Chapter 9

27 3 1
                                    

DOMINIC'S POV

"Sir Domimic, wala daw po pasok ngayon. Sabi po kasi ng PAG-ASA, signal #3 na daw po." sabi ni Martin sa akin habang umiinom ako ng coffee.

"It means kuya Dominic, dito ka lang hanggang bukas!" sabi naman ng kapatid ni Sonny.

"Mag bonding lang kayo ni Ate Sonny ha?" sabi niya then pumunta siya sa may kabilang building ng bahay nila Sonny then nag tatawag ng kung sinu-sino. Ang bahay nga pala nina Sonny, isang mansion. Yung parents ka si niya, nag mamayari ng pinaka malaking company ng pagawaan ng mga manufactured food na kinakaim here sa Philippines.

"Kuya Martin, nasan na po si Sonny? Gising na po ba siya?" I'm just curious.

"Ah, Hindi pa po. Ganyan po talaga si Miss Sonny, late magising pag walang pasok." sabay ngiti sa akin ni Martin.

"Bakit po? Gusto niyo po ba, gisingin ko siya?" sabi naman ni Maria.

"Ah, wag na.. I'm just curious." sabi ko then nag-smile.

"If I'm still going to stay here for another day, I need to go get my clothes.." I said worried.

"Don't worry, may pinamili na po si ma'am Sonny before nung sinamahan ko po siyang mag-shopping. Nung binili po niya yung isang collection, binili na rin po niya yung pang boys." sabi ni Maria sa akin na nakangiti ng todo.

I just looked at her confused.

"Sabi po niya, kaya daw po niya pinamili yun, kasi daw po, pag nagka-boyfriend daw po siya, gusto daw po niya, stylish magsuot and pareho nang flavor niya. Tapos daw po, pag nakahanap na daw po siya ng lalaking yun, ireregalo daw po niya dun sa special someone na yun." grabe, she's so detailed in telling that story.

"Ayun naman po pala, may damit na po kayong isusuot." sabi ni Martin na nakangiti at nakatingin sa akin na 'suot-mo-na-bagay-naman-sayo-at-bagay-din-kayo' look.

Natawa na lang ako and dinala ako ni Maria dun sa dresser ni Sonny. I stood there in awe when I saw her dresser. Isa lang masasabi ko, Ang laki. Kung i-cocompare ng mga commoners, mukhang dalawang bahay na to' sa sobrang laki. Sa left side ng dresser, mga pambabaeng mga suot. Sa right naman, yung mga panlalaki na ka-pair nung sa pambabae. Sinenyasan ako ni ate Maria na mamili na lang ako ng gusto ko, then umalis na siya.

Naka-pili naman agad ako. Simple lang yung kinuha ko. Feeling ko, eto yung Summer Collection ng MANGO, kasi isa siyang Yellow na Cardigan with red na shirt sa loob na naka tuck-in sa pale blue na knee-length shorts and may matching na blue Vans. May ka-terno pa ngang orange na necktie, kaya lang, di ko na sinuot. Ang OA naman kasi, nasa bahay ka lang and naka-necktie ka pa. Although, bagay siya ha. Dagdag pogi points.

When I looked at the mirror, isa lang nasabi ko.

"Ang galing mamili ni Sonny ng damit!" I said with a huge smile on my face.

I turned the knob and I opened the door..

"OhMayGash!"

"Ah! S-sorry, sorry!" sabay takbo palabas.

Oh sh*t! Wrong timing! Why do I have to see her in just a small piece of towel covering her chest and her... Even though wala akong nakita, I still feel guilty. I hope she's not mad. Dammit!

********

After that embarassing moment with her, I kept on roaming the living room thinking of a way of saying sorry to her. Naisip ko na I'll decorate the living room with kung ano ang makita ko na pang-decoration sa bahay nila and improvise. I started doing the decorations and sakto! After 2 hours, bumaba siya and ang suot din niya, yung Summer Collection ng Bench. Isang simpleng white dress lang naman. And I noticed na nahihiya parin ang expression ng mukha niya so nagbiro ako and I covered her eyes nung medyo nag-warm up na siya sa akin.

"Ano ba, Cornic?! Lagi mo na lang hinahawakan yung ulo ko?! Baka mapipi na yan!" natawa naman ako kasi, bihira siya mag crack ng jokes on herself.

"Oh ayan! Open mo na!" I said with a confident smile and tone.

Tinignan naman niya yung paligid and napansin kong namula siya.

"Cornic! Ano ba! Di mo naman kaylangan gawin toh! And di ko din alam kung bakit ka nagso-sorry.." sabi niya na halatang nahihiya siya and halatang she's trying yo act like it never happened. Ang dali niya talagang basahin!

"Cornic naman eh! Alam mo bang may bisita tayo ngayon?!" sabi niya habang namumula parin. Haha! Ang cute niya talaga!

"Sino naman?" sabi ko in a sarcastic tone.

"Ewan ko nga eh.. Tumawag si mami and sabi niya, may ari daw ng isa pang food manufacturer. Nasa bahay daw sila by 6 pm." sabi niya sabay hila sa akin pabalik sa closet.

"Alam mo, magsuot ka ng something na babagay sa weather. Summer nga, pero pag umuulan, mamimili ka ng color na malapit sa mga dark colors. Pwede ding white, kasi namamagitan siya between sa light and dark color, kumbaga, neutral lang." I was left there, just smiling. It's becuase I remembered what Maria said.

"Gusto daw po niya, stylish ang kanyang magiging boyfriend. Meaning po, gusto niya, siya ang mag dre-dress up sa kanya."

"Well?" she said still looking at me.

"Ah, yes.." I managed to say a word, even though, di ko na alam yung sinasabi niya sa akin..

"Well then, start trying on those clothes!" tapos nag senyas siya na parang isang fashionista then umupo dun sa couch sa gitna nung closet and ako naman, nag-palit ng damit, syempre dun ako nagpalit sa may isang maliit na room sa loob ng dresser na puno ng shoes.

It took me forever to find the right clothes. And bumagsak din ako sa isang plain white na blouse and isang blue na knee-high shorts.

"Oh ayan! Okay na?" I said while making a pose.

"Lapit ka, medyo may kulang eh." she said. Ano kaya yung kulang, kiss?

Nilagyan niya ako ng bow tie na color blue na nag match talaga ng sobra dun sa complete outfit ko.

"Wow naman! Si Sonny! Full-time fashionista na!" sabi ko sabay pitik sa ulo niya.

"Ow! Cornic naman eh!" then ginulo niya buhok ko. I really don't care kung ano style ng hair ko or what I look right now. Basta I'm sure, masaya ako ngayon.

You're gonna hear me roar...

"Hello?" may tumawag kay Sonny. Panira ng moment.

"Ah, Mami? Parating na kayo? Sigeh! Bye!"

"Paparating na daw sila!" sabi niya while hila sa akin palabas ng closet.

"Biruin mo, it took us about... 4 hours in finding me the right clothes.." sabay tawa ko sa kanya.

"Ikaw kasi eh! Ang hirap hanapan ng bagay sayo!" madali lang naman makahanap ng bagay sa akin eh.. Edi, ikaw.

Ding. Dong.

"Andyan na sila!" sabi ni Sonny na bumababa na.

"Doon lang ako sa may entertainment room!" I said while waving.

"Sige!" she said and ran down the stairs.

She's the one. The one I want to be with someday.

The Dreamer's SomeoneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon