DALYA

BÖLÜM 6

Era yarın için yanında götüreceği resimleri seçiyordu. Aslında rastgele bir şeyler koyuyordu resim çantasına. Aklında hâlâ o adam vardı. Yüzünü tam görememişti ama yine de boy grafiğini çıkartabilirdi. Ve de dış yüz hatlarını.. Bu düşünceyle bu kadar resim yeterli olacaktır diye düşündü ve masasına geçti. Önünde boş resim kağıdına gözünü kapatarak gördüğü adamın grafiğini çizdi. Dış hatları hazırdı. Sanki bir gölgeymiş gibi görünüyordu. Yeniden gözünü kapattı ve adamın boş kalan i ç tarafında hayalini konuşturdu. Ortaya çıkan sonuç dehşet vericiydi. Eğer adam bu resmi görseydi dehşete düşerdi. Sonuçta kız farkında olmadan adamı çizmişti.
Bazen beyin gördüğü şeyleri direk bilinçaltımıza gönderir ve biz sanki hiç görmemiş gibi oluruz. Bu da bu açıklamanın en iyi örneğiydi.
Adam arkadaşının yanına gitti ve anlatmasını bekledi. Arkadaşı bir süre sonra konuşmaya başladı. "Arya. Arya benim ölmediğimi öğrenmiş. Nereden nasıl bilmiyorum ama öğrenmiş. Artık kendisine 2 tehdit varmış gibi düşünüyordur.Beni bulduysa Era'yı da bulmuştur. şehir değistirmeliyiz."
Genç adam durumun ciddiyetini hemen kavramıştı çünkü tüm durumları biliyordu. "Tamam." dedi "Sen sakin ol.Ben  yine yanlış bilgiler verip Arya'nın kafasını karıştırayım.İşe yaramazsa o zaman değiştiririz." Emre,iyi ki var diye düşündü. Araf iyi ki var ve iyi ki benimle.
Era sabah olunca hazırlanmaya başladı. Zaten hiçbir makyaj malzemesi kullanmadığı için giyinip çıkıyordu. Resim çantasını yanına aldı ve yola çikti. Amca ve yengesi çoktan işyerlerine gitmişlerdi. Yolda giderken simit satan küçük bir çocuk gördü. Yanına gitti ve bir simit aldı. Güzel bir kahvaltıydı.
Cihat Bey kapısının çalmasıyla gir komutunu verdi ve Era içeri girdi. Aslında adam gelip gelmeyeceğinden emin değildi. Geldiğini görünce şaşırdı ama yine de belli etmedi.
Selamlaştıktan sonra Cihat Bey "Gördüğüme göre resimleri getirmişsin. O zaman ilk önce onları inceleyelim ve sonra sohbetimize devam edelim." Era kafasını salladı ve o sırada dün gece çizdiği resmi odadan çıkarken görmediğini hatırladı. Olamaz diye düşündü. Lütfen olmasın.
Cihat Bey resimleri çıkarttı ve bakmaya başladı. Tek farkla O resimlerdekileri görebiliyordu. Her resmin herhangi bir köşesinde Emre yazıyordu. Veya Annem-Babam yazıyordu. Bir resimde ise Yangın yazıyordu. Ama çok karmaşık yazılardı. Öylesine bakan biri göremezdi. Bir diğer resimde Arya yazıyordu. "Bu yazılar. Neden bu yazıları,bu isimleri resimlerine yazıyorsun?" Era anlamadı. Ne yazısından bahsediyordu bu adam? Cihat Bey'in gösterdiği yerlere baktı ve şaşırdı. Tek kelimeyle şaşırdı. Ruhu bile duymamıştı bu yazıları,hiç görmemişti. Sonra Arya yazısına takıldı. Tamam diğerleri doğaldı belki ama Arya kimdi Allah aşkına? "Bilmiyorum. Habersizce yazmışım. Zaten söylemiştim. Bilinçsizce yapıyorum resimleri.O sırada yazmış olmalıyım." Cihat Bey kafasını salladı ve son resme baktı. Dondu. Bir anda garip gelmişti. Era da resme baktı ve "Zaten şanslı olsaydım böyle bir hayatım olmazdı."diye düşündü. "Bu kim?"diye sordu Cihat Bey. Era cevap vermedi. Cihat Bey ise bu adamın resminin neden burada olduğunu anlamaya çalışıyordu. Resimdeki adam kendisinin yeğeniydi ve yıllardır Amerika'daydı. Ya da belki o öyle sanıyordu. Era en sonunda yalan söylemeye karar verdi. Çünkü biliyordu şu an gerçeği söylerse hemen amcası ve yengesinin de haberi olacaktı. "Sokakta gördüğüm bir adam. Öylesine çizdim.Niye sordunuz?" Cihat Bey kızın yalan söylediğini anladı. Konuşurken boynundaki yıldız şeklindeki kolyeye dokunuyordu. Yengesi bundan bahsetmişti. Zaten adam çoğu seyi anlamaya başlamıştı.Emre ve Araf aynı karelerde varoldularsa bu kız tek kişi olabilirdi. Bu kız yegeninin en yakın arkadaşının kardeşiydi. Emre'nin kardeşiydi.

Bazı Görseller Nasıl Bilinçaltımızda Saklanabiliyorsa Kişiler ve Olaylar da Saklanabilirler.