DALYA

BÖLÜM 3

Uzakta bir yerlerde genç bir adam elindeki fotoğrafa bakıyordu. Küçük bir kızın fotoğrafıydı. Kandırılmış bir kızın..
Era Cihat Bey'in yanına gitmek için hazırlanmaya başladı. Uzun ince bacaklarına siyah dar bir kot geçirdi. Üzerine ise gri bir t-shirt. Uzun kahverengi saçları vardı. Öyle ki artık boyları kalçasını geçiyordu. O güzelim saçlara hiç bakmadan at kuyruğu yaptı ve evden çıktı.
Cihat Bey odasında genç kızı bekliyordu. Hikayeyi 1.kişi ağzından dinlemek istiyordu. İyi bir psikologtu ve şimdiye kadar birçok ödül almıştı. Bu kızın da sorununu başarıyla çözeceğinden emindi. Ama bilmediği bir şey vardı. Zamanı gelince elbet öğrenecekti..
Era geldiği eve baktı. Cihat Bey görüşmelerini evde yapardı. Daha rahat bir ortam olduğuna inanırdı.
Era kapıyı çaldı ve bir kaç saniye sonra kapı kısa boylu sarışın bir genç kız tarafından açıldı. Kıyafetlerine bakılırsa evin yardımcısı diye düşündü. Sarışın kız Cihat Bey'in odasına kadar Era'ya eşlik etti ve sonra yanından ayrıldı. Era odanın kapısını tıklattı ve 'gir' komutunu alınca içeri girdi.
Cihat Bey karşısındaki genç kıza baktı. Gerçekten çok güzeldi. Bu kadar acı diye düşündü bu kadar güzel birinin olmamalıydı.
Selamlaştıktan sonra yerlerine geçtiler. Cihat Bey boş konuşmayı sevmezdi o yüzden kendini tanıtıp hemen konuya geçti. "Merhaba Era. Umarım isminle hitap etmem sorun teşkil etmiyordur. Ben Cihat. Cihat Atabey. Seninle burada sohbet etmek ve var olan birtakım sorunlarını çözmek için bulunuyoruz. Umarım iyi anlaşırız."
Era birtakım sorunlar diye düşündü. Hayır hayır onun sorunları birtakım adı altına saklanamayacak kadar büyüktü. Ama bunu karşısındaki 40'larındaki genç görünümlü adama söylemedi. Gereği yoktu. Artık alışmıştı. Ama kötü şeylere alışmak hiç de güzel değildi.
Era yine de "umarım"dedi. "Umarım iyi anlaşırız."
Uzaklarda genç bir adam elindeki fotoğrafı yerine kaldırdı. Ortalık yerde bırakıp en iyi arkadaşının anılarını gün yüzüne çıkarmanın anlamı yoktu. Anılar gün yüzüne çıktığında acı verecekse unutmak en iyisiydi. Kimse kötü anıları hatırlamak istemezdi. Ama insanların unuttuğu bir şey vardı Anılar unutulmaktan neftet ederdi.