Murder Girl {✔}

Chapter 4

\\VICTORIA\\
'MAAAAM?! WAAR IS MIJN JURK?!' schreeuw ik naar beneden, '

'In de was schat!, weet je nog die chocolade vlek!' oja, nu weet ik het weer, een klein ongelukje...

'Oja! Oke bedankt!' schreeuw ik terug, dan maar geen jurk.. Uiteindelijk is mijn outfit een skinny jeans, met daarop een nike t-shirt met daaronder adidas superstars. Ik sluit het af met mijn lievelings kettinkje, een ankertje. I'm ready!

'Schat! James is er!' roept mijn moeder na 5 minuten,pff ik wist niet dat een date zo zenuw slopend was! Ik loop naar beneden en zie daar James staan.

'Klaar?' vraagt ie. 'Ja! Ik ben benieuwd wat we gaan doen!' 'haha! Dat mag je niet weten, nog niet.' zegt hij

'Oooh! Wat romantisch! Veel plezier!' en mijn moeder eindigt met een kus.

'Doeii!' zeg ik, en loop naar James en pak mijn jas, en lopen de deur uit. James haalt een oog maskertje voor het slapen en doet het bij me op.

'Je gaat toch niet fietsen he?!' zeg ik.

'Goed geraden!' ik moet lachen en hij pakt mijn hand en we lopen waarschijnlijk naar zijn fiets toe.

'Oke ga nu zitten.' ik ga zitten en hij laat mijn hand los, ik voel dat we vooruit gaan en aan de ene kant is het leuk maar ook eng.

Na een tijdje vraag ik, 'zijn we er al bijna?' 'ja!' zegt James en de fiets maakt een bocht, en komt tot stilstand.

'We zijn er,' zegt hij, ik wil mijn blinddoek maar hij legt zijn hand in mijn hand, 'nog niet.' we lopen een stukje door, James praat tegen iemand en lopen dan door, na we twee keer een bocht om zijn gegaan zegt hij dat ik moet zitten, hij duwt mij zachtjes op mijn rug. Dan doet hij de blinddoek af, alleen het heeft geen zin, alles is donker...

'James, wat heeft dit te betekenen?' zeg ik, een soort van half bang, want laatst op tv zag ik iemand, en die kreeg zonder dat hij het wist een suprise party! Met Party Poppers, toettoet dingen, en heel veel dansende en zingende mensen, toen iedereen opeens SUPRISE! begon te roepen keek hij verschrikt op, en kreeg een hartaanval. Ik wil liever niet eindigen in een ziekenhuis.

'Wacht nog heel even!' zegt James, hij pakt mijn hand vast en ik voel me gelijk veilig.

Dan komt het aller magische moment, alle sterren\lichtjes, vloepen aan en het heeft een geweldig effect, alles is zo mooi, ik kijk stralend om me heen.

'Vind je het mooi?' vraagt James, volgens mij een beetje bang dat de date saai zou zijn.

'Nee James, het is niet mooi, het is perfect.' hij kijkt bang maar toen ik perfect over mijn lippen liet rollen, zucht hij zachtjes.

'Mooi, ik vind het persoonlijk ook heel erg mooi.'

Toen we weer buiten waren ril ik. Het is heel erg koud. James ziet me ook.

'Je mag mijn jas wel,' zegt hij, en geeft hem aan mij, ik aanvaard zijn bod en sla hem om me heen, hij is lekker warm, en ik ruik eraan, het ruikt naar mint, naar James.

'Zullen we wat gaan eten?' vraagt James, ik knik, ik heb ook honger gekregen.

'Waar heb je zin in?' vraagt hij en ik kijk rond, dan valt mijn oog op een ijs kraampje.

Even later zitten we op de stoep voor het ijs kraampje, ik heb yoghurt en chocolade, james heeft vanille en chocolade.

'Je hebt het verschrikkelijk koud maar je eet toch ijs?' zegt hij opeens.

'Ja, maar daar zul je aan moeten wennen, mijn gewoontes.' zeg ik en schuif iets meer tegen hem aan.

'Waarom zijn jullie verhuist?' vraagt James, ik schrik op.