Hope {one direction fanfic}

hoofdstuk 6 kleine Steffie

Stephanie p.o.v

Yaro rende als een gek naar de deur met Louis achter zich aan om de jongens te begroeten.

Ik hoor de deur open gaan. 'JONGENSSSSS' hoor ik Louis schreeuwen. 'AAAAAH EEN WOLF' gilt Liam en rent naar de bank met Yaro achter zich aan.

Liam springt bovenop ons om zich te verschuilen wat niet echt goed werkt wat Harry, Zayn en Louis komen eraan rennen en springen boven op het hoopje. Niall en ik liggen kreunend onder aan de hoop.

'aauww ga alsjeblieft van me af' hoor ik Niall zeggen. ik grinnik en Louis zegt 'aaah is het tezwaar voor onze kleine Nialler?' 'jhaa nogal' komt er kreunend uit bij Niall. 'jongens ik krijg geen lucht meer' komt er met alle moeite bij mij uit. 'ow sorry Stef' zegt Harry.

Ze gaan een voor een van ons af en ik krijg eindelijk lucht. ik grinnik. 'kom we gaan de matrassen halen, ik heb er maar 4 dus het word proppen' zeg ik en loop met de jongens achter me aan naar boven.

Ik pak samen met Louis een matras om mee naar beneden te nemen. 'wacht' zegt Louis en legt het matras voor de trap neer. 'ga erop zitten' zegt hij. Ik snap zijn plan en ga op het matras zitten.

Louis gaat achter me zitten en slaat zijn armen om mijn middel. 'klaarvoor?' fluistert Louis in mijn oor. ik knik en hij duwt het matras van de trap. Ik geef een gil en we glijden met matras en al van de trap af.

We gaan wel erg snel denk ik bij mezelf en ga wat dichter tegen Louis aan zitten. Na de laatste traptreden blijft het matras hangen en vallen we voorover van het matras af.

Ik lig helemaal dubbel van het lachen en hoor Louis ook super hard lachen. Ik hoor de jongens van de trap komen en moeten ook lachen als ze een matras zien liggen met Louis half over mij heen liggend op de grond.

'Louis ga alsjeblieft van me af' zeg ik nog half lachend. 'okee Stef' zegt hij grinnikend en hij gaat van me af. We pakken het matras en lopen naar de woonkamer waar de andere de matrassen al hebben liggen.

grinnikend leggen we ons matras langs de andere. de jongens hebben al besloten wie waar gaat liggen

ik lag in de midden met rechts van me Niall en links van me Louis.

ineens komt Karlijn binnenstormen. 'ik hoorde dat Rosi-omfg' zei ze. Ze keej met grote ogen naar de jongens die net een wedstrijd aan het doen waren wie de meeste chips in zn mond kon proppen.

'jongens dit is mijn beste vriendin Karlijn, Karlijn je kent de jongens wel' zeg ik grinnikend. Karlijn staart nogsteeds met grote ogen naar de jongens.

'ehm.. is alles oke met haar?' vraagt Harry. 'hihihihihi ja hoor' zegt Karlijn bloozend. 'ik kwam eigenlijk vragen of het goed ging want ik hoorde dat Rosie weer in het ziekenhuis lag' zegt Karlijn met weer haar bezorgde ogen op mij gericht.

'ja het gaat wel, de jongens houden me gezeldschap' zeg ik. Dan komt er een grote ondeugende lach op Karlijns gezicht. Ik weet nu al wat ze wil vragen. 'ja jij mag ook wel blijven, teminste als de jongens dat ook goed vinden?' zeg ik en kijk de jongens aan.

Die hebben een grijns op hun gezicht en knikken. 'jeeeeej dankjewel' zegt Karlijn en trekt haar jas uit en komt bij ons op de matrassen zitten.

'we gaan truth or dare doen!' schreeuwt Louis met een ondeugende glimlach. 'en ik begin' zegt hij er snel achteraan. Hij kijkt mysterieus de kring rond en zijn ogen stoppen bij mij. ohgod help me alsjeblieft.

'kleine steffie' zegt Louis met een grijns. Ik twijfel en je weet maar nooit wat Louis doet. 'truth' zeg ik. 'ben je nog maagd' vraagt hij met een grijns. 'ja' mompel ik terwijl ik blozend naar de grond kijk.

'oooh wat schattig kleine Steffie is nog maagd' zegt Louis met een babystem. Ik geef hem een dodelijke blik. 'ze heeft zelfs nog nooit een vriendje gehad!' zegt Karlijn maar slaat gelijk haar hand voor haar mond. 'oeps sorry' mompeld ze.

'wow heb je nog nooit een vriendje gehad?' vraagt Zayn. Ik voel mijn wangen rood worden en schud langzaam mijn hoofd.

Even is het stil. 'Nu mag ik iemand vragen' zeg ik. ik zie dat Harry aan het staren is. Ik weet van Karlijn dat ze Harry de knapste vind dus ik ga ingrijpen. mwuahahah Super Stef komt u helpen mwuahha.

'Harry' zeg ik en hij schrikt op. 'truht or dare' zeg ik en zie hem twijfelen, please zeg dare please zeg dare denk ik in mezelf. 'dare' zegt hij. Er komt een ondeugende grijns op mijn gezicht en Harry kijkt geschokt.

'Kus Karlijn 20 seconden' zeg ik met een grijns. Ik zie dat Karlijn en Harry allebei beginnen te blozen, daarna gaat Harry langs Karlijn zitten. Eerst kijken ze elkaar aan en dan komen ze langzaam dichterbij dan kussen ze.

'goed gedaan' hoor ik Liam fluisteren in mijn oor. ik grinnik en kijk weer naar Harry en Karlijn die als zuignappen aan elkaar zitten geplakt. 'zijn de 20 seconden niet allang om?' fluistert Zayn. ik kijk op mijn telefoon en grinnik 'jawel ze zijn al bijna 2 minuten bezig' fluister ik terug.

ik schraap mijn keel om hun twee op de laten houden maar het helpt niet. Louis grinnikt en begint overdreven hard te hoesten maar dan bedoel ik ook echt overdreven. Ze laten elkaar los en kijken ons geschrokken aan.

Ik lig helemaal dubbel om die gezichten en kom niet meer bij. Ik open mijn ogen en er stromen trainen uit en ik zie twee hemels blauwe ogen boven me.

'alles oke?' vraagt Niall die boven me hangt. ik knik en kom overeind.