Mijn verleden...

De scheiding...

Mijn ouders gingen scheiden.. 
Dat moment weet ik nog precies..  Mijn ouders hadden de laatste tijden veel ruzie.  Maar op een avond kwam ik beneden doordat ik wakker werd van het geruzie.  Ik deed de deur open.  Mijn vader zat op de bank en mijn moeder stond in de keuken.  Ik stond daar in die deuropening,  en me ouders keken mij geschrokken aan.  Het was natuurlijk nooit de bedoeling geweest om het aan ons te laten merken dat zij ruzie hadden.  Ik keek naar mijn vader en die begon gelijk verder zijn veters te strikken.  Ik vroeg waar die heen ging,  maar hij gaf geen antwoord.
We hadden een erg grote schuur in onze achtertuin waar mijn vader altijd in werkte.  Ik dacht dat die weg zou gaan maar gelukkig ging hij naar zijn schuur.  We gingen maar naar bed.  Ik mocht bij mijn moeder in bed slapen,  want mijn vader was er niet.  Die avond had mijn moeder tegen mij gezegd dat zij en mijn vader waarschijnlijk zouden gaan scheiden en dat ik nog niets tegen mijn zusje mocht zeggen want die zat nog maar in groep 1. 
De volgende dag mocht ik thuis blijven.  Maar mijn zusje moest wel gewoon naar school. 
We deden alsof ik ziek was,  zodat me zusje niet zou doorvragen. 
Ze vroeg: "waar is papa? "...

Eerder:
Mijn vader kwam die ochtend naar beneden met een grote gevulde tas met kleren.  Ik dat alleen beneden en schrok.  Zou die dan toch weggaan? Ik dacht dat ik hem nooit meer zal zien.
Ik deed alsof ik tv zat te kijken en mijn vader zei dat die even zou gaan sporten,  maar ik geloofde er niks van.  Dan kan ik wel nog in groep 4 zitten, maar ik was niet zo dom om dat ze geloven.

Ik was aan het dagdromen en me zusje vroeg nog een keer waar papa was .  Ik vond het moeilijk om tegen haar te liegen,  maar mijn moeder was er niet en ik had haar beloofd het niet te vertellen.  Dus ik zei maar dat papa eerder naar zijn werk moest. Ze ging naar school. Toen ik in de middag mijn hond moest uitlaten,  liep ik zoals altijd naar het parkje.  Ik zag opeens mijn vader langsrijden..  Ik was in paniek.  Ik had het de hele dat al afgevraagd daar die zou kunnen zijn. Ik was blij want ik dacht dat die echt weg zou zijn. Ik rende zo hard mogelijk naar huis om het mijn moeder te vertellen.  Maar zij snapte ook wel dat die gewoon nog in de buurt zou zijn. De dagen daarna bleef hij weg. 
Ik was nu minder bezorgt doordat ik wist dat mijn vader in de buurt was.  Maar het bleef moeilijk dat ik nog elke dag tegen mijn zusje moest blijven liegen. 

Op een dag waren wij bij de overburen aan het spelen,  en belde mijn moeder opeens naar hen.  Ze zei dat we gelijk naar huis moesten komen.  Dat vond ik erg raar,  want mijn moeder belde daar nooit voor.  Op weg naar huis zag ik de auto van mijn vader staan.  Op dat moment begreep ik waarom mijn moeder belde.  We kwamen binnen en mijn vader en moeder zaten op de bank.  Mijn moeder vroeg of we wat wouden drinken.  Mijn vader was erg stil, dit was niets voor hem.  Ik wist al wat er komen zou,  maar mijn zusje zat gewoon vrolijk naast mij te drinken. Mijn moeder ging zitten en zei dat het niet zo goed ging tussen hen de laatste tijd..  Ze zei: "het is beter voor iedereen dat we gaan scheiden."...
Het bleef een paar minuten stil...
Ondanks ik het eigenlijk al wist kwam die zin erg hard aan bij mij.  Het was nu definitief en het besef dat ik geen 2 ouders in huis meer zou hebben,  was raar. 
Na een paar minuten stilte ,  vroeg mijn zusje: " wat is scheiden?".
Mijn moeder legde het uit,  en mijn vader zag ik voor het eerst in mijn leven huilen.. 
Ik wilde het niet meer horen,  en liep weg..  Ik ging naar het park.
Ik had het gevoel dat het mijn schuld was,  doordat ik de laatste tijd veel ruzie had met mijn ouders. Maar de echte reden hoorde ik pas op mijn 14e.
 
Ik ging zitten op het bankje en het begon te regenen.  Het kon me even niets schelen.  Ik had mijn mp4 meegenomen en begon mijn lievelingsliedje af te spelen.  De tranen rolde over mijn wangen.  De dagen daarna heb ik bijna niet gepraat.  En mijn zusje had alleen maar gejankt. 
Het idee dat er verder dingen zouden veranderen had ik nog niet aan gedacht. 
Op een dag,  toen ik ziek was,  kwam er een vriend van me moeder aan de deur.  Ik zag achter de laptop en mijn moeder deed open.  Ik was erg nieuwsgierig wie het was ,  dus ik sloop van de stoel en ging kijken.  Die man gaf mijn moeder een kus.  EEN KUS!!
Ik liep snel terug naar de tafel en er gingen allemaal gedachtes door me heen.  Hoe kon dat nou?  Mijn ouders waren nog maar net uit elkaar of de volgende kwam alweer. 
Ik kende die man ergens van.
Het was een oude vriend van mijn moeder die ook bij mijn geboorte enzo aanwezig was.  Ik schudde hem de hand en ging weer zitten.  Het bleek dat die nog een oude jas op kwam halen ofzo.
Die man heb ik daarna een jaar niet meer gezien.