Kolumdan tutup Adliyenin arkasına sürükledi beni.Arka bahçeye geçtiğimizde beni sertçe duvara itti ve beni duvarla kendi arasına aldı.Yüzüme düşen bir kaç teli parmaklarıyla arka tarafa itti."Buket Erkal,26 yaşında Türkiye çapında en ünlü avukatlardan biri,İki kardeşi var biri 3 yaşında biri de 17 yaşında.Anne ve babası 3 yıl önce trafik kazasında öldü.ve daha neler neler"Gözlerim korkuyla büyümüştü.Bu adam tehlikeydi kelimenin tam anlamıyla.1 saat içinde benim hakkımda neredeyse her şeyi öğrenmişti.Bunu nasıl yapmıştı ki?.
"Sen nas-nasıl"kekelemiş tim. Bu hareketim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının sol tarafı yukarı kıvrıldı.
"Buket.Ben Rüzgar Akın'ım her şeyi ama her şeyi bilirim.Sence bu kadar bilgini bilmem ve ya onca avukat içinden seni bulmam tesadüf mü?"
.Değildi.Doğru söylüyordu bu kadar şey tesadüf değildi olamazdı.Boynumda dokunuş his ettiğimde gözlerim titredi.Sıcak ve yumuşak dudakları boynuma bir kaç tane buse kondurdu.Sonra kulağımın yanına bir öpücük kondurdu.Biraz gerileyip gözümün hemen altına oradan yanağıma ve dudağımın yanına bir kaç tane buse kondurdu.Onu itmem gerektiğini biliyordum ama aması vardı işte yapamıyordum.Anlımda sıcak dudakları his ettim ve gözlerim istem dışı kapandı.Uzun bir öpücük oldu."Bundan Sonra sen benimsin Buket Erkal,İtiraz etme şansın yok"Dizlerim ellerim bir sözle bütün bedenim titriyordu.Avukat ola bilirdim.Yaşım 26 ola bilirdi ama ben korkak biriydim.Karşımdaki adam da korkunun ta kendisiydi.Mavi gözleri koyulaşmış alt dudağı ıslaktı.Gözlerimin içine baka baka tekrar öptü anlımdan sonra tek hamlede uzaklaştı benden."Hadi eve gidiyoruz" ve bileğimden yakalayıp beni sürüklemeye başladı.
"Hey bırak beni ne yaptığını sanıyorsun?".Korkuyordum ama birden deli cesareti gelmişti."Çok konuşma Buket"Sert sesi adeta ''Sus Buket öldürürüm seni'' diyordu.Kolumdan çekip siyah arabaya bindirdi beni kendide sürücü koltuğuna oturdu.Anahtarı takıp motoru çalıştırdı ve gaza yüklendi.
35 dakikalık yolculuk ardından bizim evin önünde durduk.35 dakika içinde tek konuştuğumuz an bir marketin önünde durmasını söylediğim andı.Küçük kardeşim Umut Oreo yemeden duramazdı.Kutuyla alırdım normalde ama evde bitmişti.Bu gün ev için alış veriş yapacaktım ki yaptım da parasını ben ödemedim Rüzgar ödemişti.Arabadan indim ve bir kaç tane torbanı elime aldım.kalanını da Rüzgar getiriyordu.Kapını çaldığımda bir kaç dakika sonra Azize yani Umut un bakıcısı kapını açtı."Hoş geldiniz efendim"gülümsedim."Hoş buldum Azize"Azize benim arkamdan gelen Rüzgarı gördü ve dondu.Ona da hoş geldin dedi ve odaya girdi.
"Kağan evde misin?"ses gelmeyince evde olmadığını anladım.Oturma odasına girdiğimde Rüzgar koltuğa yayılmıştı."İçeri davet ettiğimi sanmıyorum"Rüzgar tek kaşını havaya kaldırdı ve ukala bakışlarıyla bana baktı."Sorduğumu sanmıyorum".Tabi kapak etti beni.Hazır cevap biri değildim bunun için de Rüzgara cevap veremedim.Gerçekten de şaka gibiydi adam 2 saattir hayatımda var ama resmen evimde ve birde benim onun olduğumu söylüyor.Tamam be--"Anneeeeee"diyerek bacağıma yapışan Umut a baktım."Oğlum"kucağıma aldım Umut u."Bebeğim nasılsın?"
"İyiyiyim anne.oyeyo aydın mı?"gülümseyerek başımı salladım.Tabi bana bakan şaşkın bir çift gözü hiçe sayarak.Mutfak poşetinin içinden oreo nu çıkarıp Umut a verdim.
Tekrar oturma odasına geçtik Umut kucağımdan inip Rüzgarın yanına gitti.Minik bacaklarıyla koltuğa çıktı tabi Rüzgarın yardımıyla.Elinde olan oreo nu koltuğa bırakıp Rüzgarın kucağına çıktı.tek elini Rüzgarın sol yanağına yerleştirdi.Nefes almadan durdum.Umut insanlarla iletişime geçen çocuk değildi ama Rüzgarda onu çeken bir şeyler vardı belliydi.Rüzgarın yüzünü inceledi.Eliyle bütün yüzünü gezdi.Sonra Rügarın kucağından indi ve koşarak oturma odasından çıktı.
"Bu neydi şimdi"Omuz silktim.Çocuk aklına akın akıl mı var bende."Kardeşin sana neden anne diyor"
"Etrafında bir çok çocuk vardı onlar kendi annelerine anne dedikçe o da bana demeye başladı.Ben de ve Kağan hiç bir müdahale etmedik.Öyle"Rüzgar mas mavi gözleriyle bir kaç dakika yüzüme baktı bir şey demek itiyordu ki Kağan oturma odasına daldı."Merhaba abla ... ve yabancı adam,Hey dur bir dakika sen Rüzgar Akın sın"Kağan gözleri büyümüş bir bana bir Rüzgara bakıyordu."Abla Rüzgar Akının bizim evde ve bizim salonda ne işi var?"Derin bir nefes alıp Rüzgara baktım.Çık işin içinden Rüzgar.Kağan aşırı korumacı ve kıskançtı.ve böyle bir durum tepesinin atmasına neden olacaktı."Merhaba Kağan,Ben Rüzgar ablanın sevgilisi"
Ne diyordu bu adam.Ne sevgilisi?."Rüzgar sen -lafımı ağzıma tıktı yine."Abla ne diyor bu adam sen ne zaman ?Delireceğim ama abla sen kimse olmadığını söylüyordun"Yine konuşacaktım ki Rüzgar lafa atladı."Ablanın müvekkiliyim uzun süredir bir birimizi tanıyoruz,ve denemeye kara verdik,Yakında söz yüzüğümüzü de sen kesersin atık"Bu nasıl bir adam,Adam tek ayak üstünde kırk tane yalan uydurdu.Kağana baktığımda garip derece de sakindi.SAKİN bizim Kağan kardeşim olan?."Bu konuyu sonra konuşuruz abla Basketbol antrenmanım var benim ve enişte adayı sen de burada bekle 3 saate geleceğim"Dedi ve kapının önünde olan sırt çantasını alıp çıktı.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun Rüzgar ?Ne sevgilisi daha önemlisi Ne sözü ve uzun süre derken daha 1 gün saat oldu ?"bu adam tam bir fiyasko."Bundan sonra ister alış ister alışma,her zaman etrafında olacağım Buket zaten bu kadar uzak durduğum yeter"dedi ve ayağa kalktı.Üzerime doğru gelmeye başladı bu sefer arkaya gitmedim yaklaşmasına izin verdim.Tam dibimde durdu iki elini kafamın iki tarafına yerleştirdi.Anlıma yine öpücük kondurdu."Anlamıyorsun...Benim ne çektiğimi anlamıyorsun,Neler yaşadığımı nelere katlandığımı,Beni anlamanı istemem Buket'm inan ki istemem.Sadece şunu anla Artık senden uzak kalamam Buket bu kadar yakınına gelmişken yapamam gidemem anla beni yada anlayamazsın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben seni......
puffff tamam sıkıcı kabul ediyorum ancak ilk bölümcük biraz sabırlı olun lütfeeeennn.oy verin ve yorum yapmayı unutmayın plaseee
