Jane
Als ik aankom bij de waarzegster ben ik super zenuwachtig. "Ik durf niet." Ik ben zó blij dat Robella mee wilde. Ik was eerst bang dat ze nee zou zeggen. "Je moet wel gaan, de trein reis koste €15,- ik ga dat niet voor niks uitgeven." Echt weer Robella. Meteen weer aan geld denken.
Bang staar ik naar de deur. Mijn vuist raakt de deur al bijna aan. Robella kijkt me verwachtingsvol aan. En dan klop ik. En nog een keer. En nog een keer. Waarom doet niemand open. Na vijftien minuten doet er eindelijk een vrouw open. Ik heb meteen spijt van mijn besluit.
Overal aan haar lichaam zitten kraaltjes. Haar ogen staan raar uit elkaar en ze ziet eruit alsof ze nog nooit een bad heeft genomen. Ik wil eigenlijk omdraaien als ik zie dat Robella al binnen staat. Daar gaan we dan. Ik ben zó zenuwachtig.
"Wat wil je weten schatje." Zegt de waarzegster dromerig. "Ehhhh...." Wat was het ook alweer? Oh ja. "Ik heb steeds dezelfde droom, ik vroeg me af of het wat betekende." Vraag ik onzeker. "Tja kind. Soms kan een droom voorspellend zijn, maar meestal is een droom een reflectie van wat je wilt of moet. Waar ging je droom over?" Oh god. Nu moet ik alles vertellen. Met Robella erbij. Daar gaan we.
Ik heb het gedaan. Ik heb alles verteld. Robella was erbij. Ik heb alles verteld. Zelfs vorig jaar. Toen hij nog bij ons zat. "Ik durf het eigenlijk niet te zeggen, maar ik denk dat je op jou originele manier verliefd bent." Hoe durft ze. Die waarzegster weet niet waar ze het over heeft. Het kán niet. Het kán gewoon niet.
Of toch wel. Als ik er langer over na denk word het steeds logischer. Ja. Ik weet het zeker.
"Ik ben verliefd."
JE LEEST
Joey; "Het jaar" (Voltooid)
Teen FictionWat als een vriend van je verdwijnt? Wat als jij dan de enige bent die dat weet? En je het aan niemand mag vertellen? Zelfs niet tegen je vrienden. Ook niet tegen je ouders. En al zeker niet tegen je docenten! Maar wat dan als je niet goed ben in ge...
