Uzaklaşma

31 6 0
                                    

Odanın içi resimlerim ve yanına yapıştırdığı küçük not kağıtları ile doluydu. Şaşkınlıkla odaya bakıyordum hala içeri girmeye cesaret edememistim. Odanın tam ortasında kocaman bir yatak vardı ve en köşede ise çalışma masası geri kalan her yer benimle ilgili bilgilerle doluydu.
İçeri adım atıp duvara daha çok yaklaştım. Bu kadar çok fotoğrafı nasıl bulabilirdi. Sevdiğim renkten, korktuğum herseye kadar yazıyordu. Ben herkesten kendimi saklıyorum derken o nasıl bilebilirdi.
İlk doğduğum an annemin kucağında bir fotoğrafım vardı ama annem beni doğururken ölmüştü. Nasıl olur bu. Ama burda yaşıyordu. Başka fotoğraflar da vardı  bu kadın annem miydi ? Annemle tek fotoğrafımızı alıp yatağa uzandım. O sırada sandalyenin üstünde olan Ayazın t shirtunu görünce onu aldım ve üstümdeki elbiseyi çıkarıp onu giydim. Nerdeyse bir elbise kadardı o da zaten.
Tekrar yatağa uzanıp fotoğrafa bakmaya başladım. Ölmemis miydi yoksa ama nerdeydi ki. Beni niye bırakmıştı.
Gözümden ardı ardına akan yaşlar görüşümü zorluyordu artık. Kapının sesini duyunca o tarafa döndüm Ayaz gelmişti. Beni odasında görünce çok şaşırdı.
- Sen buraya nasıl girdin.
- kapı açıktı.
- çık burdan.
- açıklama yap Ayaz annem yaşıyor mu?
- fırtına çık burdan sana açıklama yapacak değilim.
- Ayaz annem yaşıyor mu?
Sesim istem dışı çok yüksek çıkmıştı.
- çık burdan dedim sana.
Oda bana karşı sesini yükseltmisti. Bu İlk değildi. Ama bu ona karşı ikinci kırgınlığımdı.
- ben bu odadan çıkıyorum ama sende benim hayatımdan çıkıyorsun Ayaz.
Yanından geçtim ve gittim. Dışarı çıktığım da bizimkiler den kimse yoktu. Arabamın anahtarları, çantam, telefonum gene Afrada kalmıştı.
Sokakta boş boş yürürken birden önümde bir araba durdu. Ayazdır diye bakmazken çok yakışıklı bizden Bir kaç yaş büyük olduğu belli bir çocuk indi.

Bana doğru geldi ve bir elini omzuma koyarak,- iyi misin yardıma ihtiyacın var gibi duruyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bana doğru geldi ve bir elini omzuma koyarak,
- iyi misin yardıma ihtiyacın var gibi duruyor.
Ben ise hala ona bakıyordum. Benim onu süzdüğümü görünce ondan etkilendiğim için konuşmadığımı sandı büyük ihtimalle ve bana gülmeye başladı.
-

Fırtınanın Yaprakları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin