өнгөрсөн амьдралаа эхнээс нь сөхөн бодно...гэнэт утас дуугаран түүнийг гүн бодлоос нь салгаж орхиллоо.

Крис: байна уу?

?: би Хёнагийн эмч Жүнмён байна л даа

Крис: аан за

Жүнмён: надтай түр уулзаач

Крис: за хаана очих уу?

Жүнмён: """" хүрээд ирээч "таслах"

Хэсэг хугацааны дараа тэд нэгэн пабд суун виски уухаар суулаа.

Жүнмён: миний чамд хэлэх гэсэн зүйл бол...Хёнаг өөртөө битгий дасгаарай...тэр өөдийг хүртэл хэнд ч дурлахгүй, дасахгүй гэж хичээж ирсэн,хайр ямар байдгийг мэднэ биз дээ,хайрыг дагаж үргэлж шаналал дагаж явдаг...түүнд сайн болж түүнийг өөртөө дасгах юм бол чи ганц буруу алхам хийхэд л тэр шаналж дахиад л энэ өвчин нь сэдрэнэ...цаашлаад бүр эр хүнд итгэдэггүй ч болж мэднэ

Крис:....

Жүнмён: тийм болохоор туслахгүй-

Крис: би мартахад нь туслана аа

Жүнмён: баярлалаа гэхдээ миний хэлсэн үгийг сайн санаж яваарай

Энэ үед Хёна өөрийгөө аль болох завгүй байлгах гэж хичээн Хан мөрөн лүү гаран чихэвч сонсон гүйж эхэллээ.Түүний толгойд өнгөрсөн хар бараан дурсамж биш Крис бодогдох болов.Яагаад Крис түүнд ямар ч шалтгаангүй хажууд нь байж бүр мартахад нь туслах гээд байгаа юм бол оо? Өдөр хэлсэн Би чамд сайн болсон болохоор гэх Крисыг үг худал гэдгийг Хёна сайн мэдэж байсан юм.Гэхдээ түүний үг худал ч байсан үнэн байсан Хёнагийн зүрх тэр үед цохилон тархинд Крисд нэг удаа итгээд үзвэл яах бол? гэсэн бодолдоо хариултыг нь олох гэж тархиа ухсаны эцэст тархи нь биш сэтгэл нь хариуг нь хэлж өглөө.Хёна ч гэсэн мартахыг хүсэж байгаа болохоор Крис итгэхээр шийдсэн энэ билээ.Гадаа сэрүүн орон шөнө болсоныг мөн Хёнад харих ёстойг сануулан Хёна босон газар ширтсээр алхаж байхдаа түүний нуруу хүйт даан нэг л зүйл ард байгаа мэт эсвэл хэн нэгэн байгаа мэт мэдрэмж түүнийг бүрхэн хормын дотор л айдсаар солигдон газар доороо зогсон шүлсээ залгиад итгэлгүйхэн эргэн харахад хэн ч алга байлаа.Ойр орчимд хүн байх магадлал байхгүй байх бөгөөд магадгүй энэ нь Хёнагийн айдсын сэтгэлгээнээс болсон байх.Эргэн харан нүдээ анин гүнзгий амьсгаа аваад хурдан хурдан алхсаар явах атал мөн адил өнөөх мэдрэмж арилсангүй харин тэр дахин эргэж харахыг хүссэнгүй,энэ мэдрэмж яг юу гэдгийг тэр мэдэхийг хүсэж байсан ч эргэн хараад юу ч байхгүй байвал тэрний сэтгэц улам л муудаж байгаагаа тэрээр өөрөө ойлгох байх.Хэдий одоо түүний гэр ойрхон мэт боловч цааш явахыг хүссэнгүй айдсын мэдрэмж дэндүү хүчтэй байсан болохоор чичирсэн гараараа халааснаасаа утасаа гаргаж ирэн арай гэж дугаар хийн чихэндээ барилаа.

?: байна уу?

Хёна чичирсэн хоолойгоор: Крис намайг ирээд аваач гуйж байна

Крис: чи хаана байна? юу болсон юм?

Хёна: намайг хүн дагаад байгаа юм шиг санагдаад байна

Крис яаран: ойлголлоо хаана байна?

Хёна: Хан мөрний хажууд

Крис: одоо очлоо,битгий айгаарай гэж хэлэн таслахад Хёна газар доороо суун чихээ даран хүнд хүнд амьсгалсаар сууна.Хэсэг хугацааны дараа Крис таксинаас буун Хёнаг хайсаар ирэн Хёна дээр ирэн

Крис: Хёна зүгээр үү?

Хёна Крисыг тэврэн: надад туслаач,энэ хар дарсан амьдралаас салахад "уйлах"

Крис үсийг нь илэн: тэгнэ ээ,би туслана гэж хэлэн мөрөөр нь ттэврэн таксинд суун Хёнагийн гэрийн зүг яван гэртээ орж ирэх хүртэл Хёнад ямар ч аймшигт мэдрэмж төрсөнгүй.Гэртээ орж ирэн Крисд цайн хийж өгөн буйдан дээр түүний хажууд суун хүнд ярихыг хүсэж байсан ч зүрхэлдэггүй байсан тэр зүйлсээ ярихаар зориг гаргасан нь энэ.

Хёна: бага байхад минь намайг ээжийн эргэн тойрноо хүмүүс надад дургүй байсан надтай харицах хүн ч байдаггүй байсан "нулимс нь урсах" бага сургууль,дунд сургууль гээд найзууд байсан ч хамаатан гэх тэр л хүмүүс намайг үздэггүй байсан ганцхан ээж минь л намайг хайрладаг байсан гэтэл би юу болсоныг нь ч мэдэлгүй сургууль даа аавгүй гэж шоолуулахдаа ээж дээрээ ирэн уйлан аавыгаа нэхдэг байсан ч ээж минь шүд зуун уйлан надад тэнгэрийн оронд байгаа гэж хэлдэг байсан...бараг 2 жилийн өмнө байх ээжийн юмыг нь ухаж байгаад цус болсон улаан өнгийн урагдаж муудсан дэвтэр олсон зүгээр л хэтэрхий гэнэн хүүхэд байсан болохоор сонирхолдоо хөтлөгдөн нээж үзэхдээ энэ их зовлонгийн минь эхлэл болно гэж мэдээгүй юм....тэр дэвтэрнээс ээжийн 10 жилийн хар дарсан зүүд шиг амьдралыг минйи тэгэж их харахыг хүсэж байсан эцэг гэх хүн хэн болохыг олж мэдсэн...тэр дэвтэрний үг бүр сэтгэлийг минь сийчин сэтгэл дотроо үүрд цоожлогдчихсон...ээжийг 10 жил тамалсан хүний хүүхэд байхад ээж намайг хайралсаар байсан "уйлах" шөнө бүр хар дарж босож ирэхдээ надад зүгээр ээ,зүгээр гэж хэлдэг ээж минь дэндүү өрөвдөлтэй "Крис рүү харах" бас дэндүү тэнэг байгаа биз,яагаад намайг хайралсан юм бол? зүгээр л асрамжийн газар өгчихгүй "уйлах"

Крис Хёнагийн гарыг атган: зүгээр дээ,чиний буруу биш...эх хүн ийм л байдаг шүү дээ "инээмсэглэх"

Хёна: ингээд яричихсан чинь юм бодогдохгүй байна

Крис: одооноос ярих зүйлээ надад ярьж бай за юу? "үсийг нь чинийх нь ард хийх"

Хёна: гэхдээ л чи одоо ч миний хувьд тэнэг порно од

Крис инээн: чамтай уулзсанаас хойш анх удаа л энэ ажил маань надад заваан санагддаг болсон...миний түүхийг сонсмоор байна уу?

Хёна:....

Крис: энэ ажлыг 2 эмэгтэйгээс болж хийж эхэлсэн нэг нь төрсөн эх минь нөгөө нь миний хайртай бүсгүй

-Гэгээ-