Nûn (130)

18 5 0
                                    

Nûn!
Ben sana mecbur,
Ben sana meftun!
Çengelinde asırlık çınarlar,
Oluk oluk pınarlar birikti.
Engelinde gözyaşı taştı,
Sel olup aktı.
Kalemine nokta koydum.
İki çengelin üstüne,
Virgül gibi...
Ve aktı gözyaşım,
Enginlere doğru.
Soldu bu yüreğim,
Bir gül gibi...
Huyunda Hû'suna yapıştım.
Hûşû ile tevazuya eğildim.
Ne ağlayabildim ne gülebildim!
Harfini katmerli derdime sürüp
Derdini sefa bildim.
Hayy olan Kayyum'a and olsun!
Sevdim 'sel' gibi akan
O 'can'daki Nûn'u...
Bana çok görme bunu!
Ya canımı canına kat!
Ya canımı al
Ve bir tenhaya at!
Olmalı bu işin sonu!
Ben sana mecbur,
Ben sana meftun!
Kalemime dokundu bir Nûn.

MEHMET
YILDIZ

Cân'dan Cânân'a NağmelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin