Joey; "Het jaar" (Voltooid)

Hoofdstuk 3

Jane

De pauze, wat een verschrikkelijke pauze. Het is dat ik mijn vriendinnen eindelijk weer kan zien, want hij kan me gestolen worden. Over vriendinnen gesproken: "waar is Liszie?" Vraag ik. Isa en Robella halen hun schouders op. Wat kon ik anders verwachten. Het is wel jammer dat ik en Robella geen lessen samen hebben. Het is altijd wel gezellig met haar, vooral als ze mijn sarcasme niet snapt. Met Robella kan je echt lachen.

Zal je dr net hebben. "kijk daar komt Liszie, die zat waarschijnlijk vast in de menigte." Lach ik. Als Liszie dichterbij is zeg ik:"waar was je, ik heb een uur op je staan wachten!" Het is sarcasties bedoelt, maar dat begrijpt ze niet. Als ik om me heen kijk zie ik dat niemand het snapt, fijn.. Wat zij willen.

"Ook hallo" mompelt Liszie terug, ze zal haar dag weer eens niet hebben. kan gebeuren, heb ik ook zo vaak. "Sorry dat ik te laat was, ik kon niet uit mijn bed komen" antwoord Liszie. Dit maakt me aan het lachen, echt iets voor Liszie om achteraf nog op een vraag terug te komen. "Is niet erg, als je er morgen maar bent!" Lach ik, en Liszie lacht een tikje nep mee. "Wist je al dat Joey niet aan wezig is?" Vraagt Isa. Als antwoord kijk ik haar boos aan, waarom moest ze nou weer over hem beginnen. Ik dacht dat het afgerond was. "Ik denk dat Joey niet wist dat we vandaag les hebben." Zeg ik maar. Ik hoop sterk dat het onderwerp daarmee afgerond is. Als de bel gaat, die aangeeft dat de pauze voorbij is zeg ik nog een laatste "dag" en ik ben weg. Ik snap echt niet waarom Isa weer over Joey moest beginnen, wat heeft dat kind met die gozer?

Als ik op de fiets zit ik echt in mijn gedachten verzonken, helemaal terug naar vorig jaar:

"Nog een half uur" zucht ik. Duits is zó saai! Ik snap dat Duitsers zo gemeen zijn, ze vallen gewoon steeds in slaap als ze hun taal spreken. "Nog een half uur en vijf minuten, de les duurt tot vijf over half vijf." Joey zit naast me, soms kan hij zó betweterig zijn...  Ik bedoel wie kijkt er nou naar vijf minuten verschil? Vijf minuten later zucht ik: "nog vijfentwintig minuten." "Een half uhuur." Dit vind ik zo grappig aan Joey, je kan hem zo snel op de kast jagen. De rest van het uur heb ik elke vijf minuten afgeteld, en hij heeft elke vijf minuten verbeterd. Tja, tis beter dan Duits...

Tegen de tijd dat ik uit mijn gedachten spring ben ik al thuis. Die gozer moet écht uit mijn hoofd verdwijnen, anders word ik gek. Over verdwijnen gesproken, wasr is hij? Ik bedoel, hij is niet iemand die zich snel verslaapt, zeker niet op de eerste dag. (In tegenstelling tot Liszie) weet je wat? Ik app hem gewoon, dan weet ik meteen waar hij is.

"Waar ben je? je was niet op school vandaag..." :Jane

Ik verwacht niet dat hij meteen reageert, dat doet hij nooit. Ik weet niet eens of hij zijn telefoon mee heeft, waar hij ook is. Hij is wel zo'n persoon die zijn telefoon thuis laat met de filosofie van dan kan ik beter genieten ofzo. Ik snap dat niet, ik zou nog geen dag zonder mijn telefoon kunnen. Terwijl ik mijn telefoon wegleg bedenk ik me wat ik kan doen, ik heb geen huiswerk. Niet dat ik dat had gemaakt, het ís de eerste schooldag. Ik besluit wat netflix te gaan kijken, dat is altijd wel leuk. Na een halfuur betrap ik mezelf erop dat ik steeds op whatsapp kijk of Joey mijn bericht al heeft gelezen, wat the hell is er mis met me?

Update
Tja, wat is er mis met je Jane? Ik zou het niet weten. (Stiekem natuurlijk wel ;-) ik hoop dat je dit hoofdstuk leuk vond, ik zal snel een nieuw hoofdstuk plaatsen. De flashback in dit hoofdstuk was aangevraagd door JannekeKoomen, dus credits naar haar. Het volgende hoofdstuk wordt waarschijnlijk wat korter, sorry daarvoor.