OKYANUSUM

|2|

Bölüm şarkısı : Kenan Doğulu - Kurşun adres sormaz ki ❤️

Multi Medya : Hira Kahramanoğlu ❤️

İkinci bölüm .

Keyifli okumalar.

-

"Yeter artık Barkın yine görüşürüz " dediğim de o bana kaşları çatık bakıyordu . Amerika 'da ki tek yoldaşım kardeşim yeri gelince bana abilik yapan kişi .

"Özlerim kızım ben seni "

"Bende ailemi özlüyorum Barkın " o ise bana gülümsedi .

"Sen onu özlüyorsun kardeşim "

Sustum , ne diyebilirdim ki gerçeklerdi . Bavulu elime alıp Barkın 'la evden çıktım .

-

Özlemiştim , hemde çok özlemiştim .

Dört yıldır bu topraklardan ayrı kalmak bana ızdırap gibi gelse de , buna mecburdum . Hiç izne gelmemiş ailemi görüntülü konuşarak görmüştüm .

Onu , işte onu dört yıldır sadece fotoğraflardan her gece başka bir kıza manşetlerden görüyordum , ilk gittiğim den bir ay sonra gazetelerde boy boy resmini görmek beni yerle bir etmişti , ama şimdi o kadar çok kızla görmüştüm ki kalbim sızlasa da alışmıştım .

GİTTİKTEN 1 AY SONRA / AMERİKA.

Sıcak kahvemi elime almış yudumlarken , kazağımın kollarını çektim . Amerika'ya geleli bir ay olmuştu ve ben bu bir ay içerisin de Akın 'ı deli gibi özlemiştim , biz çocukluğumuzdan beri ilk defa ayrı kalıyorduk .

Gülümseyerek tableti elime aldım belki biraz onun fotoğraflarına bakıp özlem giderirdim .

Instagram da ki fotoğraflarına bakarken bir kızın onu sevgilim diyerek etiketlediğini ve dudak dudağa olduklarını gördüm .

Gözlerim yaşarmaya başlarken elimde ki tablet düştü .
Ve ben o gece deli gibi ağladım , yüreğim parçalana kadar , ses tellerim kısılana kadar .

ŞİMDİKİ ZAMAN .

Daha niceleri her gün başka bir kıza gönlünü eğlenirken , benim hiç sevgilim olmamıştı . Olamazdı , ben okyanus çocuğumdan başkasının elini tutamazdım ki .

Taksiyi durdurup evimin adresini verdim , dört yol sonra ilk defa görecektim onları .

Bu sefer temelli dönmüştüm , kimsenin haberi olmadan uçağa atlayıp gelmiştim .

•

Evin önüne geldiğim de taksiciye parasını ödeyip bagajdan bavulumu aldım .

Bahçeden girmek isteyip dolanırken , onu gördüm . Aynı çatık kaşları , soğuk bakışlar önün deki yemeğe bakıyordu , ah ne kadar çok özlemiştim onu , ona eskisi gibi sımsıkı sarılmak bırakmamak istiyordum .

Zeyno halamgil ve annemgil bahçede yemek yerken beni farketmemişlerdi .

Gözümden bir damla yaş düşerken hemen toparlanıp bavulu bıraktım .

Babamın bakışlarını bi anlık buraya kaydığında elini gözüne atıp ovmaya başladı . Bu hareketine gülümserken kollarımı iki yana açıp koşarak onlara yürüdüm .

"Ben geldim " sesimi duyar duymaz başını kaldıran Akın bana baktı özlem giderircesine .

Öyle bir baktı ki içim yandı, yüreğim dayanamadı .

"Kızım Hira'm " diye bağıran anneme koşarak sarıldım . Nasıl da özlemiştim bu kadını.

Geri çekilip bana gülümsedi . "Geldin sonunda ha "

"Geldim , annem bitti artık " babam bir çırpıda beni kucağına alıp döndürmeye başladı .

Ben çocuklar gibi kahkaha atarken , yere bıraktı . Gözünden bir damla yaş düştüğün de içim parçalandı . Ama mecburdum gitmeye , eğer gitmezsem daha çok ağlayacaklardı .

Halam ve eniştemle de sarıldığımız da Akın bana son kez bakıp dışarı çıktı .
Bana Hoşgeldin demeyecek miydi ? Sımsıkı sarılıp Özledim prenses demiyecek miydi ?

Gözümden bir damla yaş düştüğün de arkasından koştum .

Arabasına binecekken bağırdım .

" Akın " durdu . Elleri yumruk olurken yavaş yavaş bana döndü .

"Hoşgeldin demeyecek misin " vücudu gerildi , çenesini sıktığını buradan görebiliyordum .

" Hoşgeldin " gidecekken onu durdurdum .

"Ş.şey akşam birşeyler yapsak eski günlerdeki gibi eğ.."

"Hiç birşey eskisi gibi değil artık , ve akşama önemli işlerim var " diyerek arabasına binip gözden kayboldu . Ben böyle hayal etmemiştim ki buluşmamızı , dört yıldan sonra .

Ve ben o an anladım ki bir daha hiç birşey eskisi gibi olmayacak , Akın bana eskisi gibi 'prensesim' demiyecekti .

-

Biraz buna yazayım belki ilhamlarım gelir bilemiyorum 💛

Seviliyorsunuz 💛

Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin ✋❤️