Aşk'ın Mezuniyeti

#ÖdeştikKardeşim...

Multi:Barış KOÇER(Ekin Mert Daymaz)💕Zeynep AYDIR(Leyla Lydia Tuğutlu)😊😎

Batuhan'ın ağzından;

Defneyi eve bıraktıktan sonra Ege'nin evine doğru yol aldım.Hasta falan değildi ve hastane de yatmıyordu.Dün gece Barış Egeyi aramış ve bugün döneceğini söylemişti.Defne artık herşeyi öğrenecekti ama içim içimi kemiriyordu.Tüm olanları bildiğim halde susmama kızacaktı ama ona geçekleri söylemeye cesaretim yoktu.Babasının başka bir kadından çocuğu olduğunu öğrenmek onu yıkardı.Ege de duyduğu vicdan azabından dolayı bugün okula gelmemiş ve grip yalanını uydurmuştu.Defne'nin yüzüne bakamadığındandı bu yalan.

Ben ise Defne'nin öğrendikten sonra yüzüme bile bakmayacağını bile bile ondan saklayıp onun yanında oluyordum.Ona son kez öpüp sarılmışım gibi sarılmıştım.Belki de son kezdi zaten.Ne yapıyorum ben ya?Defne'nin güven konusunda ki hassasiyetine rağmen ondan gerçekleri saklıyordum.Barıştan önce benden duymalıydı.Onlar saklasalarda ben saklamamalıydım,hem zaten kendisi de söylemişti onlar kardeşiydi affederdi,ama beni affetmeyebilirdi.Bu düşünce içimin daralmasına sebep olurken ne yaptığımın farkına varıp ilerdeki kavşaktan döndüm ve Defne'nin evine doğru sürmeye başladım.Ne olursa olsun gerçekleri söyleyecektim.

Durmadan çalan telefonumu bir kere daha meşgule aldığımda Defne'nin evinin bulunduğu sokağa girmiştim.Yelefonum yine çalınca sinirle soluyup açtım.

-Ne var?!!
-Batuhan nerdesin?!
-Defneye gidiyorum!
-Batuhan saçmalama,Barış eve geçmiş zaten yani Defne herşeyi öğrenmiş olabilir!

Arabayı ani bir frenle durdurdum ve telefonu kapatıp elimle direksiyona sertçe vurdum.

-Allah kahretsin!!

Diye bağırdım ve başımı geriye atarak koltuğun başına yaslayıp gözlerimi yumdum.Defne beni affetmeyecekti.

Defne'nin ağzından;

Batuhan beni eve bırakıp gittiğinde ben de eve girip odama çıktım formamdan kurtulduktan sonra kısa bir duş alıp aşağı indim.Annem gelmek üzereydi.Televizyonun karşısına kurulup kanalları gezinmeye başladım.Zil çaldığında yayıldığım koltuktan kalkıp kapıyı açmaya gittim.Kapıyı açtığımda karşımdaki kişi ile şok oldum ve gözlerim buğulanmaya başladı.Görüş açımın netleşmesi için gözlerimi kırpıştırdığımda iki adım gerileyerek;

-Yaaa!!

Dedim ve ayaklarımı yere vurarak kollarımı iki yana açtım.Karşımda gördüğüm kişi 4 yıldır görmediğim abimdi.Abim bu halime gülümseyerek kollarımın arasına girip kollarını sıkıca belime doladı ben ise boynuna sımsıkı sarıldım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

Eğitimi için 4 yıl önce İngiltereye gitmiş ve tatillerde bile gelmemişti.İlk başta onu ne kadar suçlasamda buraya dönmemekte haklıydı.Yaşadıklarımız kolay değildi.5 yıl önce baba bile diyemeyeceğim o adamın anneme tecavüz ettiğini ve bu şekilde abime hamile kalıp evlenmek zorunda kaldıklarını öğrenmiştik.Dedemler evliliklerini ne kadar desteklemeselerde abim için mecburen kabul etmişler.Evlilikten 5 yıl sonra ise yine o adamın sarhoş olup anneme yecavüz etmesi sonucunda bana hamile kalmış annem.Bu olanları bilmeden 14 yaşıma kadar o adamla aynı evde yaşamıştım.Öğrendiğimizde ise abimle çökmüştük o da zaten üniversiteye hazırlandığı için herşeyi arkasında bırakıp İngiltereye gitmişti.Ben ise annemi bırakmaya cesaret edememiş hayatıma kaldığım yerden zorda olsa devam etmiştim.

Hâlâ abime sarılı bir şekilde kapı önünde ağlarken abim geri çekildi ve yüzümü avuçlayıp alnıma dudaklarını bastırdı.Onun da gözleri kızarmıştı.Ayağıyla kapıyı kapattı ve iki elinin baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi.Tekrar sarıldım ona.