Ulan Hancı (122)

13 4 0
                                    

Kâğıt kalem getir hancı!
Şarap koksun mısralarım.
Adına heceler dizdiğim kadın,
Şarap kokulu gülüşleri vardı.
Bu yüzden de yüreğim,
Onun aşkına dardı.

Giden ömrümü geri getir,
Bana ömrümü bağışla hancı!
Meziyet bildiğin tüm eziyetler,
Rezil, rüsva, yalancı...
Ve o kadından daha acımasız,
İçimde sağılmayan o sancı.

Rakına, şarabına lanet olsun!
O kadının sevgisini tattırdı.
Bir kaş göz var ki, sorma!
Ne ocaklar söndürdü,
Ne güneşler batırdı!
Hani bendim sevdası?
Bu ne gergeftir hancı?
Sen misin yoksa ben miyim,
Söyler misin yalancı?

Mehmet
Yıldız

Cân'dan Cânân'a NağmelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin