Hoofdstuk 18.

11 1 4
                                    

Isa

Wat heb ik gedaan? Waarom moet ik mee? Mijn cijfers zijn best aardig en die van Jane ook. Het lijkt me niet dat we allemaal mee moeten voor Liszie. Stilletjes lopen we achter de rector aan. Ik ben zó nerveus.

"Jullie zullen waarschijnlijk ongerust zijn ofzo, maar dat hoeft niet. Ik heb alleen een vraag." Meld de rector ons zodra we zitten. "Ik heb jullie meegebracht, omdat ik heb vernomen dat jullie Joey's vrienden zijn." Nu word ik bang. Wat als hij dood is? Ze gaan me nu vertellen dat hij dood is. Help.

"Het zit dus zo, hij heeft een jaar verlof genomen. Dat is helemaal nettjes geregeld met het school systeem enzo. Daar waren eerst nog wat problemen mee, maar die zijn nu verholpen." Als hij dood was geweest had de rector het al gezegd, toch?

"Wij vroegen ons af of jullie weten waar hij is, aangezien het jaar bijna voorbij is, en hij volgend jaar echt weer moet beginnen op vier VWO." Hij is niet dood. Wat een opluchting.

Ik staar iedereen aan of ze iets gaan zeggen. Maar dat doen ze niet. Waarom niet? Oh ja, ik ben de enige die het weet. Ik móet het vertellen. Dat heb ik hem belooft. Als de rector er naar vraagt moet ik het vertellen. Daar gaan we. Ik zie dat iedereen geïnteresseerd mijn kant op kijkt als ik zeg:

"Joey is op wereld reis, op dit moment bevind hij zich in Canada. Over een week is hij terug. Dit weet ik omdat hij al bijna twee jaar in het geheim mijn vriendje is." Het is eruit. Alles.

En dan breekt de chaos los.

Joey; "Het jaar"       (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu