Joey; "Het jaar" (Voltooid)

Hoofdstuk 17.

Liszie

Het jaar is bijna voorbij! Het is zó snel gegaan. Ik kan niet wachten tot ik naar de vijfde ga. Áls ik naar de vijfde ga. Mijn cijfers zijn niet zo goed de laatste tijd. Ik hoop maar dat ik over ga.

Met die gedachte fiets ik naar Jane. Het laatste weekje. Nog één week. Jane ziet eruit alsof ze me iets wil vertellen. Ik hoop dat het niet over Joey gaat. Ze heeft me al het hele jaar gek gemaakt met Joey gepraat. Meer kan ik echt niet hebben.

"Hij is nog steeds niet terug." Mooi, ze gebruik zijn naam al niet meer. "Klopt." Zeg ik een tikje verveeld. Jane moet dit gemerkt hebben, want de rest van de rit houd ze haar mond. Arme Jane.

Door de stilte moet ik denken. Ik denk altijd bij stilte. Het is inderdaad wel raar dat Joey nog niet op school is. Het lijkt ook of het niemand uitmaakt. Hij is zo braaf. Hij zou niet weglopen. Waar is hij? Ik denk dat de school het weet. Anders zouden ze nooit zo lang wachten met zoeken.

Als we op school aankomen gaan we, zoals gebruikelijk, elkaar opzoeken. Eerst vinden we Isa en dan Robella. We hebben straks Engels dus dan zitten we samen. "Isa, naast jou met Engels?" Vraag ik snel. Ik wil niet alleen zitten, en ik vrees dat Jane een beetje boos op me is. Door die stilte enzo. "Is goed."

Tijdens de Engels les gaan we een film kijken. We hebben het boek al uit. Dat is waarom ik van de laatste les week hou. Films en niks doen. Nu kijken we The Hungergames. Omdat mijn docent het leerzaam vind. What ever.

Ik ben lekker relaxt de film aan het kijken als plots de rector binnen komt. "Zouden Liszie, Jane en Isa even met mij mee kunnen?" Dit word gevolgd door een "oehhh..." Vanuit de klas. Zoals gewoonlijk.

Waarom moet ik mee? Heb ik toch te slechte cijfers? Ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar ik ben bang.