Yine (142)

13 5 0
                                    

Kimsesiz kaldı gülüşlerim
Yokluğuna merak saldı
Süsünü yitirse de düşlerim
Yine berrak yüzünde kaldı
Umutları tükense de
Geldi ve kapını çaldı
Yine...

Karanlıklar ne bilsin zalim?
Yokluğuna şahit değiller
Ve ibret olsun bu halim
Boşuna kokmasın güller
Kokunu arzularım güzelim
Düşlerim bu kokuyu diler
Yine...

Uzat sevgini düşlerime
Kurtulsun pençesinden karanlığın
Bir ışık ol gülüşlerime
Hicap duysun bin aydınlığın
Hicran kokan o tebessüme
Dayandım, sığındım
Yine...

{[M. Y.]}

Cân'dan Cânân'a NağmelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin