Sabi nila the worst thing in life is when you lost your memory.
Sabi ko naman na one of the happiest day of my life is when I lost my memories.
They asked me why I choose it as the happiest day of my life when in fact daw ito ang pinakamalungkot dahil lahat ng alaala ko raw tungkol sa mga mahal ko sa buhay ay nawala na lamang daw ng parang bula.
"Alaala ko lang ang nawala hindi ang pagmamahal ko sa kanila beside losing my memories is a good start to make a new life and to create a new memory."proud na sagot ko sa kanila.
Actually they were right na malungkot nga na wala kang maalala kahit ano or kahit sino pero once kasi na bumalik na ang alaala mo yung naaalala mo na lahat ng masasama at masasakit na pangyayari sa buhay mo ay parang gugustuhin mo na lamang na magka-amnesia habang buhay.
Kaya I guess, blessing in disguise ang pagkawala panandalian ng alaala ko. Kasi ng dahil dun nalaman ko na mahal ko pa rin siya kahit na hindi ko pa siya kilala.
Nalaman ko na siya at siya lang ang tinitibok ng puso ko.
YOU ARE READING
Sad Beautiful Tragic
De Todo"Kahit mabura man ng ilang beses ang alaala ko, maaalala ko pa rin na ikaw ang mahal ko dahil ikaw at ikaw lang ang nagpapatibok nitong puso." -Analie
