Murder Girl {✔}

Chapter 8

POV DESI
Ik ben het aan het voorbereiden. Afgelegen plek. Hopelijk geen getuige. Handschoenen. Masker. Zwarte kleding. En, een pistool.
Vanochtend belde Victoria mij, bang dat James het had vertelde, dat ik die steen gooide.
Maar gelukkig niet.
Ze weet nog van niks af. Dom kind.
Ze trapt er gewoon in. Maar James, James is niet dom.
Ik zou hem moeten misleiden, hem overtuigen, hem dreigen, dat hij niks verteld. Want natuurlijk, komt de politie er bij, komt naar de klas, en dan zo onschuldig mogelijk doen.

20:00
Ik stap op mijn fiets, ik heb gezegd dat we naar het industrie terrein moesten, dan lopen we een stukje door, dichtbij de bieb.
Daar komt toch niemand.
Het is erg donker, maar ik vertik het om mijn lamp aan te doen, straks val ik te erg op, als ik bij het industrie terrein kom, zie ik Victoria op een bankje, met krukken.
"He! Desii!" zegt ze. Ik loop naar haar toe, en geef een knuffel.
"Wat gaan we doen?" vraagt ze.
"Een verrassing!" zeg ik. Ik gebaar dat ze op moet staan, en dat doet ze. We lopen het terrein af, richting de bieb.
"We gaan toch niet naar de bieb?" vraagt ze.
"Natuurlijk niet!" ik kijk om me heen.Ik zie niemand.

POV ANNIEK
Brrr, wat is het koud!
Ik loop stug door, naar de bieb.
Ik was een boek vergeten in te leveren.
Opeens, hoor ik stemmen, schoenen die lopen om het grint, ik glip weg achter een auto.
"Wat gaan we doen?" vraagt iemand, ik ken die stem! Het is Victoria!
Mompelende stem, er is iemand bij! James?
"Natuurlijk niet!" hoor ik de andere stem zeggen, het is Desi!
Wat moeten hun hier nou? Ze gaan zowiezo niet naar de bieb, er is hier geen club om uit te gaan, en de stad is de andere kant op!
Desi en Victoria lopen stug verder, ondertussen het geklik van de krukken van Victoria.
Ik loop langzaam met hun mee, ondertussen nog steeds verscholen achter de auto's.
Want dit zaakje bevalt me helemaal niet.

POV VICTORIA
Waar gaan we nou toch heen?!
Ik blijf Desi volgen, het word koud, had ik maar handschoenen aan gedaan!
"We zijn er bijna!" zegt Desi.
Het blijft me een raadsel wat we gaan doen, mijn been begint pijn te doen.
"We zijn er!" zegt Desi. "Ga tegenover me staan!" zegt Desi. Ik doe wat me gezegd word.
"En nu?" desi pakt iets uit me tas, ze pakt een pistool, ze richt op mij....
"DESI! ALSJEBLIEFT! WAT HEB IK JE AANGEDAAN?!" Schreeuwde ik.
"Genoeg! En als je zo blijft schreeuwen, schiet ik je broertje ook dood!"

"Oke! Vermoord me maar! Maar desi, hier kom jij niet mee weg!"
Zeg ik, en ik moet huilen, om James mijn ouders mijn broertje, mijn leven.

"Oh, denk je dat?"

PAF!

POV ANNIEK
Foute boel, foute boel...

OMG! Hoe loopt dit af?
Het volgende hoofdstuk komt morgen, of zelfs als vandaag!
Doeiii xxxx