Hey ik ben Lola! Ik ga jullie wat vertellen over mijn leven. Ik begin over mijn tijd in Zwolle...
Ik ben geboren in Zwolle, in het Sofia ziekenhuis. We hebben 3 jaar in Zwolle gewoond. Daar kan ik me natuurlijk niet zoveel meer van herinneren. Op mijn derde kreeg ik een haarziekte: Alopecia Areata. Dat betekent plaatselijke haaruitval. Dat hield bij mij in, dat ik elk jaar kale plekken op mijn hoofd kreeg, en ik geen wimpers of wenkbrauwen kreeg. Hier had ik vroeger niet zoveel last van, want ik was nog klein. Maar naarmate ik ouder werd kreeg ik er steeds meer last van. Ik wilde het liefst niet meer gaan zwemmen, omdat ik in het zwembad altijd werd aangekeken. Kinderen begonnen te fluisteren over mij, en ze vroegen zich af wat ik had, terwijl ik er nog geen meter van af stond. Ik snap niet waarom mensen dat doen. Altijd maar mensen beoordelen...
Ga gewoon naar diegene toe, en vraag wat er aan de hand is met hem/haar. Geloof me dat vinden ze veel fijner.
Even terug naar het verhaal:
De peuterspeelzaal deed mij altijd een plezier. Het was er altijd gezellig en had super leuke vriendinnen. De basisschool was ook fantastisch. We deden veel aan knutselen en tekenen. Ik had één echte beste vriendin. Ze was alles voor me. We deden al alles samen vanaf groep 1. Dat kon zo blijven tot groep 5. Want toen moest ik van school af.
JE LEEST
Mijn verleden...
RandomDit is een waargebeurd verhaal over een meisje dat veel meegemaakt heeft na de scheiding van haar ouders. Lola is een meisje van 15 en beschrijft haar leven vanaf haar geboorte. Ze wil jullie laten zien dat niet elk leven vlekkeloos kan lopen en dat...
