4.Bölüm.

40 17 2
                                    

"Duygu sessiz ol,biri duyacak."

"Biri mi duyacak? Bulut farkında mısın bilmiyorum ama buralar 7/24 kameralar ile izleniyor."

"Duygu sus da şu kapıyı aç işte.Sen degil miydin güzel açarım diye.Çok güzel açtın cidden,bir adım bile kıpırdamadı"

Şuan ne mi yapıyoruz?

Herkesin isimleri ve şubelerinin yazdığı yerin kapısını bir tel toka ile açmaya çalışıyoruz.

"Bulut neden gidip kendisine sormuyoruz ki ? Burada böyle uğraşıyoruz."

"Bana fikir falan söyleme Duygu.Gördük senin fikrini,kızım bütün sınıfları dolaştık herkesi gördük bir Rüzgar'ı göremedik nedense.Bütün sınıflardan bela kaptık senin yüzünden."diye bagırdım fısıldamaya yatkın.

'Tık' sesi geldiğinde kapının açıldığını duyduk ve içeriye girdik.

"Sana demiştim."dedi Duygu kendini överken.

"Hemen bulup çıkalım hadi."dedim ve etrafı karıştırmaya başladık.

"Aldığını aldığın yere koy."dedi anne edasıyla.

"Buldum!"diye bağırdım.

"Bagırma kız duyacaklar"dedi dürterken.

İsminin olduğu yere bakarken şubesine de baktık.

12-D

"Hadi gidelim öğrendik artık."

Kapı açıldığında durduğumuz yerde kalakaldık.

Rüzgar'ımın burada ne işi vardı?

"Ne işiniz vardı burada sizin?"

"Hiç birine bakmıştık da."dedi konuşabilen Duygu.

"Asıl senin ne işin var?"diye lafı degiştirmeye çalıştı Duygu.

Ben ise mal mal ikisine bakıyordum.

"Ben de birine bakacaktım.Hadi çıkın,aramızda."dedi bana bakıp göz kırparken.

Zorla yutkunup,kapıdan çıkan Duygu'nun peşinden ilerledim.

Rüzgar'ın Agzından...

"Söyle,yoksa ciddiyim kötü şeyler olur."diye bağırdım karşımdaki Barış'a.

Barış ise bana umursamaz bir tavırla bakıyordu,bu beni deli etmişti.

"Bak kardeşim. O kızların şubesini sana söylemiyeceğim,git kendin bütün sınıflara bak."dedi ve devam etti.

"Şok şok,Rüzgar Kara bütün sınıfları bir kız için aradı."dedi gülerken.

"Söyle."dedim yakasından tutup.

"Hayır,ilk defa düzgün arkadaşlarım oldu ve onları ilk günden satamam."dedi kesin bir dille.

"Söyleme ozaman,bir gün tekrar görüşecegiz."dedim ve yakasını bıraktım.

Yanından geçerken omuz attım ve ilerlemeye devam ettim.

Ne yapacağımı bilemiyordum.O kız aşırı derecede dikkatimi çekmişti.İsminin Bulut oldugunu öğrenince iyice meraklanmıştım.

Bu belki benim Bulut'um olabilirdi.

Küçüklüğümüz aklıma gelince gülümsedim.

Ne yapacağım diye düşünürken aklıma bütün öğrencilerin bilgilerinin olduğu oda geldi.

O odaya girebilirsem,bulabilirdim kim olduğunu,şubesini.

O kata gelip,kapının önüne geçtim.Kapıyı açarken bugün şanslı günümdeyim diye düşündüm.Yoksa bu kapı kilitli olurdu.

Kapıyı açtığımda karşımda Bulut ve arkadaşı Duygu mu ne vardı.

"Ne işiniz vardı burada sizin?"diye sordum.

"Birine bakmıştık da"dedi ve devam etti.

"Asıl senin ne işin var ?"

Lafı degiştirmek istedigini anlamıştım.

"Bende birine bakacaktım.Hadi çıkın,aramızda."dedim hiç konuşmayan Bulut'a bakıp göz kırparken.

Kapıdan çıktıklarında aramaya başladım.

Sonunda bulabildiğimde okumaya başladım.

İsmi:Bulut.
Soyadı:Çelik.
Anne adı:Halime(öldü).
Baba adı:Hasan.
Telefon:05...
Doğum tarihi:1999.12.20
Şubesi:11-B

Bu oydu,bu benim 10 sene önceki aşık olduğum Miniğim'di...

Bulut.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin