YAKIN VE UZAK

2

Dalmak büyük bir tutkuydu Cerem için. Hatta bir yaşam biçimi... Kendini ancak derin sularda mutlu hissediyordu. Babasının etkisiyle küçük yaşta bu spora başlamış ve genç milli takımına kadar yükselmişti. Bugünlere gelene kadar bir çok başarı elde etmiş,özellikle üniveriste yıllarında okulun serbest dalış takımında bir çok başarı elde etmişti. 4 Yıl üst üste birincilik elde etmek hiç de kolay degildi.

Şimdi ise tek istegi,dünya dalış şampiyonu Derya Can'ın 77 metrelik dünya rekorunu geçmek,ülkesine bu alanda dünya rekoru kazandıran ikinci sporcu olmaktı.

Kolundaki kronometreye baktı. Suyun altına gireli dört buçuk dakika olmuştu. Ciğerleri zorlanmaya başlamıştı. Ama vazgeçmeyecekti. Gözünü kronometresinden ayırmıyordu. ''Biraz daha,biraz daha...'' diyordu içinden.Başı dönüyordu.Gözleri kararmaya başladı.Çok zorlamıştı kendini. Dayanabilceği son noktanın eşiğindeydi.Dakikalar ilerliyordu.Hayaller görmeye başladı.Suyun içinde uçan mavi kuşlar geçiyordu gözünün önünden.Elini uzatıp tutmak istiyordu kuşları. Dört bir tarafını küçük mavi kuşlar sarmıştı. Ne kadar da büyüleyici bir görüntüydü. Suda uçan mavi kuşlar...

Gözleri dahada kararıyor,karanlık bir deliğin içine doğru sürükleniyordu sanki. Derin bir kuyunun içinden tiz sesler geliyordu. Ne oldugunu anlayamadığı sesler bir uğultu halini aldı. Bedeninin yavaş yavaş suyun üstüne doğru yükselmeye başladıgını fark etti. Tuttugu merdiveni bıraktıgının farkında bile değildi.Bilinci iycene bulanıklaşmıştı.Ciğerleri ha patladı ha patlayacaktı. Gözlerinin önünden çocukluk yılları geçiyordu.Babasının suyun altında ilk gördüğü o an,sığ sularda yaptıkları alıştırmalar hayalindeydi şimdi. Birden babasının çatılmış kaşlarıyla ''Hemen sudan çık Cerem'' diye bağırışı geldi gözünün önüne. Bayılmadan önce gördüğü son hayalse,kuşların arasından ona doğru uzanan bir eldi. Ambulansta da yanındaydı o el. ''Yaşayacaksın,yaşayacaksın denizkızım!'' hocasının eliydi bu...