DALYA

BÖLÜM 4

5 yıl önce
Uzaklarda bir yerde genç bir kız,kötü bakışlı bir kız.Doğduğundan beri belli olan psikopatça düşüncelerini işleve geçirdi.Ve sonuçları hiç de güzel değildi.

Era 19 yıllık hayatının 14 yılını yaşadı. Son 5 yılı yaşadığına inanmıyordu. Kimse inanmazdı zaten. Bu düşünce Cihat Bey'in son 5 yılda neler yaptığını sormasıyla aklında yer edindi. Adamın ilk sorusu bu olmuştu. Era cevap vermeden önce düsündü. Gerçekten ne yapmıştı? Verecek cevap bulamadı çünkü normal bir insana göre yaptıkları daha doğrusu yapmadıkları anormaldi. O 5 yıldır o günden sonra sadece yaşamsal faaliyetlerini yerine getirdi,resim çizdi ve düşündü. O'nu bulmaya çalışmak istedi ama gittiyse zaten bir sebebi vardır diye düşündü. Öte yandansa bir sebep buluyordu. Arkasında Era'yı bırakarak gitmesinin sebebi belki de ona kızmasıydı. Belki de o gün için Era'yı suçluyordu. Ama Era'nın suçu yoktu ki o sadece yeni yaptığı resmi anne ve babasına hediye etmek istiyordu. Ve bunu onların evlilik yıldönümünde yapmak istedi. Güzel bir hediye olacaktı. Ama olmadı..
Cihat Bey'in sesiyle dağınık düsüncelerini bırakıp o ana yeniden döndü ve "Pek bir şey yapmadım. Resim çizdim. Gündelik şeyler yaptım."dedi.
Cihat Bey anladım dermişcesine kafasını salladı. Sorunun cevabını biliyordu aslında. Salih Bey bahsetmişti. Kız 5 yıldır neredeyse hiç evden çıkmamıştı.
Başka bir soru sormalıydı. Anahtar kelimeyi kızın mimiklerinde yakalayıp oraya yönelmeliydi. "Peki neler çizmeyi seviyorsun?En çok ne çiziyorsun?"
Era düşündü. O resimlerinde obje kullanmazdı ki. O karmaşık resimler çizerdi ve bakanlara şölen yaratırdı. Gerçekten güzel resimler çiziyordu.Ancak bakmak yerine görme eylemini gerçekleştirecek biri olsaydı bir daha hiçbir resime bakmak istemezdi çünkü korkardı. Kız tüm duygularını yansıtıyordu ve kızın duyguları çok karamsardı.
"Pek belirli şeyler çizmem. Genelde çizgilerden oluşur veya insan yüzleri ortaya çıkar.Ama bilinçsizce çizerim. Düşünmeden çizerim."
Cihat Bey yine kafasını salladı. Resimlerini görebilirse birçok şeyi çözebilirdi belki de. Evet evet resimleri görmeliydi. "O zaman yarın gelirken resimlerinden birka tane getirmeni istiyorum." Era düşündü. Yarın gelecek miydi ki? Sonra yengesini ve amcasını hatırladı. Mutluydular. Era'nın kabul edişiyle mutlu olmuşlardı. O yüzden "tamam"dedi. "Yarın görüşürüz."
Kalbi kırık insanların gözlerine bakmak kolaydır.Ancak gözlerindekileri görmek zordur. Sonuçta o gözler çok şey saklar içlerinde ve hiçbiri de iyi şeyler değildir.