Wat als een vriend van je verdwijnt?
Wat als jij dan de enige bent die dat weet?
En je het aan niemand mag vertellen?
Zelfs niet tegen je vrienden.
Ook niet tegen je ouders.
En al zeker niet tegen je docenten!
Maar wat dan als je niet goed ben in ge...
Ik gooi mijn telefoon ok mijn bed, het is 7:45 en ik heb nog níks gedaan. De eerste dag na de vakantie kan ik nooit mijn bed uit komen. Ik ben gewoon te veel gewend geraakt aan uitslapen, het is ook zó lekker om 11:00 uit bed te stappen... Oké liszie, stay foccused. Snel trek ik wat kleren aan en haal ik een boterham uit de toaster. Als ik op de fiets spring is het 7:58.
Shit, Jane is super ongeduldig dus die zal wel weg zijn... Echt, dit is nú al een top dag. Als ik eindelijk op school aan kom ben ik (natuurlijk) net 5 minuutjes te laat, en dus mag ik fijn een te laat briefje halen, morgen lekker 7:45 op school melden. School is net begonnen en ik haat het nu al, en ik had me nog zó voorgenomen het iets minder te haten. Maar dat is dus ONMOGELIJK.
De eerste les heb ik Spaans, ik zit in een klas zonder mijn vriendinnen, die zijn natuurlijk allemaal ergens anders geplaatst (alsof mijn dag nog niet beter kon). De leraar vraagt allemaal dingen die ik "zou moeten weten" maar die weet ik dus niet. Ben ik echt de enige die zijn gedachten uit zet tijdens de vakantie? Oh, en natuurlijk: "maak opdrachten 1 tot 50 voor morgen" ja dahag! En dit was pas de eerste les!
Na eeuwen gaat de bel, ik gooi mijn spullen in mijn tas en ren naar onze pauze plek, ik kan niet wachten tot mijn vriendinnen weer zie! Als een horde loopt iedereen door de school, god wat is het hier druk, dit heb ik níet gemist. "Waar was je vanmorgen? Ik heb een uur op je staan wachten!" Jane is boos, dat was wel te verwachten, het is gewoon dat als Jane boos is, ze meestal héél boos is, en ze dan een week niet meer tegen je praat.
"Ook hallo" antwoord ik terug. Ik probeer het rustig te houden, ik heb geen zin in ruzie op de eerste schooldag. Ik zie dat mijn vriendinnen terug deinzen voor Jane, ze zijn bang voor haar. Ik niet, ik kan haar wel hebben. "Sorry dat ik te laat was, ik kon niet uit mijn bed komen" antwoord ik op haar eerste vraag. "Is niet erg, als je er morgen maar bent!" Lacht Jane, en ik lach maar mee... Ik weet niet waarom ze het ineens niet zo erg vind, normaal zou ze nu minimaal een dag niet meer tegen me praten. "Wist je al dat Joey niet aanwezig is?" Zegt Isa nieuwsgierig, Isa heeft op de basisschool bij Joey in de klas gezeten, en weet dat hij nooit zijn klas zal missen. Hij is nogal een studienerdje, niet dat dat uit zou moeten maken. En daarbij is hij erg aardig, hij trekt zich niet veel van anderen aan. "Ik denk dat Joey niet wist dat we vandaag al les hadden" zegt Jane zenuwachtig. Ik zeg maar niks, bang dat Jane er boos over word ofzo, je weet het maar nooit als ze boos is...
De rest van de dag is verschrikkelijk, les in les uit. Huiswerk, huiswerk, huiswerk. Je kent het... Het rare is dat Jordí de hele dag niet is op komen dagen, dat is niks voor hem. Ik dacht dat hij zich misschien had verslapen, maar dat is dus niet zo. (Tenzij hij zich een dag heeft verslapen natuurlijk, maar zélfs ik slaap niet zo lang) Oké, ik verdoe echt mijn tijd met over jordí na denken, zó belangrijk is hij nou ook weer niet. Onder tussen ben ik op de fiets gestapt en ben ik al halverwege. Ik denk veel als ik op de fiets zit, tenzij ik met iemand fiets natuurlijk. Hellaas is Jane een uur eerder uit. (Wel leuk voor haar hoor)
Als ik thuis kom is het 17:30 fijn, het is al avond. Fijn.Gelukkig is het zomer, en is het nog niet donker. Dat vind ik dus het allerergste aan winter, dat je in het donker thuis komt, en dán nog aan je huiswerk moet beginnen (als je er sowieso al aan begint). Thuis ben ik in een goed humeur (voor het eerst vandaag) en besluit ik mijn huiswerk te maken, je kan maar beter goed beginnen, want als je het eerste deel van het jaar verpest, verpest je het hele jaar. Na dat ik úren aan mijn huiswerk heb gezeten roepen mijn ouders me voor het eten. Na de gebruikelijke "hoe was het vandaags" en heb je nog veel geleerds" kan ik eindelijk even rustig appen met Jane:
" wereldnieuws, ik heb een keer mijn huiswerk gemaakt😂":Liszie
Jane: "ik ook😂" Jane: "je kan maar beter goed beginnen..."
"Ja toch😂":Liszie
Jane:"Morgen. Samen fietsen?"
"Met jou altijd" :Liszie
Jane:" Ik had niet anders van je verwacht😂"
"Tot morgen (en ja, optijd)" :Liszie
Jane:"Tot morgen😂"
"Niet appen tijdens het eten" snel leg ik mijn telefoon weg, ik wil niet dat hij afgepakt word, wat JA dat doen mijn ouders... "Ik zit vol, ik ga naar mijn kamer" meld ik mijn ouders. Als ik de trap op loop hoop ik sterk dat morgen beter word, erger dan dit kan toch bijna niet?
Update Yeej! Eerste hoofdstuk is af!!! Dat ging zó snel, die 900 woorden stroomden mijn mouw uit😂 de typo is (volgens mij) opgelost, toen ze vroegen om samenvatting dacht ik van het voorwoord, maar het was dus van het hele boek😂 (wat ben ik toch slim) Natúúrlijk staan de omslagen van de andere boeken er nog niet op (want zo ben ik nou eenmaal) dus hier een foto:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Wat vinden jullie ervan😊Ik ben er heel blij mee.😍
Oké, veeel smiley's😂. Wat ik nog meer wou zeggen is dat ik, het feit dat ik dit hoofdstuk heb afgeschreven, volledig te danken heb aan JannekeKoomen, zij heeft mij gestimuleerd op zijn minst hoofdstuk 1. Af te maken, en met een beetje geluk het hele boek! JannekeKoomenschrijft zelf ook, ze is nu bezig met 'insta girl', een geweldig boek over insta truttjes😂😍 klik op JannekeKoomenom het boek te lezen.
