The Change of Destiny

\hapter 5

Chapter 5- Elianna is Depressed

~•~
Elianna's POV

"Ate Elianna, are you busy?"

May narinig akong bulong sa pintuan ng room ko. Lumingon ako. "Yrianna. Come here. What do you need? Is there anything problem?" marahan kong tanong.

"Nothing. I can't sleep. Can I sleep with you?" it's already pass 9 in the evening.

"Sure. Go to my bedroom muna. Susunod na lang ako." I kiss her forehead.

Yrianna is 13 years old. I'm older 2 years and 8 months. Siya ang pinaka-close ko sa pamilya namin. Si Mom ay walang kapatid, so wala akong pinsan sa side niya. Si Dad, tatlo silang magkakapatid, actually half-Korean and half-Filipino sila Dad. Yung mga cousins ko kay Dad ay nasa Korea. At hindi ko talaga sila close, at di ko sila feel.

Inayos ko na iyong mga gadgets ko. Nagskype kasi kami ng mga friends ko na nasa ibang bansa ngayon, they're on vacations. Babalik din sila pag pasokan na.

Humiga na ako sa kama. King-sized naman ang bed ko, kaya kasyang kasya kami. "Ate, tomorrow, Dad and Mom will leave us again. They're always busy." nakita kong naluluha na si Yrianna. Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Shhh. Don't worry Ate is always here. I'll never leave you. Don't cry."

Wag kang mag-alala Yrianna. Tayong dalawa lang ang tatayo sa sarili nating mga paa. Ipaparamdam natin sa magulang natin na magsisisi sila dahil ipinagkait nila sa atin ang oras nila. Ni katiting na family outings wala. Namimiss ko na yung dating masaya pa tayo. Buo at sama-sama.

***

Tiningnan ko ang alarm clock ko. It's 6 in the morning. Nakita ko sa tabi ko si Yrianna, mahimbing na natutulog.

Tumayo na ako at dumiretso sa cr ng room ko. Naligo at ginawa ang aking morning rituals. After kong maligo, bumaba na ako. Pagkababa ko dumiretso ako sa dining area para mag-breakfast. Nakita ko sila Mom and Dad, nag-aagahan and bihis na bihis. "Princess, good morning." nilingon ko si Dad.

"Morning Dad, Morning Mom." ngumiti ako ng pilit.

"Tell your little sister na maaga kaming aalis. And Elianna ikaw na ang bahala baby. We're thankful na naaalagaan mo si Yrianna. And ikaw, wag magpapabaya sa sarili ha?" nilapitan ako ni Mommy. At hinawakan ang kamay ko. "Sana maintindihan mo Elianna, anak. Ginagawa namin ito para sa inyo. And we're very very sorry if hindi na namin kayo nakakasama. We'll staying in L. A. for 2 months. And, don't worry, we will try to come in your birthday. Alam kong nagtatampo ka na sa amin, but please forgive us." niyakap ako ni Mommy.

"Yes Mom. Don't worry, di naman ako nagtatampo. We understand." I smiled.

"Thank you Elianna baby. Thank you sa pag-iintindi. We're very thanful that we have you." Mom said. Naiiyak na siya. "Ano ba yan, naiiyak na tuloy ako. Basta Elianna, ikaw na ang bahala." I nodded for an answer.

"Ma'am and Sir ready na po yung sasakyan."

"Wait lang." Dad said. "Princess, don't hesitate to call us there. If everything goes wrong, just call us. And about you and your little sister's daily expenses, just use your credit cards."

"Yes Dad."

"Anak, we're going na. Explain this to your sister ha?"

"Yes Mom."